Po ilu latach rury w domu przestają być bezpieczne? Eksperci nie mają wątpliwości

Każda instalacja hydrauliczna ma określony okres użytkowania. Jeżeli mieszkasz w budynku mającym kilkadziesiąt lat, istnieje duża szansa, że Twoja sieć wodna jest już zużyta i potrzebuje wymiany. Odpowiednie korzystanie i regularna konserwacja instalacji wodno-kanalizacyjnej mogą przedłużyć jej żywotność, jednak stare i wyeksploatowane rury nie tylko prowadzą do częstych awarii i przecieków, ale również mogą negatywnie oddziaływać na zdrowie lokatorów. Kiedy należy wymienić instalację hydrauliczną w domu? Jakie objawy wskazują na zużycie systemu wodnego w domu?
- Modernizacja hydrauliki: klucz do zdrowia i wygody
- Oznaki zużycia instalacji wodnej w budynku
- Zagrożenia zdrowotne związane ze starą instalacją wodną
Modernizacja hydrauliki: klucz do zdrowia i wygody
Koszt wymiany instalacji hydraulicznej w domu może być wysoki, jednakże jest to inwestycja w komfort, zdrowie oraz czystą wodę. Instalacja wodno-kanalizacyjna powinna funkcjonować nawet przez dziesięciolecia, choć w wielu sytuacjach okres ten jest skracany przez czynniki zewnętrzne, takie jak użytkowanie rur oraz ich czyszczenie i konserwacja.
Jeżeli budynek ma więcej niż 50 lat, istnieje spore prawdopodobieństwo, że instalacja wodna jest już skorodowana i zużyta. Co więcej, rury montowane przed 1970 rokiem w starych budynkach często były produkowane ze stali lub ołowiu. Materiały te nie tylko łatwo korodują, ale także obecnie nie są rekomendowane do produkcji rur z uwagi na ich szkodliwy wpływ na zdrowie.
| Typ rur | Trwałość instalacji wodnej |
|---|---|
| Rury stalowe ocynkowane | ok. 50 lat |
| Rury stalowe galwanizowane | ok. 40-50 lat |
| Rury miedziane | ok. 50 lat |
| Rury z tworzyw sztucznych | ok. 50-70 lat |
| Rury stalowe nieocynkowane | ok. 20 lat |
| Rury żeliwne | nawet do 100 lat |
| Rury ołowiane | nawet do 100 lat |

Oznaki zużycia instalacji wodnej w budynku
Zniszczona sieć wodociągowa w budynku zazwyczaj ujawnia się poprzez widoczne symptomy. Szybkie działanie pozwala na wymianę systemu wodnego i uniknięcie awarii, której skutki mogą być kosztowne.
Niecodzienny kolor wody
Jakiekolwiek nietypowe zmiany koloru wody sugerują, że rury są zardzewiałe lub zanieczyszczone osadami. Woda może zabarwiać się od żółtego, przez rdzawy, aż po brązowy.
Nieprzyjemny zapach wody
Nieprzyjemny zapach wody nie tylko obniża komfort jej użytkowania, ale może wskazywać na korozję instalacji wodnej w budynku.
Niskie ciśnienie wody
Obniżone ciśnienie wody często jest spowodowane zatorami i osadami w rurach. To zjawisko dotyczy starszych instalacji, działających nieprzerwanie przez wiele lat.
Powtarzające się wycieki
Pojedyncze wycieki nie są jeszcze powodem do rozważenia wymiany instalacji wodnej, lecz częste problemy mogą sugerować, że rury są uszkodzone. Naprawy miejscowe w takich sytuacjach często nie przynoszą rezultatu.
Wilgoć na powierzchniach
Jakiekolwiek oznaki wilgoci na ścianach lub sufitach sugerują, że rury są nieszczelne, uszkodzone i przeciekają. W takich przypadkach nagromadzona wilgoć może prowadzić do rozwoju pleśni i grzybów, które negatywnie wpływają na zdrowie i samopoczucie mieszkańców.

Zagrożenia zdrowotne związane ze starą instalacją wodną
Zła jakość wody może przyczyniać się do aż 80% znanych schorzeń. W latach 70. XX wieku rury i połączenia często były produkowane z ołowiu. Wiele starszych budynków wciąż ma ołowiane instalacje wodociągowe, które szkodzą zdrowiu. Ołów z wewnętrznych powierzchni rur może przenikać do wody.
Zgodnie z informacjami WHO – Światowej Organizacji Zdrowia – dopuszczalna ilość ołowiu w 1 litrze wody wynosi 10 mikrogramów. Konsumpcja większej ilości jest niebezpieczna dla zdrowia – zwłaszcza dla kobiet w ciąży, niemowląt i dzieci do siódmego roku życia. Picie wody z ołowiem może prowadzić do problemów z mózgiem, ciśnieniem krwi i nerkami, a nawet przewlekłych chorób układu krążenia.
Stare, skorodowane rury w systemach wodociągowych przyczyniają się do wzbogacenia wody w żelazo. W wodzie do picia żelazo nie powinno przekraczać 0,2 mg na 1 litr wody. Nadmiar tego pierwiastka powoduje pogorszenie kondycji włosów, skóry i paznokci, przedwczesne starzenie oraz uszkodzenia układu trawiennego.