Brzoza? Dąb? Podpowiadamy, które gatunki drewna najlepiej nadają się do palenia w kominku
Drewno jest jednym z najstarszych i najbardziej naturalnych materiałów na opał. Ludzie często używają go do palenia w kominkach. Dla komfortu i wydajności cieplnej kluczowy jest wybór odpowiedniego gatunku drewna. Sprawdź, które rodzaje drewna są najlepsze do palenia w kominku.
Z tego artykułu dowiesz się:
Na co zwrócić uwagę, wybierając drewno do kominka?
Wybór drewna do palenia w kominku jest kluczem do zapewnienia domownikom komfortu cieplnego. Nie każde drewno nadaje się jednak do palenia. Poza tym jedne gatunki działają lepiej, a inne gorzej. O czym pamiętać, wybierając drewno do kominka?
- Wilgotność – drewno powinno być odpowiednio suche, aby dobrze się paliło. Najlepsza wilgotność jest na poziomie ok. 15-20%. Nie wybieraj drewna o wilgotności wyższej niż 30% – trudno się pali i może doprowadzić do gromadzenia się sadzy w przewodach kominowych. Wywołać to może pożar. Drewno powinno się sezonować przez ok. 2 lata, zanim nabierze odpowiedniej wilgotności.
- Kaloryczność – ilość energii cieplnej, jaką drewno może oddawać podczas spalania. Wysoka kaloryczność drewna daje wysoce efektywne ogrzewanie.
- Gęstość – gęstsze drzewa palą się dłużej i dają więcej ciepła. Mogą być jednak trudniejsze do rozpalenia. Lżejsze gatunki rozpalają się łatwiej, jednak szybciej się też wypalają.
- Żywice, olejki eteryczne – niektóre gatunki (głównie iglaste) mają sporą ilość żywicy i olejków eterycznych. Powodować mogą gromadzenie się sadzy w kominie, a także wywoływać nieprzyjemny zapach.
Drewno liściaste – najlepsze gatunki do kominka
Największą popularnością jako opał do kominka cieszy się drewno liściaste. Jest to spowodowane jego dłuższym czasem spalania, mniejszą ilością dymu i mniejszą zawartością olejków eterycznych oraz żywicy. Oto kilka gatunków drewna, które najlepiej nadają się do palenia w kominku.
- Dąb – drewno jest ciężkie i gęste. Wyróżnia się wysoką kalorycznością, więc podczas spalania daje dużo ciepła. Powoli się spala, dlatego dobrze się sprawdzi w trakcie zimy. Ma dużą zawartość garbników, więc dąb powinno się sezonować przez minimum dwa lata.
- Jesion – drewno lżejsze od dębu, jednak o równie wysokiej kaloryczności. Szybko się rozpala i daje sporo ciepła. To jeden z najmniej dymiących gatunków drewna.
- Brzoza – drewno o średniej twardości, które szybko i łatwo się spala. Daje trochę mniej ciepła niż dąb, więc najlepiej palić brzozę w kominku okazjonalnie. Podczas spalania brzoza może nieładnie pachnieć, więc powinna być dobrze wysuszona.
- Grab – jeden z najgęstszych i najcięższych gatunków drzew do kominka. Grab jest bardzo wydajny. Powoli się spala i daje dużo ciepła. Doskonale sprawdza się podczas długich i zimnych wieczorów.
- Buk – gęste i ciężkie drewno, które jest łatwiejsze do rozpalania niż np. dąb. Buk ma wysoką kaloryczność, dzięki czemu efektywnie ogrzewa dom. Musi zostać porządnie wysuszony, ponieważ mokry buk pali się słabo i silnie dymi.
Tych drewien nie używaj do palenia w kominku
Mimo że jest tańsze i łatwiej dostępne, jodła, świerk i sosna nie nadają się do efektywnego palenia. W tym drewnie jest sporo żywicy, przez co istnieje ryzyko gromadzenia się sadzy w kominie – zwiększa to możliwość wystąpienia pożaru. W dodatku drewno iglaste szybko się spala, dając dym i mnóstwo iskier. Jeśli masz kominek otwarty, może być to bardzo niebezpieczne.
Kiedy drewno iglaste się sprawdzi? Gdy potrzebujesz czegoś na rozpałkę. Dzięki niemu ułatwisz rozpalenie gęstszych gatunków liściastych, takich jak dąb. Czy są drzewa, których palenia lepiej unikać? Owszem, oto trzy najmniej polecane gatunki:
- Orzech włoski – dobrze się spala, jednak bardzo nieprzyjemnie pachnie.
- Wierzba – ma niską kaloryczność, szybko się spala i wydziela dużo dymu.
- Topola – błyskawicznie się spala, ma niską kaloryczność i daje niewiele ciepła.
Odpowiednie przechowywanie drewna – pamiętaj o tym!
Wybór odpowiedniego drewna to nie tylko kwestia komfortu cieplnego, ale i bezpieczeństwa. Najlepszą opcją są gatunki liściaste, które zapewniają równomierne spalanie i wysoką efektywność. Unikaj palenia drewnem iglastym – stosuj je wyłącznie jako rozpałkę. Bez względu na rodzaj drewna, pamiętaj też o jego sezonowaniu.
Drewno o wysokiej wilgotności źle się pali, a to może być bardzo niebezpieczne. Aby uzyskać jak największą wydajność palenia i zmniejszyć ryzyko pożarowe, warto odpowiednio przechowywać drewno. Znajdź dla niego suche i wilgotne miejsce, które będzie jednocześnie przewiewne. Może być np. pod dachem, z dostępem powietrza. Drewno powinno się sezonować minimum rok, a najlepiej dwa lata. Wszystko zależy jednak oczywiście od wybranego gatunku drewna.