Ile waży metr sześcienny drewna kominkowego? Różnice pomiędzy suchym a mokrym drewnem są ogromne

Opublikowano: 04.02.2025Autor: Stanisław KozłowskiDrukujUdostępnij

Drewno kominkowe jest niezastąpionym surowcem energetycznym dla wielu gospodarstw domowych, zwłaszcza w zimowych miesiącach, kiedy ciepła i przytulna atmosfera jest szczególnie cenna. Często nasuwa się też pytanie: ile taki opał właściwie waży? Odpowiedź ma znaczenie nie tylko dla zaspokojenia własnej ciekawości, ale przede wszystkim dla transportu drewna, magazynowania oraz przy wyliczeniach zapotrzebowania na ten rodzaj opału.

Ile waży drewno? To zależy…

Ciężar drewna waha się w szerokich granicach w zależności od gatunku, zawartości wilgoci oraz pomiaru objętości. Najczęściej używaną i najbardziej precyzyjną jednostką objętości drewna jest metr sześcienny (1 m³), zwany kubikiem. Jest to porcja litego drewna, bez pustych przestrzeni między ułożonymi kawałkami, jaka mieści się w sześcianie o boku 1 m. Ta jednostka jest stosowana w rozliczeniach między dostawcą i odbiorcą drewna, na przykład między nadleśnictwem i tartakiem.

Posługiwanie się metrem sześciennym nie jest proste nawet w przypadku dłużyc (żaden pień drzewa nie jest walcem ani stożkiem, tylko skomplikowaną geometrycznie bryłą), a co dopiero w przypadku drewna kominkowego. Dlatego w praktyce układa się drewno średnio- i małowymiarowe (między innymi grubiznę i drobnicę opałową) w dające się obmierzyć, regularne stosy i stosuje przeliczniki uwzględniające luki między kawałkami drewna oraz grubość kory. Na przykład metr przestrzenny opału brzozowego albo dębowego mnoży się przez 0,65, świerkowego przez 0,70, a drobnicę opałową przez 0,25.

Drewno kominkowe bywa czasem sprzedawane luzem w tak zwanych metrach nasypowych. Stosowany przez sprzedawców zamiennik od 0,49 do 0,70 jest bardzo niedokładny i ten sposób mierzenia drewna, dbając o uczciwość rynku, należy zdecydowanie odradzić. Najbardziej dokładną metodą odmierzania drewna kominkowego jest jego ważenie, tyle tylko że ta wartość w odniesieniu do materiału, jakim jest drewno, wcale nie jest stała.

Wpływ wilgotności drewna na jego ciężar

Świeże drewno zaraz po ścięciu ma różny poziom wilgotności w zależności od gatunku. Niektóre gatunki drewna zawierają kilka razy większą ilość wody od innych, na przykład suchy z natury jesion i mocno przesiąknięta wodą wierzba. Stopień wilgotności drewna może się wahać również w obrębie tego samego gatunku. Jest to uzależnione od siedliska i rodzaju gleby, na której rosło drzewo.

Zróżnicowanie wilgotności ma związek z fazą okresu wegetacyjnego, w której drewno zostało ścięte oraz z warunkami późniejszego składowania. Aby uzyskać wiarygodne porównanie ciężaru różnych gatunków drewna, trzeba je wysuszyć do takiego samego poziomu wilgotności. Drewno kominkowe uważa się za suche, jeśli jego wilgotność nie przekracza 25%.

Wilgotność drewna jest decydującym czynnikiem nie tylko dla jego ciężaru, ale również dla właściwości spalania. Mokre drewno nie tylko dużo waży; może też wpływać na efektywność spalania oraz prowadzić do wytwarzania dużej ilości dymu. Konieczne jest zatem odpowiednie składowanie i dostatecznie długie sezonowanie drewna kominkowego.

Podsumowując można powiedzieć, że ciężar drewna opałowego i kominkowego jest zagadnieniem kompleksowym, które zależy od wielu czynników. Aby uzyskać możliwie najlepszą wydajność spalania drewna w kominku, należy przede wszystkim postawić na jego odpowiednie suszenie. Trzeba pamiętać o tym, że dobrze wysuszone drewno nie tylko mniej waży, ale również obniża koszty ogrzewania.

Porównanie parametrów kilku popularnych gatunków drewna kominkowego

Ciężar drewna mokrego jest ważną informacją głównie przy planowaniu transportu tego materiału. Ze względów praktycznych i poglądowych wygodnie jest przyjąć do porównań metr przestrzenny jako jednostkę masy drewna kominkowego. Cięższy gatunek i większa wilgotność drewna oznacza większą wagę drewna, która może dochodzić nawet do 750 kg/mp, czyli ok. 1200 kg/m³.

Jak widać, ilość wody, która musi odparować z drewna, aby nadawało się ono do spalania w kominku, waha się w znacznym zakresie. Najbardziej „mokrym” gatunkiem okazuje się wierzba, która w procesie suszenia staje się lżejsza o ponad 60%. Najmniej wilgoci w stanie świeżym zawiera drewno jesionowe, które po wysuszeniu traci mniej niż 20% ciężaru.