Większa emerytura niż pensja? Tak, ale trzeba spełnić ten warunek
Czy można dostawać emeryturę wyższą niż ostatnia pensja? Choć brzmi to jak finansowa sensacja, w niektórych przypadkach jest to całkowicie realne. Kluczem okazuje się nie tylko długość pracy, ale też świadome decyzje dotyczące składek, momentu przejścia na emeryturę i dodatkowego oszczędzania. Sprawdź, jak zwykły pracownik może zostać emerytalnym rekordzistą!
- Sposób wyliczenia emerytury w Polsce
- Czy emerytura może być wyższa od ostatniego wynagrodzenia?
- Dłuższa praca = wyższa emerytura
- Jak zwiększyć swoją emeryturę? Sprawdzone sposoby
Sposób wyliczenia emerytury w Polsce
Osoby urodzone po 1948 roku mają świadczenie emerytalne ustalane na podstawie następującego wzoru:
Emerytura = Podstawa obliczenia emerytury / Średnie dalsze trwanie życia
Na podstawę obliczenia emerytury składają się:
- Zwaloryzowany kapitał początkowy – dotyczy ubezpieczonych przed 1 stycznia 1999 r.;
- Zwaloryzowane składki emerytalne, zgromadzone na koncie ZUS po 1998 r.;
- Zwaloryzowane środki na subkoncie ZUS, w tym także te przeniesione z OFE.
Warto podkreślić, że środki znajdujące się na subkoncie nie są uwzględniane przy obliczaniu emerytury wcześniejszej, okresowej emerytury kapitałowej ani świadczeń ustalanych według tzw. mieszanej metody.
Średnie dalsze trwanie życia to prognozowana liczba miesięcy, przez które dana osoba będzie pobierać emeryturę. Nie oblicza się jej indywidualnie, lecz stosuje ogólną tablicę średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn, publikowaną corocznie przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
Podsumowując, na wysokość emerytury wpływają przede wszystkim:
- Długość okresu składkowego (czyli staż pracy);
- Wysokość zarobków i odprowadzanych od nich składek;
- Średnie dalsze trwanie życia, zgodne z aktualną tablicą GUS.
Czy emerytura może być wyższa od ostatniego wynagrodzenia?
Znając już sposób obliczania emerytury, możemy przejść do kluczowego pytania postawionego w tytule: czy emerytura może być wyższa od ostatniego wynagrodzenia?
Odpowiedź brzmi: tak, jest to możliwe, choć w praktyce zdarza się rzadko – zwłaszcza jeśli przechodzimy na emeryturę zaraz po osiągnięciu wieku emerytalnego. Według danych Instytutu Emerytalnego przeciętny emeryt w Polsce otrzymuje obecnie świadczenie wynoszące około 42,4% swojej ostatniej pensji. Ze względu na niekorzystne trendy demograficzne i starzejące się społeczeństwo, wskaźnik ten może w przyszłości spaść nawet do 25–30% – tak prognozuje się na rok 2050.
Nie oznacza to jednak, że każdy z nas musi liczyć się z tak niskim świadczeniem. W odpowiednich warunkach emerytura może przewyższyć ostatnie wynagrodzenie. Jak to możliwe? Sprawdźmy.
Dłuższa praca = wyższa emerytura
Wielu seniorów, gdy tylko osiąga wiek emerytalny, decyduje się na całkowite zakończenie pracy zawodowej. Tymczasem kontynuowanie zatrudnienia nawet po osiągnięciu tego wieku może znacząco zwiększyć przyszłe świadczenie emerytalne.
Już jeden dodatkowy rok pracy może podnieść emeryturę o 10, 15, a nawet 20 procent! Kilkuletnie opóźnienie przejścia na emeryturę może natomiast sprawić, że jej wysokość niemal się podwoi. Skąd ten efekt?
Dłuższa aktywność zawodowa oznacza nie tylko więcej zgromadzonych składek w ZUS, ale również krótszy przewidywany okres pobierania świadczenia – zgodnie z tablicami średniego dalszego trwania życia publikowanymi przez GUS. Do tego dochodzi każdoroczna waloryzacja kapitału. Wszystkie te czynniki sprawiają, że wydłużenie kariery zawodowej realnie przekłada się na wyższą emeryturę. Doskonałym przykładem jest przypadek Polaka, który po 62 latach pracy, mając 90 lat, otrzymuje emeryturę w wysokości niemal 49 tysięcy złotych miesięcznie!
Jak zwiększyć swoją emeryturę? Sprawdzone sposoby
Choć dłuższa aktywność zawodowa znacząco wpływa na wysokość emerytury, nie jest to jedyna droga do uzyskania wyższego świadczenia. Jak zatem zadbać o lepsze zabezpieczenie finansowe na starość? Oto najskuteczniejsze i najczęściej wybierane rozwiązania:
- Indywidualne Konto Emerytalne (IKE) – dobrowolna forma oszczędzania w ramach III filaru. Środki zgromadzone na IKE są zwolnione z podatku od zysków kapitałowych i mogą zostać wypłacone bez podatku po ukończeniu 60 lat;
- Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE) – podobne do IKE, lecz wypłata środków możliwa jest dopiero po 65. roku życia. Obowiązuje tu zryczałtowany podatek 10%. Zaletą IKZE jest możliwość odliczenia wpłat od podstawy opodatkowania, co może przynieść coroczne zwroty z urzędu skarbowego;
- Pracownicze Plany Kapitałowe (PPK) – program skierowany do pracowników, finansowany z trzech źródeł: pracownika, pracodawcy i państwa. Choć uczestnictwo jest dobrowolne, zapis do PPK następuje automatycznie po trzech miesiącach zatrudnienia;
- Pracownicze Plany Emerytalne (PPE) – mniej popularna forma oszczędzania na emeryturę, zależna zarówno od pracodawcy, jak i pracownika. W podstawowym wariancie składki finansowane są przez pracodawcę, co czyni ten program rzadziej spotykanym w praktyce;
- Dodatek pielęgnacyjny – comiesięczne wsparcie finansowe dla osób, które ukończyły 75 lat. Może być także przyznany wcześniej osobom niezdolnym do pracy i samodzielnej egzystencji;
- Świadczenie uzupełniające – dodatkowe pieniądze dla osób trwale niezdolnych do samodzielnego funkcjonowania.