To drewno schnie najszybciej, a co więcej dobrze się pali. Warto je kupić przed zimą
Aby palenie w kominku było bezpieczne i efektywne, należy stosować drewno, które jest dobrze wysuszone. Najlepszy opał to taki, którego zawartość wilgoci nie przekracza 20% – wówczas spala się on równomiernie, dostarcza dużo ciepła i nie powoduje nadmiernego zanieczyszczenia komina. Czy wiesz, które rodzaje drewna kominkowego schną najszybciej i są gotowe do użycia już po kilku miesiącach? Co interesujące, drewno z drzew liściastych, takich jak brzoza czy olcha, schnie dużo szybciej niż twardsze gatunki, na przykład dąb.
- Jak długo sezonować drewno opałowe?
- Jak skutecznie sezonować drewno opałowe?
- Sezonowane drewno: efektywność i ekologia
Jak długo sezonować drewno opałowe?
Czas trwania sezonowania, czyli suszenia drewna opałowego, zależy od wybranego gatunku. Niektóre gatunki drewna mogą być gotowe do użycia po kilku miesiącach, podczas gdy inne wymagają kilku lat przechowywania. Dopiero po tym okresie drewno osiąga poziom wilgotności, który pozwala na bezpieczne i efektywne spalanie. Chociaż szczapy mogą być suszone dłużej niż zalecany czas, ważne jest, aby chronić je przed wilgocią. Jak długo powinno schnąć drewno różnych gatunków? Oto szacunkowe przedziały czasowe:
- około 6 miesięcy – topola, wierzba, olcha, świerk,
- około 9 miesięcy – brzoza, sosna,
- 1 do 2 lat – grab, jesion, klon,
- 2 do 5 lat – dąb.
Wartości te są szacunkowe i mogą się różnić w zależności od warunków przechowywania. Drewno z drzew liściastych, ze względu na większą gęstość, zazwyczaj wymaga więcej czasu na wyschnięcie niż drewno iglaste. Jak sprawdzić, czy drewno kominkowe jest gotowe do spalania? Sezonowane drewno staje się szarawe i matowe, a świeżo przecięte drewno traci intensywny zapach. Staje się również znacznie lżejsze, jego kora odpada samoistnie, a na powierzchni pojawiają się pęknięcia – rezultat kurczenia się wysychającego drewna.
Jak skutecznie sezonować drewno opałowe?
Rodzaj drewna to istotny element wpływający na czas jego wysychania – jeśli nie mamy kilku lat na osuszanie opału, warto wybrać świerk, olchę, topolę lub wierzbę. Aby przyspieszyć proces suszenia, dobrze jest zapewnić odpowiednią cyrkulację powietrza wokół każdej szczapy, układając drewno w sposób umożliwiający swobodny przepływ powietrza. Najlepiej umieścić opał na podwyższeniu lub stojaku, unikając bezpośredniego styku ze ścianą, co ogranicza przepływ powietrza.
Szybciej wysychają mniejsze kawałki drewna, dlatego opłaca się wcześniej porąbać szczapy na drobniejsze części. Efektywność wysychania zależy również od warunków atmosferycznych oraz lokalnego mikroklimatu. Wysoka wilgotność powietrza opóźnia proces suszenia, natomiast najlepsze rezultaty osiąga się latem – w czasie wysokich temperatur i silnego nasłonecznienia.
Drewno kominkowe najlepiej trzymać w miejscu chronionym przed deszczem, które jednocześnie zapewnia dobrą cyrkulację powietrza. Idealnym rozwiązaniem będzie dedykowana drewutnia, a jeśli jej postawienie nie jest możliwe, opał można przechowywać w altanie, komórce gospodarczej lub na solidnym regale z odpowiednim udźwigiem.
Sezonowane drewno: efektywność i ekologia
Kładzenie świeżego drewna do paleniska to niezbyt dobry pomysł. Chociaż na początku może się wydawać, że wilgotne drewno działa podobnie jak sezonowane, w rzeczywistości jest to nieefektywny i niezdrowy sposób na uzyskanie ciepła. Opał z wilgotnością powyżej 20% nie zwiększy temperatury w domu tak skutecznie jak jego suchy odpowiednik. Podczas spalania wilgotnego drewna część energii jest marnowana na odparowanie i podgrzewanie pary wodnej.
Sezonowane drewno można spalać przy niższej temperaturze, a dzięki jego właściwościom mieszkańcy nie muszą często dokładać kolejnych kawałków do paleniska. Wysuszone drewno pali się spokojnie i równomiernie, a w trakcie spalania wydziela się zdecydowanie mniej dymu. Właściciele nie muszą ciągle czyścić szyby kominkowej, a osoby mieszkające w pobliżu nie są narażone na szkodliwe substancje obecne w dymie wydobywającym się z komina.
Sezonowanie drewna zwiększa efektywność spalania, a ilość dymu i popiołu jest znacznie mniejsza niż przy wilgotnym drewnie. Spalanie suchego drewna ma mniejszy wpływ na środowisko, a użytkownik prawidłowo działającego kominka może spodziewać się realnych oszczędności, ponieważ dzięki wysokiej wydajności cieplnej do paleniska trafia mniej opału.