Masz kominek? Sprawdź, czy nie przepłacasz za zbyt wolno schnące drewno
Aby korzystanie z kominka było bezpieczne i wydajne, powinno się używać drewna, które jest dobrze wysuszone. Najlepszym materiałem jest taki, który zawiera nie więcej niż 20% wilgoci – wtedy spala się równomiernie, zapewnia dużo ciepła i nie zanieczyszcza nadmiernie komina. Wiesz, które gatunki drewna kominkowego schną najszybciej i można ich używać już po kilku miesiącach? Co ciekawe, drewno z drzew liściastych, takich jak brzoza czy olcha, schnie znacznie szybciej niż twardsze gatunki, takie jak dąb.
- Czas sezonowania drewna opałowego
- Jak skutecznie przygotować drewno opałowe?
- Dlaczego warto sezonować drewno opałowe?
Czas sezonowania drewna opałowego
Okres potrzebny na sezonowanie, czyli suszenie drewna na opał, jest zależny od rodzaju drzewa. Niektóre gatunki drewna mogą nadawać się do użycia już po kilku miesiącach, podczas gdy inne muszą być przechowywane przez kilka lat. Dopiero po tym czasie drewno osiąga odpowiedni poziom wilgotności, co umożliwia jego bezpieczne i efektywne spalanie. Mimo że szczapy mogą być suszone dłużej niż zalecany okres, ważne jest, by zabezpieczyć je przed wilgocią. Jak długo powinno schnąć drewno różnych gatunków? Poniżej przedstawiono szacunkowe okresy:
- około 6 miesięcy – topola, wierzba, olcha, świerk,
- około 9 miesięcy – brzoza, sosna,
- 1 do 2 lat – grab, jesion, klon,
- 2 do 5 lat – dąb.
Podane wartości są przybliżone i mogą się różnić w zależności od warunków przechowywania. Drewno z drzew liściastych, z uwagi na większą gęstość, zazwyczaj wymaga więcej czasu na wyschnięcie niż drewno iglaste. Jak sprawdzić, czy drewno kominkowe nadaje się już do spalania? Sezonowane drewno nabiera szarawego i matowego wyglądu, a świeżo przecięte drewno traci swój intensywny zapach. Staje się także dużo lżejsze, jego kora odpada samoistnie, a na powierzchni pojawiają się pęknięcia – wynik kurczenia się wysychającego drewna.
Jak skutecznie przygotować drewno opałowe?
Wybór rodzaju drewna znacząco wpływa na szybkość jego schnięcia – jeśli nie możemy pozwolić sobie na lata suszenia opału, dobrze jest zdecydować się na świerk, olchę, topolę lub wierzbę. Aby skrócić czas suszenia, warto zapewnić odpowiednią wentylację wokół każdego kawałka, układając drewno w sposób zapewniający swobodny przepływ powietrza. Najlepiej umieścić opał na podwyższeniu lub stojaku, unikając bezpośredniego kontaktu ze ścianą, co ogranicza cyrkulację powietrza.
Mniejsze kawałki drewna schną szybciej, więc warto wcześniej porąbać szczapy na mniejsze części. Na szybkość wysychania wpływają również warunki pogodowe oraz lokalny mikroklimat. Wysoka wilgotność powietrza spowalnia suszenie, natomiast najlepsze efekty uzyskuje się latem – podczas wysokich temperatur i intensywnego nasłonecznienia.
Drewno kominkowe najlepiej przechowywać w miejscu osłoniętym przed deszczem, które jednocześnie zapewnia dobrą wentylację. Idealnym rozwiązaniem będzie specjalna drewutnia, a jeśli nie ma możliwości jej zbudowania, opał można trzymać w altanie, schowku gospodarczym lub na solidnym regale z odpowiednim udźwigiem.
Dlaczego warto sezonować drewno opałowe?
Dodawanie świeżego drewna do ognia nie jest najlepszym pomysłem. Chociaż początkowo może się wydawać, że wilgotne drewno działa podobnie do sezonowanego, w rzeczywistości jest to mało wydajny i niezdrowy sposób na pozyskanie ciepła. Drewno o wilgotności powyżej 20% nie podniesie temperatury w domu tak skutecznie jak suche drewno. Podczas palenia wilgotnego drewna część energii jest zużywana na odparowanie i podgrzewanie pary wodnej.
Sezonowane drewno można spalać w niższej temperaturze, a dzięki jego właściwościom mieszkańcy nie muszą często dodawać kolejnych kawałków do ognia. Suche drewno pali się spokojnie i równomiernie, a podczas spalania wydziela się znacznie mniej dymu. Właściciele nie muszą ciągle czyścić szyby kominkowej, a osoby mieszkające w pobliżu nie są narażone na szkodliwe substancje zawarte w dymie wydobywającym się z komina.
Sezonowanie drewna zwiększa wydajność spalania, a ilość dymu i popiołu jest znacznie mniejsza niż w przypadku wilgotnego drewna. Spalanie suchego drewna ma mniejszy wpływ na środowisko, a użytkownik prawidłowo funkcjonującego kominka może oczekiwać rzeczywistych oszczędności, ponieważ dzięki wysokiej wydajności cieplnej do ognia trafia mniej opału.