Kwiat jak z rajskiej plaży, a rośnie nawet w chłodnym klimacie. Pokochasz go!
Hibiskus ogrodowy nazywany jest czasami różą chińską. Nic dziwnego, dorównuje urodą królowej kwiatów. Jest to roślina o egzotycznym wyglądzie, ale zadziwiająco dużej odporności i wytrzymałości. Świetnie sprawdza się zarówno w ogrodach, jak i w balkonowej uprawie doniczkowej.
- Hibiskus ogrodowy w ogrodzie
- Hibiskus ogrodowy to egzotyczna roślina
- Wymagania hibiskusa ogrodowego i jego uprawa
- Pielęgnacja hibiskusa syryjskiego — podlewanie, nawożenie, zimowanie
- Przycinanie i zimowanie hibiskusa
- Rozmnażanie hibiskusa ogrodowego
Hibiskus ogrodowy w ogrodzie
Ketmia syryjska, często znana też jako hibiskus ogrodowy lub po prostu hibiskus, to jeden z najbardziej odpornych na zimno przedstawicieli tej efektownej grupy roślin. W powszechnym użyciu spotyka się także spolszczoną formę nazwy botanicznej — Hibiscus. Chociaż potocznie nazywana bywa różą chińską, nie ma nic wspólnego z różami — przynależy do rodziny ślazowatych, w której wyróżnia się ponad 240 rodzajów i tysiące gatunków. Popularna ketmia róża chińska (Hibiscus rosa-sinensis) to osobny gatunek, przeznaczony głównie do uprawy doniczkowej.
Ojczyzną ketmii syryjskiej są rejony Chin, gdzie naturalnie rośnie na stromych zboczach, wzdłuż rzek, przy drogach oraz na wysokościach sięgających 1200 metrów n.p.m. Od wieków była uprawiana w Azji, szczególnie w Chinach i Korei, skąd rozprzestrzeniła się do krajów Orientu. Do Europy dotarła około XVI wieku, przybywając z terenów dzisiejszej Syrii. Czasami mylnie przypisuje się jej biblijną nazwę „róży z Szaron”, jednak w rzeczywistości roślina ta nie występowała w krajach Lewantu. Przeczytaj także o różach francuskich, równie pięknych roślinach ogrodowych.
Hibiskus ogrodowy to egzotyczna roślina
Hibiskus ogrodowy dorasta zazwyczaj do trzech metrów wysokości i osiąga około dwóch metrów szerokości. W sprzyjających warunkach przybiera formę szerokiego, dobrze rozgałęzionego krzewu. Liście, które opadają na zimę, są ciemnozielone i mogą mieć kształt od owalnego po trójklapowy, zawsze z wyraźnie ząbkowanymi brzegami. Długość liści to zazwyczaj 7–9 cm.
Roślina zakwita od połowy lata aż do pierwszych przymrozków, prezentując na nowych pędach imponujące kwiaty o średnicy dochodzącej do 12 cm. Pięć płatków tworzy charakterystyczny lejek, a ich barwa zależy od odmiany — może to być czysta biel, błękit, róż lub intensywna czerwień. Niektóre odmiany posiadają kwiaty pełne, często też w środku płatków występuje czerwone przebarwienie i wyraźnie wystający słupek. Więcej o uprawie hibiskusa w doniczace przeczytasz tutaj.
Wymagania hibiskusa ogrodowego i jego uprawa
Ketmia syryjska najlepiej czuje się w miejscach dobrze nasłonecznionych, ale osłoniętych od palącego słońca w południe. Może także rosnąć w lekkim półcieniu, jednak dostęp światła porannego i popołudniowego wpływa na intensywność jej wzrostu oraz kwitnienia. Wskazane jest również wybranie lokalizacji, gdzie roślina będzie chroniona przed zimowymi wiatrami.
Należy unikać sadzenia ketmii w pobliżu zbiorników wodnych i roślin, które wymagają dużo wody — zbyt wilgotne podłoże sprzyja gniciu korzeni. Hibiskus świetnie sprawdza się jako soliter, może też stanowić element kolorowego żywopłotu. Dzięki zwartemu pokrojowi dobrze wypełnia przestrzeń w ogrodzie, a jego intensywne kolory dodają życia nawet najspokojniejszym zakątkom. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o hibiskusach, warto sięgnąć po dodatkowe źródła.
Na wzrost i kwitnienie rośliny ogromny wpływ ma rodzaj gleby. Najlepsze warunki do rozwoju zapewnia ziemia żyzna, dobrze przepuszczalna i o kwaśnym odczynie — pH powinno być poniżej 6,5. Hibiskus ogrodowy najlepiej sadzić wczesną wiosną, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z odmianą mrozoodporną. Krótkie przymrozki nie zaszkodzą roślinie, jeśli jednak sadzimy bardziej wrażliwe odmiany, lepiej poczekać, aż minie ryzyko wiosennych spadków temperatur.
Młoda ketmia potrzebuje czasu na zaadaptowanie się do nowego środowiska, dlatego warto zadbać o to, by została posadzona możliwie wcześnie. W sąsiedztwie hibiskusa dobrze wyglądają rośliny takie jak kalina koralowa czy ozdobne trawy — np. rozplenica japońska.
Pielęgnacja hibiskusa syryjskiego — podlewanie, nawożenie, zimowanie
Uprawa hibiskusa w donicy wymaga podobnej troski jak ta prowadzona w gruncie. Należy wybrać donicę co najmniej dwukrotnie większą od bryły korzeniowej, najlepiej z warstwą drenażu na dnie. Warto zastosować dobrej jakości podłoże, które ułatwi odpływ nadmiaru wody.
Latem rośliny ogrodowe zwykle mają wystarczającą ilość opadów, ale w okresach suszy hibiskus trzeba podlewać regularnie, dbając o to, by woda nie zalegała. Dobrą praktyką jest zastosowanie warstwy ściółki z kory wokół podstawy krzewu — pomaga ona zatrzymać wilgoć i ograniczyć rozwój chwastów.
W kwestii nawożenia hibiskus nie jest bardzo wymagający. Raz w roku wystarczy zasilić go kompostem, a w czerwcu — tuż przed kwitnieniem — można podać nawóz płynny, najlepiej taki dedykowany specjalnie dla hibiskusów. Od września nie powinno się już stosować nawozów, by nie pobudzać wzrostu przed zimą.
Przycinanie i zimowanie hibiskusa
Przycinanie hibiskusa jest kluczowe, ponieważ kwiaty pojawiają się głównie na pędach jednorocznych. Najlepszy moment na cięcie to początek maja, po ustąpieniu ryzyka przymrozków. Młode rośliny przycina się mocniej, niemal do pnia, by pobudzić je do rozgałęziania. Starsze krzewy należy oczyszczać z pędów chorych i suchych, a te rosnące zbyt gęsto przycina się o jedną trzecią.
Rośliny starsze znoszą temperatury do -20°C, ale młode egzemplarze trzeba dodatkowo chronić. Strefę korzeni okrywa się jesienią ściółką z liści, igieł lub kory, a nadziemną część zabezpiecza się tkaniną jutową lub agrowłókniną. Rośliny w donicach warto ustawić na izolującej podstawce — np. ze styropianu — lub przenieść je do jasnego, chłodnego pomieszczenia. Im mniej światła, tym większe prawdopodobieństwo, że roślina zrzuci liście i zapadnie w stan spoczynku.
Rozmnażanie hibiskusa ogrodowego
Chcąc powiększyć kolekcję ketmii syryjskiej w ogrodzie, warto spróbować rozmnażania — można to zrobić bez specjalnych umiejętności. Istnieją dwa skuteczne sposoby: wysiew nasion oraz rozmnażanie przez sadzonki pędowe.
Nasiona można kupić lub zebrać samodzielnie z własnych roślin. Najlepiej wysiewać je w pojemnikach, ponieważ w gruncie mogą zostać zjedzone przez ptaki. Rozmnażanie przez pędy polega na pobraniu fragmentu łodygi z przynajmniej trzema oczkami i umieszczeniu go w wilgotnym podłożu. Po ukorzenieniu sadzonki można wysadzić do ogrodu lub dużych donic.
Tak rozmnożone rośliny po kilku sezonach również zakwitną, zdobiąc ogród lub balkon tymi samymi, egzotycznymi kwiatami, które przyciągają wzrok i nadają przestrzeni niezwykłego charakteru.