Piwonie pod lupą: jedne zimą znikają, drugie zostają. Mają też inne wymagania
Piwonie od wieków budzą zachwyt ogrodników, ale nie wszystkie są takie same. W sprzedaży można spotkać dwie główne grupy: drzewiaste półkrzewy o imponujących kwiatach oraz bylinowe klasyki rabat, które co roku znikają na zimę i odradzają się wiosną. Choć ich kwiaty bywają podobne, różnice są naprawdę duże. Różnią się przede wszystkim wymaganiami i warto wiedzieć, który gatunek masz w swoim ogrodzie, by dać im wszystko, czego potrzebują.
- Piwonia drzewiasta – królewska dama ogrodu
- Piwonia bylinowa – niezawodna klasyka rabaty
- Co je różni najbardziej?
- Różnice w uprawie piwonii drzewiastych i bylinowych
- Którą piwonię wybrać?
Piwonia drzewiasta – królewska dama ogrodu
Piwonia drzewiasta (Paeonia suffruticosa) to roślina, która od pierwszego wejrzenia robi wrażenie. Jej pędy nie znikają na zimę, lecz drewnieją i pozostają nad ziemią przez cały rok, tworząc zwartą, krzewiastą sylwetkę. To właśnie z tego powodu często określa się ją mianem półkrzewu. W sprzyjających warunkach może dorastać nawet do dwóch metrów wysokości i szerokości, a więc potrzebuje sporo miejsca, by w pełni się rozwinąć.
Największą ozdobą piwonii drzewiastej są jej ogromne kwiaty, które mogą osiągać średnicę nawet 20 cm. Pojawiają się wcześniej niż u bylinowych krewniaczek – zwykle już w maju – i w zależności od odmiany zachwycają barwami od bieli i różu po głęboką purpurę. Są to kwiaty wyjątkowo efektowne, często półpełne lub pełne, a wrażenie potęguje ich osadzenie na tle dużych, ciemnozielonych liści.
Trzeba jednak wiedzieć, że piwonia drzewiasta ma swoje wymagania. Potrzebuje żyznej, przepuszczalnej ziemi o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Nie znosi podmokłego stanowiska ani ciężkiej gliny, dlatego tak ważne jest staranne przygotowanie podłoża. Najlepiej rośnie w ciepłych, osłoniętych od wiatru miejscach, a młode egzemplarze warto na zimę zabezpieczać przed mrozem. Dowiedz się także, jak nawozić piwonie domowymi sposobami!
Piwonia bylinowa – niezawodna klasyka rabaty
Piwonie bylinowe to zupełnie inna historia. Należą do grupy roślin zielnych, których część nadziemna każdego roku obumiera i ginie na zimę, by wiosną ponownie odbić z podziemnych kłączy. Dzięki temu dobrze sprawdzają się w ogrodach o zmiennych warunkach i łatwiej adaptują się do różnych stanowisk. Choć nie osiągają takich rozmiarów jak piwonie drzewiaste, mają jedną dużą zaletę – są prostsze w uprawie i mniej kapryśne.
Najczęściej uprawiane odmiany pochodzą od piwonii chińskiej (Paeonia lactiflora), ale spotyka się również piwonię lekarską, odmienną czy koperkową. Wyróżniają się niezwykłą różnorodnością – dostępne są setki odmian różniących się barwą, kształtem i zapachem kwiatów. Same kwiaty, choć mniejsze niż u drzewiastej kuzynki, również robią wrażenie, a ich zapach bywa bardziej intensywny. Kwitną nieco później – od końca maja do czerwca – i przez wiele sezonów potrafią niezawodnie zdobić ogród.
Wymagania mają podobne do drzewiastych: żyzna, przepuszczalna gleba i słoneczne stanowisko to podstawa, jednak ich pielęgnacja jest trochę łatwiejsza. Więcej o odpowiednim sposobie sadzenia piwonni przeczytasz tutaj.
Co je różni najbardziej?
Najważniejsza różnica tkwi w budowie. Piwonia drzewiasta tworzy krzew o zdrewniałych pędach, które pozostają widoczne przez cały rok, natomiast bylinowa całkowicie znika z powierzchni ziemi zimą i wiosną odrasta od nowa. Różnią się także terminem kwitnienia – drzewiasta rozkwita wcześniej, zwykle w maju, a bylinowa później, w czerwcu, rzadziej w końcu maja.
Kwiaty obu są zachwycające, ale u piwonii drzewiastej osiągają większe rozmiary i często mają bardziej wyrafinowany kształt. Bylinowe z kolei oferują ogromną różnorodność odmian i barw, a także intensywniejszy zapach. Pod względem wymagań łatwiejsze w uprawie są bylinowe – bardziej odporne, mniej kapryśne i lepiej znoszące różne warunki glebowe. Drzewiaste za to imponują wielkością i efektem dekoracyjnym, jaki wnoszą do dużych, reprezentacyjnych ogrodów.
Różnice w uprawie piwonii drzewiastych i bylinowych
Choć obie grupy piwonii należą do roślin ozdobnych cenionych za piękne kwiaty, ich pielęgnacja wygląda nieco inaczej. Piwonie drzewiaste wymagają starannie dobranego stanowiska – najlepiej ciepłego, osłoniętego od wiatru i dobrze nasłonecznionego. Źle znoszą ciężką, podmokłą glebę i bardzo nie lubią przesadzania. Raz posadzona roślina powinna rosnąć w jednym miejscu przez wiele lat, dlatego wybór stanowiska trzeba dobrze przemyśleć. Piwonie drzewiaste odwdzięczają się spektakularnym kwitnieniem, ale wymagają cierpliwości, bo czasem na pełnię kwiatów trzeba poczekać kilka sezonów. Ważnym elementem pielęgnacji jest także zabezpieczanie młodych roślin na zimę, szczególnie w chłodniejszych regionach kraju.
Piwonie bylinowe uchodzą za znacznie łatwiejsze w uprawie. Są mniej kapryśne, szybciej się przyjmują i lepiej znoszą różne warunki glebowe. Wystarczy im słoneczne stanowisko i żyzna, przepuszczalna ziemia. Mogą rosnąć w jednym miejscu wiele lat, ale jeśli zajdzie potrzeba, można je podzielić i rozmnożyć, co w przypadku piwonii drzewiastych jest znacznie trudniejsze. Kluczowe w ich uprawie jest jednak odpowiednie sadzenie – pąki muszą znaleźć się płytko pod powierzchnią ziemi, bo zbyt głębokie posadzenie skutkuje brakiem kwitnienia.
Którą piwonię wybrać?
Wybór zależy przede wszystkim od przestrzeni i oczekiwań. Jeśli marzysz o spektakularnym krzewie, który będzie królową ogrodu, a masz odpowiednie miejsce i warunki, piwonia drzewiasta może być strzałem w dziesiątkę. Wymaga jednak cierpliwości, dobrej gleby i odpowiedniej pielęgnacji.
Piwonie bylinowe to natomiast wybór praktyczny, niezawodny i uniwersalny. Sprawdzą się zarówno w dużych ogrodach, jak i na mniejszych rabatach, wnosząc piękno i zapach, a jednocześnie nie wymagając aż takiego nakładu pracy. Dzięki ogromnemu wyborowi odmian każdy ogrodnik znajdzie coś dla siebie – od delikatnych, jasnych kwiatów po intensywnie różowe czy czerwone.