Rośnie 80 cm rocznie. Mniej kaprysi i więcej znosi niż tuja
Spójrzmy prawdzie w oczy: tuje wcale nie są tak proste w uprawie, mało wymagające ani piękne. Są bardzo popularne, ale już nieco nudne. Dlatego warto poszukać innych iglaków, które mogą zdobić ogród. Wiele z nich ma o wiele większe walory dekoracyjne, a do tego jest po prostu łatwiejsza w uprawie. Poznaj daglezję zieloną – iglak, który wypada lepiej niż tuje pod każdym względem.
- Daglezja – pachnąca alternatywa dla tui
- Pielęgnacja daglezji
- Najlepsze stanowisko dla daglezji
- Jak wykorzystać daglezję w ogrodzie?
- Mniej kapryśna niż tuja – dlaczego warto wybrać daglezję?
Daglezja – pachnąca alternatywa dla tui
Daglezja zielona (Pseudotsuga menziesii), znana także jako jedlica Douglasa, to coraz popularniejszy wybór wśród osób szukających ciekawszej i bardziej odpornej alternatywy dla tui. Jej miękkie, soczyście zielone igły po roztarciu wydzielają wyjątkowy cytrusowy zapach, a elegancki, szerokostożkowy pokrój czyni ją ozdobą każdego ogrodu.
Wyróżniają ją także dekoracyjne szyszki – długie, zwisające, z charakterystycznymi trójzębnymi łuskami. W naturalnym środowisku Ameryki Północnej daglezje dorastają do 100 metrów, a w polskich ogrodach osiągają nawet 50 metrów. W sprzyjających warunkach potrafią rosnąć bardzo szybko – nawet do 80 cm rocznie, co czyni je jednymi z najszybciej przyrastających iglaków.
Daglezja sprawdzi się doskonale jako soliter w dużym ogrodzie, a także w formie szpalerów lub osłon przy granicy działki. Jej szeroka korona i jasne igły doskonale odbijają światło, wprowadzając do przestrzeni lekkość i naturalny rytm. To idealny wybór dla tych, którzy szukają rośliny atrakcyjnej wizualnie i mniej wymagającej niż klasyczne tuje.
Sprawdź także iglaki, które zastąpią tuje na balkonie tutaj.
Pielęgnacja daglezji
Daglezja nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych. W przeciwieństwie do wielu innych roślin ogrodowych, nie potrzebuje intensywnego nawożenia. W zupełności wystarczy zasilenie jej raz w roku – najlepiej wiosną – nawozem przeznaczonym dla iglaków lub warstwą kompostu. Dobrym pomysłem jest także zastosowanie ściółki z kory sosnowej lub zrębków wokół młodych drzewek. Taki zabieg ogranicza rozwój chwastów, poprawia utrzymanie wilgoci w glebie i wspomaga zachowanie odpowiedniego pH.
Daglezja nie potrzebuje również przycinania formującego. W zupełności wystarczy wczesną wiosną usunąć z niej suche, przemarznięte lub chore gałęzie. Starsze egzemplarze są odporne na mrozy i dobrze radzą sobie z warunkami atmosferycznymi. W przypadku młodszych roślin warto przez pierwsze zimy stosować lekkie osłony z agrowłókniny. Drzewo rzadko choruje, ale w rejonach miejskich może być bardziej narażone na zanieczyszczenia powietrza. Warto też obserwować jego stan na glebach cięższych – tam, gdzie wilgoć może zbyt długo zalegać w strefie korzeniowej, pojawia się ryzyko infekcji grzybowych.
Sprawdź także: 5 najczęściej spotykanych chorób iglaków i ich zwalczanie
Najlepsze stanowisko dla daglezji
Aby daglezja zielona mogła dobrze się rozwijać, należy zadbać przede wszystkim o właściwe miejsce do jej posadzenia. Roślina ta najlepiej czuje się w ogrodach słonecznych lub lekko ocienionych. Młode egzemplarze powinny być sadzone w lokalizacjach osłoniętych od silnych, wysuszających wiatrów – szczególnie na otwartych przestrzeniach. Dzięki temu szybciej się ukorzenią i lepiej przetrwają pierwsze zimy. Co istotne, daglezja jest odporna na mróz, ale w pierwszych sezonach warto osłaniać młode drzewka przed intensywnym słońcem i niskimi temperaturami.
Podłoże dla daglezji powinno być lekkie, żyzne i dobrze przepuszczalne. Najlepiej sprawdzają się gleby lekko kwaśne lub obojętne. Choć roślina dobrze toleruje gorsze warunki glebowe, zdecydowanie nie lubi ciężkich i podmokłych terenów, które mogą prowadzić do gnicia korzeni. Przed sadzeniem dobrze jest przekopać i spulchnić glebę na głębokość około 40–50 cm oraz wymieszać ją z kompostem lub rozłożonym obornikiem. Sadzonki warto umieszczać w dołkach co najmniej dwa razy większych niż bryła korzeniowa, ostrożnie rozkładając korzenie i zasypując je przygotowaną ziemią. Po posadzeniu niezbędne jest solidne podlanie, a przez pierwszy sezon daglezję należy podlewać regularnie, przynajmniej raz lub dwa razy w tygodniu – szczególnie w okresach suszy.
Jak wykorzystać daglezję w ogrodzie?
Daglezja najlepiej prezentuje się jako soliter – pojedyncze, efektowne drzewo rosnące na tle trawnika lub w centralnym punkcie ogrodu. Jej wysokość i rozłożysta korona sprawiają, że potrzebuje przestrzeni, ale w zamian oferuje naturalną elegancję i malowniczy wygląd przez cały rok.
Sprawdzi się również jako element tła w kompozycjach z innymi drzewami i krzewami – zarówno iglastymi, jak i liściastymi. Jej soczysta zieleń pięknie kontrastuje z jaśniejszymi lub purpurowymi liśćmi sąsiadujących roślin. Ze względu na szybki wzrost może być sadzona wzdłuż granic działki – jako naturalna osłona przeciwwiatrowa i alternatywa dla tradycyjnych żywopłotów.
Daglezja ma także wartość praktyczną – jej gęste ulistnienie pomaga tłumić hałas i chroni prywatność. W dodatku jej szyszki i zapach igieł dodają ogrodowi charakteru i przyciągają uwagę gości.
Mniej kapryśna niż tuja – dlaczego warto wybrać daglezję?
W przeciwieństwie do wielu odmian tui, które źle znoszą suszę, zanieczyszczenia czy błędy w przycinaniu, daglezja jest znacznie bardziej odporna. Nie wymaga częstych zabiegów pielęgnacyjnych i rzadko choruje. Jej naturalna odporność na mróz i szybki wzrost czynią ją idealnym wyborem dla ogrodników, którzy cenią sobie trwałość i łatwość uprawy.
Dodatkowo, igły daglezji są miękkie w dotyku, a ich aromat po roztarciu – cytrusowy, czasem jabłkowy – wyróżnia to drzewo spośród innych iglaków. Szyszki są nie tylko dekoracyjne, ale też ciekawe w budowie – charakterystyczne łuski przypominają pazurki i świetnie nadają się do wykorzystania w suchych bukietach.
Jeśli zależy ci na tym, by zastąpić tuje rośliną bardziej efektowną, pachnącą i mniej podatną na choroby, daglezja zielona będzie strzałem w dziesiątkę. To iglak, który rośnie szybko, wygląda naturalnie, a jednocześnie zachowuje wszystkie zalety tradycyjnych roślin żywopłotowych.