Idealne drewno do kominka? Kaloryczne, szybko schnie i dobrze się pali! O które chodzi?
Kominek w domu to nie tylko źródło ciepła, ale także sposób na stworzenie niepowtarzalnego klimatu, zwłaszcza podczas długich, zimowych wieczorów. Aby jak najdłużej cieszyć się sprawnym kominkiem i przy okazji nie narażać zdrowia domowników na zanieczyszczone pyłami oraz dymem powietrze w domu, warto zdecydować się na drewno kominkowe o wysokiej jakości. Do popularnych ostatnio gatunków zaliczają się klon oraz brzoza – czy są warte uwagi? Czy grab wciąż jest najlepszym drewnem opałowym? Jakie drewno kominkowe jest najlepsze i najbardziej opłacalne?
Z tego artykułu dowiesz się:
Jak wybrać najlepsze drewno kominkowe na zimę?
Na jakość opału wpływa kilka konkretnych czynników, którymi warto się kierować przy wyborze najlepszego drewna kominkowego. Jakie drewno kominkowe wybrać, aby nie obciążyć przewodów kominowych i portfela? Tutaj wyjaśniamy, jakiego drewna kominkowego unikać i dlaczego.
Wartość opałowa drewna
Kaloryczność drewna, inaczej nazywana wartością opałową drewna, jest jednym z pierwszych kryteriów, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze materiału opałowego. Kaloryczność, wyrażana w jednostce kWh/mp (kilowatogodzina na metr przestrzenny) lub w megadżulach na kilogram (MJ/kg), oznacza ilość ciepła, która zostanie wytworzona podczas spalania opału. Wysoka kaloryczność jest równoznaczna z rzadszą koniecznością dokładania opału, a to wiąże się z mniejszym zapotrzebowaniem na drewno opałowe. Twarde drewno, takie jak grab, czy dąb, ma wyższą kaloryczność, co czyni je najlepszym drewnem do kominka.
Wilgotność drewna
Istotnym aspektem, związanym z kalorycznością drewna, jest jego wilgotność. Przyjmuje się, że optymalna wilgotność drewna to 15%, a maksymalna dopuszczalna to 20%. Wysoka wilgotność drewna wiąże się z dużą ilością wydzielanej pary i dymu, co jest niekorzystne dla przewodów kominowych, środowiska naturalnego oraz zdrowia domowników, którzy wdychają zanieczyszczone powietrze. Wysoka wilgotność obniża kaloryczność drewna – energia zużywana jest na odprowadzanie wilgoci i produkcję pary, zamiast na produkcję ciepła. Odpowiednią wilgotność uzyskuje się dzięki sezonowaniu drewna.
Gatunek drzewa
Gatunek drzewa, z jakiego pochodzi drewno kominkowe, wpływa na jego twardość oraz gęstość, a one wpływają na długość i efektywność spalania. Kluczowym aspektem jest również obecność żywicy w składzie drewna. Żywica przyczynia się do powstania dymu, nieregularnego spalania i odkładania łatwopalnych osadów w kominku i przewodach. Zaleca się paleniem opałem pochodzącym z drzew liściastych. Ciekawą opcją, ostatnio popularną na rynku, jest paleniem w kominku drewnem z drzew owocowych.
Drewno klonowe – czy warto używać go w kominku?
Drewno opałowe z klonu cechuje się stosunkowo wysoką kalorycznością, bo oscylującą na poziomie 1900 kWh/mp. Jest to wynik zadowalający jak na miękkie drewno, jednak znacznie niższy niż w przypadku twardych gatunków, takich jak grab lub dąb.
Klon podczas spalania wytwarza dużo ciepła i nie wymaga ciągłego dokładania opału, by utrzymać komfort cieplny w pomieszczeniu. Ten rodzaj drewna kominkowego spala się czysto, nie pozostawia po sobie znacznych ilości popiołu.
Świeży klon charakteryzuje się wysoką wilgotnością, przez co wymaga długiego sezonowania. Nie jest gatunkiem drewna, które łatwo rozpalić – może potrzebować pomocy przy rozpalaniu w postaci innego drewna jako rozpałki. Kolejną cechą klonu jest niska łupliwość, która utrudnia rąbanie drewna.
Klon jest solidnym wyborem na codzienne potrzeby, zwłaszcza jeśli mamy do niego łatwy dostęp. Natomiast nie jest wyborem dla osób, którym zależy na maksymalnej wydajności i długim, regularnym spalaniu.
Brzoza jako drewno opałowe – zalety i wady
Kaloryczność opałowa brzozy wypada bardzo podobnie jak kaloryczność klonu, bo wynosi 1900 kWh/mp, lecz spala się nieco wolniej. Natomiast tym, co odróżnią ją od poprzednika, jest jej podatność na rozpalanie. Dzięki cienkiej korze, zawierającej dużo olejków eterycznych, bardzo dobrze sprawdza się jako rozpałka.
Podczas spalania wydziela lekko słodkawy zapach, przez wiele osób uchodzących za przyjemny – choć kwestia zapachów zawsze pozostaje bardzo indywidualna. Brzoza pali się ładnym i stabilnym płomieniem oraz wydziela stosunkowo niewiele dymu i sadzy. Nie wymaga częstego czyszczenia komina oraz przewodów kominowych.
Świeżo ścięta brzoza cechuje się wysoką zawartością wody, więc tak samo, jak klon, wymaga długiego sezonowania. Olejki eteryczne, które odpowiadają za łatwość rozpalania i przyjemny zapach, przyczyniają się do osadzania smoły w przewodach kominowych – dlatego brzoza nie jest drewnem, które poleca się do kominków używanych często i intensywnie.
Bestseller do kominka – jakie drewno kominkowe jest najlepsze?
Brzoza oraz klon są porządnymi opcjami do kominka, cechującymi się kalorycznością i wydajnością na bardzo zbliżonym poziomie. Brzoza świetnie nadaje się na rozpałkę, pali się jasnym i ładnym płomieniem oraz wydziela przyjemny zapach, ale przyczynia się do osadzania łatwopalnej sadzy w przewodach kominowych. Klon jest czystszym wyborem, jednak może okazać się trudny do obrobienia oraz rozpalenia.
Dla osób, którym zależy na maksymalnym cieple oraz wydajności, najlepszą opcją pozostaje popularny grab, znany dzięki swojej najwyżej, wśród dostępnych na rynku, kaloryczności, która oscyluje na poziomie 2100 kWh/mp. Grab pali się długo, stabilnie i wydziela dużo ciepła, jednak pod uwagę należy wziąć aspekt finansowy – drewno z grabu będzie znacznie droższe oraz trudniej dostępne.