Beton komórkowy ma wady, o których rzadko się mówi - fachowcy ci o tym nie powiedzą

Beton komórkowy ma wiele zalet, dlatego chętnie wykorzystuje się go jako materiał konstrukcyjny i izolacyjny. Jednak ma też swoją ciemną stronę. Jakie są wady betonu komórkowego? O czym warto wiedzieć zanim zdecydujemy się na niego zdecydujemy?
Z tego artykułu dowiesz się:
Co to jest beton komórkowy i do czego służy?
Beton komórkowy to odmiana lekkiego betonu. W procesie wytwarzania mieszanki powstają pory lub komórki (stąd nazwa). Beton komórkowy powstaje na dwa różne sposoby:
Pianobeton – powstaje przez mechaniczne spienienie mieszanki cementowej. Dzięki temu co najmniej 20% materiału stanowi powietrze. Chętniej stosuje się go na wylewki.
Gazobeton – to beton uzyskiwany przez zmieszanie kruszywa, wody, spoiwa wapnowego i proszku lub pasty aluminiowej. Przez wejście w reakcję aluminium z wodorotlenkiem wapnia uwalnia się wodór i powstają pory. Z gazobetonu wyrabia się bloczki i moduły. Jest on łatwiejszy w obróbce, poza tym ma wiele cech wspólnych z pianobetonem.
Oba rodzaje betonu komórkowego mogą być stosowane w podobnych przypadkach. O tym do czego się najlepiej nadadzą decyduje nie tylko sposób powstawania, ale gęstość konkretnego produktu.
Betonu komórkowego można używać jako materiału izolacyjnego i konstrukcyjnego. Coraz częściej buduje się z niego ściany jednowarstwowe w systemie modułowym, które zapewniają dobrą izolację cieplną i mają wysoką odporność na ogień. Dzięki możliwości wyprodukowania osobnych części ściany o różnym kształcie i grubości materiał ten ułatwia proces budowlany.
Jakie są wady betonu komórkowego?
Beton komórkowy zdobył dużą popularność w budownictwie dzięki temu, że łączy dobre cechy termoizolacyjne z funkcją konstrukcyjną. Jednak warto pamiętać, że są poważne minusy tego materiału, które warto poznać zanim po niego sięgniemy. Oto największe wady betonu komórkowego:
nasiąkliwość
kruchość
zmniejszona odporność na ściskanie
obniżona izolacja akustyczna
nie chroni przed korozją siatki zbrojeniowej
Wszystkie te wady trzeba brać pod uwagę używając materiału w konstrukcji lub do ocieplenia budynków. Jeżeli prawidłowo przeprowadzimy proces montażu, hydroizolacji i zbrojenia, to sam beton komórkowy powinien bez problemu posłużyć nawet kilkadziesiąt lat. Jakie są przyczyny wad gazobetonu i jak sobie z nimi radzić wyjaśniamy poniżej.
Jak zapobiec nasiąkliwości betonu komórkowego?
Pory powstałe w trakcie procesu produkcji sprawiają, że materiał jest lekki, a powietrze chroni przed ucieczką ciepła. Jednocześnie zwiększają podatność na przenikanie do środka wody. Zawilgocony beton traci część swoich właściwości, przede wszystkim termoizolacyjnych.
W ścianach jednowarstwowych trzeba zadbać o odpowiednią hydroizolację, zwłaszcza od strony gruntu i wieńców budynku. Specjaliści zwykle zalecają płyty XPS, styropian lub wełnę mineralną w tych miejscach.
Poza tym konieczne jest dokładne wypełnienie łączeń między bloczkami. Stosuje się do tego zaprawę murarską. W zależności od rodzaju łączeń należy użyć zaprawy do cienkich lub grubych spoin. Dzięki niej ściana jest bardziej jednolita, mniej narażona na przenikanie wilgoci i pozwoli w pełni wykorzystać właściwości termiczne gazobetonu.
Wilgoć może przenikać szczególnie wokół okien i drzwi zewnętrznych. Standardowo w tych miejscach stosuje się prefabrykowane nadproża ze zbrojonego betonu komórkowego i kształtki.
Konieczne jest precyzyjne wykonywanie konstrukcji z betonu komórkowego, bez zapełniania niedoróbek innymi materiałami.
Czy kruchość betonu wpływa na trwałość ścian?
Kruchość betonu komórkowego jest problematyczna przede wszystkim podczas transportu. Po wymurowaniu i zabezpieczeniu ścian nie powinna sprawiać kłopotów.
Niestety ukruszony beton nie nadaje się do wykorzystania – przynajmniej nie jako materiał konstrukcyjny do domu. Dlatego ostrożne ładowanie, transport i rozładowywanie materiału jest kluczowe, jeżeli nie chcemy niepotrzebnie tracić kupionego budulca.
Zaleca się też pewną ostrożność podczas pracy z betonem komórkowym. Zwłaszcza jeżeli chcemy go docinać. Do cięcia gazobetonu są przeznaczone specjalne piły ręczne z dedykowanym brzeszczotem. Drobniejsze fragmenty można przeszlifować szlifierką kątową. Natomiast najbardziej profesjonalnym narzędziem jest piła taśmowa, która tnie zostawiając idealnie gładką powierzchnię.
Co oznacza zmniejszona odporność na ściskanie?
O wytrzymałości betonu na ściskanie decyduje jego gęstość. Na polskim rynku są dostępne różne rodzaje betonu komórkowego o gęstości od 300 do 750 kg/m3. Dla porównania gęstość betonu lekkiego niekomórkowego (używanego np. do wylewek i stropów) mieści się w zakresie 800-2000 kg/m3.
W zależności od tego jaki rodzaj ściany chcemy wybudować dobiera się materiał o odpowiedniej gęstości. Do ścian nośnych jednowarstwowych i ścian działowych najpopularniejszy jest beton o gęstości 600 kg/m3. W przypadku ścian wymagających większej wytrzymałości stosuje się gęstość na poziomie 700 i wyższą. Musimy pamiętać, że większa gęstość zmniejsza zdolności termoizolacyjne betonu komórkowego. Dlatego bloczki o wyższej gęstości są używane przy ścianach warstwowych. Tutaj beton stanowi część konstrukcyjną, a izolację wykonuje się z tradycyjnych materiałów np. wełny mineralnej.
Wytrzymałość betonu komórkowego dopuszczonego do użytku nie jest mniejsza niż wskazują normy budowlane. W przypadku ścian nośnych i działowych w budynkach jednorodzinnych odporność na ściskanie jest wystarczająca. O zastosowaniu w innych przypadkach powinien decydować specjalista.
Sposoby na obniżoną izolację akustyczną
Podobnie jak w przypadku wytrzymałości gęstość betonu komórkowego ma wpływ na zdolność izolacji dźwięków. Jeżeli zależy nam na powierzchni, która będzie dobrze tłumiła dźwięki, to najlepiej wybrać beton o wyższej gęstości. Możemy też zastosować ścianę warstwową, która będzie podwójnie chroniła przez hałasem.
Do podnoszenia izolacyjności akustycznej gazobetonu służą też specjalne zaprawy klejowe. Stosuje się je zarówno do spoin poziomych jak i pionowych.
W porównaniu do pustaków z betonu zwykłego beton komórkowy ma jednak lepszą zdolność izolacji dźwięku. Powinien w zupełności wystarczyć do tłumienia dźwięków w zwykłym budynku mieszkalnym, zwłaszcza po uszczelnieniu zaprawą klejową.

Jak uniknąć korozji siatki zbrojeniowej?
W bloczkach i wylewkach z betonu komórkowego metal siatki nie jest w pełni chroniony przed korozją. Pozostawienie go bez ochrony w betonie komórkowym wiązałoby się z szybkim uszkodzeniem ścian. Ponieważ siatkę zbrojeniową stosuje się tam gdzie elementy ściany wymagają szczególnego wzmocnienia korozja może mieć niebezpieczne konsekwencje.
Żeby tego uniknąć standardowo stosuje się ochronę w postaci zaprawy. Zanim położymy lub umieścimy siatkę w betonie należy go oddzielić ochronną zaprawą.
Beton komórkowy ma dużo zalet i warto rozważyć jego użycie do budowy domu. Dobrze jednak mieć świadomość wszystkich wad tego materiału, żeby wybrać odpowiedni budulec i zadbać o jego właściwe wykorzystanie.