Oto najpiękniejszy żywopłot jesieni – wygląda jak ogień!
Ktoś szukający taniego i ładnego ogrodzenia do ogrodu w końcu wybierze żywopłot. Rośliny tworzące przycinany żywopłot są bardziej wytrzymałe niż drewniane ogrodzenia i mniej kosztowne niż mury. Mają jednak pewne drobne minusy: wymagają regularnego przycinania i trzeba kilku lat cierpliwości, aby roślinna osłona była całkowicie gotowa.
- Jak wybrać idealne krzewy na żywopłot?
- Trzmielina oskrzydlona – uprawa i pielęgnacja
- Ligustr pospolity: idealny krzew na żywopłoty
- Pielęgnacja tui: jak dbać o żywopłot?
Jak wybrać idealne krzewy na żywopłot?
Nie istnieje taki typ roślin, który zaspokoiłby wszystkie oczekiwania. Aby wybrać odpowiednie krzewy na żywopłot, najpierw musisz postawić sobie kilka ważnych pytań:
- Czy chcecie rośliny o szybkim wzroście, które jednak będą wymagały przycinania dwa razy w roku?
- Czy wolicie może nieco droższy żywopłot, który dobrze wygląda po jednym cięciu rocznie, ale dla osiągnięcia odpowiedniej wysokości trzeba będzie poczekać?
- Może macie w ogrodzie trudny rodzaj gleby, na której będą rosły jedynie mało wymagające krzewy?
- Czy Wasz żywopłot ma być gęsty także zimą, czy może tracić liście jesienią?
Trzmielina oskrzydlona – uprawa i pielęgnacja
- Pochodzenie i wygląd
Pochodząca z północnych obszarów Chin, Korei, Japonii oraz południowej Syberii trzmielina oskrzydlona (Euonymus alatus) jest rzadko spotykanym u nas krzewem o wolnym wzroście i rozłożystej formie. Może osiągnąć wysokość od 150 cm do 350 cm, przy czym przyrasta rocznie około 10 cm. Na gałęziach widoczne są cztery szerokie listwy korkowe, które zimą stanowią unikalną ozdobę krzewu.
Latem krzew trzmieliny oskrzydlonej z jego zielonymi liśćmi nie zwraca na siebie zbytnio uwagi. Sytuacja zmienia się radykalnie jesienią, kiedy liście przybierają zachwycające kolory od jasnoczerwonego, przez różowy, do jasnoliliowego – w zależności od odmiany. Niewiele roślin może pod tym względem dorównać trzmielinie. Nic dziwnego, że w Stanach Zjednoczonych nazywana jest „płonącym krzewem”.
- Stanowisko i wymagania
Trzmielina oskrzydlona jest wystarczająco mrozoodporna, by przetrwać w naszym klimacie bez zimowej ochrony. W naturalnym środowisku występuje w podszycie lasów liściastych i mieszanych, w wilgotnych miejscach. Dobrze sobie radzi również w zacienionych miejscach, jednak do spektakularnego wybarwienia liści potrzebne jest stanowisko słoneczne lub częściowo zacienione. Gleba powinna być odpowiednio wilgotna, ale nie zbyt mokra, żyzna, o odczynie zbliżonym do neutralnego.
- Przycinanie
Trzmielina oskrzydlona jest gęstym, rozłożystym krzewem, silnie rozgałęzionym. Nadaje się do tworzenia żywopłotów formowanych o wysokości 1-2 m i nieformowanych o wysokości 1-3 m. Dobrze znosi przycinanie, trzeba tylko pamiętać o specyficznej cechy tego gatunku: roślina nie wytwarza drugiego pędu rocznego z pączków zawiązanych na tegorocznych, wiosennych gałązkach – tzw. pędu świętojańskiego. Oznacza to, że wzrost trzmieliny kończy się w pełni lata.
Żywopłot z trzmieliny oskrzydlonej rośnie wolno i wymaga tylko jednego przycinania. Uwzględniając niepowtarzalny efekt kolorystyczny takiej zasłony w okresie jesiennym, warto zdecydować się na ten gatunek na żywopłot i cierpliwie poczekać, aż krzewy osiągną odpowiedni wzrost.
Ligustr pospolity: idealny krzew na żywopłoty
Ligustr zwyczajny to miejscowa roślina, szeroko hodowana jako ozdobny krzew, często przycinany na żywopłoty. Dorasta do wysokości od 200 do 400 cm i podobnej szerokości. Jest niezwykle odporny i łatwy do odnowy. Idealnie nadaje się na żywopłoty i ma dużą tolerancję na różne warunki stanowiskowe i glebowe.
Ligustr rozwija się bardzo szybko, nawet ponad 100 cm rocznie, co wymaga przycinania dwukrotnie w sezonie. Roślina łatwo rozmnaża się z sadzonek pędowych, co sprawia, że tworzenie żywopłotu jest opłacalne. Zaniedbany żywopłot z ligustru można, jeśli to konieczne, przywrócić do właściwego stanu przez intensywne cięcie.
Żywopłot z ligustru jest często wybierany przez ptaki jako miejsce na zakładanie gniazd. Czarne, trujące dla ludzi jagody, stanowią pokarm dla ptaków. Wadą żywopłotu z ligustru są odrosty i rozbudowany system korzeniowy, który może przeszkadzać w rozwoju sąsiednich roślin. W czasie mroźnych zim ligustr zrzuca liście i przestaje działać jako osłona, choć niektóre odmiany lepiej zachowują liście w zimowych miesiącach.
Pielęgnacja tui: jak dbać o żywopłot?
Thuja zachodnia (Thuja occidentalis) to wiecznie zielone drzewo iglaste występujące w wielu odmianach różniących się kształtem, wysokością i barwą łusek. Idealnie nadaje się na żywopłoty, oferując całoroczną, zieloną osłonę. Tuję można stosować na żywopłoty nieformowane o różnej wysokości – od 0,5 m do 4 m wysokości, zależnie od odmiany. Dobrze toleruje przycinanie, tworząc gęste, formowane żywopłoty o wysokości od 0,5 m do 3 m.
Roślina rośnie szybko i po kilku latach uzyskuje znaczne rozmiary. Aby tuja dobrze się rozgałęziała i tworzyła jednolitą, gęstą ścianę, należy ją przycinać dwa razy w roku. Żywotniki sadzi się tylko na dostatecznie wilgotnej, dobrze przewietrzonej glebie. W okresie suszy lub zastojów wody rośliny są narażone na choroby i często całkowicie zamierają.
Żywopłot z tui nie powinien być zbyt mocno przycinany, na przykład w celu nadrobienia zaległości pielęgnacyjnych, ponieważ stare drewno nie zazieleni się – nie wypuści nowych pędów. Dlatego istotne jest zachowanie odpowiedniego rytmu cięcia.