Drewno z grabu drogie i niedostępne. Mamy mało popularną, ale lepszą alternatywę
Grab to zdecydowanie najbardziej popularne drzewo wykorzystywane do opału. Nadaje się i do pieców, i do kominka. Jest jednak dość drogie i mało dostępne, dlatego wiele osób szuka alternatyw. Jedną z nich może być orzech włoski. To mało popularny rodzaj drewna, ale naprawdę dobrze się sprawdza do palenia w kominku.
Z tego artykułu dowiesz się:
Orzech włoski na opał
Drewno orzecha włoskiego jest stosunkowo rzadko wykorzystywane jako opał, głównie ze względu na cenę. Jest bardzo cenione w stolarstwie i rzemiośle, ponieważ ma ładny kolor i jest stosunkowo łatwe w obróbce. Dlatego jest mało dostępne jako drewno opałowe, chociaż może być atrakcyjnym wyborem do kominków. Pali się ładnym płomieniem, a co najważniejsze ma wspaniały zapach, który wykorzystywany jest także w wędzarniach.
Orzech włoski charakteryzuje się średnią wartością opałową wynoszącą około 4,2–4,5 kWh/kg. Mimo to zapewnia przyzwoitą ilość ciepła i spala się w sposób równomierny, emitując niewielką ilość dymu, pod warunkiem, że jest odpowiednio wysuszony. W stanie świeżym drewno to ma wilgotność na poziomie 50–60%, dlatego wymaga sezonowania przez co najmniej 1,5–2 lata, aby osiągnąć optymalną wilgotność poniżej 20%.
Wady i zalety drewna orzechowego
Jednym z najbardziej charakterystycznych atutów drewna orzecha włoskiego jako opału jest jego zapach podczas spalania. Płomień wydziela lekko słodkawą, przyjemną woń, która może umilać wieczory przy otwartym kominku. Ponadto drewno to pozostawia niewielką ilość popiołu, co sprawia, że jest praktyczne w użytkowaniu.
Zwykle do celów opałowych wykorzystuje się odpady po obróbce drewna orzecha, takie jak ścinki czy drobne gałęzie, ponieważ większe kawałki są cenione jako materiał do produkcji mebli, instrumentów muzycznych czy elementów dekoracyjnych. Z drugiej strony jednak nie dorównuje gęstością i wydajnością energetyczną bardziej popularnym gatunkom drewna, jak bok czy grab.
Drewno z orzecha włoskiego a drewno grabowe
Nie bez powodu mówi się, że grab to najcenniejszy gatunek drewna pod względem wartości opałowej. Przede wszystkim daje mało popiołu przy najwyższej kaloryczności, czyli efektywności cieplnej. Jednak ma także wady – jest dość twarde i wilgotne, przez co okres sezonowania trwa naprawdę długo.
Poniżej przedstawiamy przydatną tabelkę, która pokazuje porównanie grabu do orzecha włoskiego pod kątem najważniejszych elementów, takich jak wilgotność, kaloryczność czy cena.
| Cecha | Orzech włoski | Grab |
|---|---|---|
| Kaloryczność | 4,2–4,5 kWh/kg | 4,5–4,9 kWh/kg |
| Wartość opałowa | Średnia | Bardzo wysoka |
| Wilgotność świeżego drewna | 50–60% | 40–50% |
| Gęstość (sucha) | 640–700 kg/m³ | 750–830 kg/m³ |
| Ilość popiołu po spaleniu | Niska (mało popiołu) | Bardzo niska (bardzo mało popiołu) |
| Sezonowanie (do wilg. <20%) | 1,5–2 lata | 2 lata |
| Zapach podczas spalania | Słodkawy, przyjemny | Neutralny, lekko „czysty” |
| Cena (sezonowane, za 1 mp) | 400–600 zł | 450–700 zł |
Ceny drewna są bardzo zróżnicowane. Różnią się w zależności od formy (szczapy, klocki, odpady z obróbki), poziomu wilgotności oraz miejsca. Orzech włoski najczęściej jest sprzedawany jako zręby i właśnie odpadki z obróbki w meblarstwie czy stolarce. Szczapy są już droższe, wyższe niż średnia cena drewna, jednak nadal tańsze niż grabina.