Przez ten błąd drewno kominkowe nie wyschnie do zimy. Prawie każdy go robi
Świeże drewno opałowe wymaga sezonowania – dopiero po wysuszeniu nadaje się do spalenia. Niestety, wiele osób popełnia ten sam błąd, wybierając nieodpowiednie miejsce do jego składowania. Brak przewiewu, cień i kontakt z ziemią to główne czynniki uniemożliwiające skuteczne suszenie drewna. Sprawdź, dlaczego opał przechowywany w zamknięciu nie chce schnąć.
- Dlaczego drewno kominkowe nie schnie? To często popełniany błąd!
- Nieodpowiednie miejsce i ograniczona cyrkulacja powietrza – na to trzeba uważać
- Prawidłowe suszenie drewna opałowego – jakich zasad musimy przestrzegać?
- Niewłaściwe sezonowanie prowadzi do wielu problemów
Dlaczego drewno kominkowe nie schnie? To często popełniany błąd!
Wilgotność drewna w wyraźny sposób wpływa na jego wartość opałową. Mokre drewno nie tylko pali się słabiej, ale również wytwarza więcej dymu, zanieczyszcza komin i prowadzi do gromadzenia się nadmiaru sadzy. Optymalna wilgotność drewna opałowego powinna wynosić poniżej 20%.
Choć wiele osób sądzi, że wysoka temperatura otoczenia wystarczy do wysuszenia drewna, nie jest to prawdą. Proces sezonowania zależy przede wszystkim od cyrkulacji powietrza i nasłonecznienia. Wysoka temperatura przy braku przewiewu spowoduje, że wilgoć nie odparuje, a zamiast tego będzie się utrzymywać w wewnętrznych strukturach drewna.
Należy pamiętać, że świeżo ścięte drewno może zawierać nawet 50–60% wody. W warunkach domowych, bez właściwej wentylacji i ochrony przed zawilgoceniem od dołu, naturalne suszenie może potrwać dłużej niż dwa sezony.
Nieodpowiednie miejsce i ograniczona cyrkulacja powietrza – na to trzeba uważać
Jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez właścicieli pieców i kominków jest ustawianie drewna w miejscach zbyt zacienionych – na przykład pod dużym dachem lub przy północnej ścianie budynku. Brak bezpośredniego działania promieni słonecznych znacząco wydłuża czas schnięcia. Drewno powinno być przechowywane po stronie południowej, gdzie jest największe nasłonecznienie.
Kolejną złą praktyką jest układanie drewna bezpośrednio na ziemi. W takim przypadku drewno może podciągać wilgoć z podłoża – szczególnie po deszczach lub o poranku, gdy na ziemi osiada rosa. Nawet drewno, które od góry wygląda na suche, może od spodu pleśnieć i ulegać rozkładowi.
Zbyt ciasne układanie szczap ogranicza przepływ powietrza, co uniemożliwia skuteczne parowanie wody. Prawidłowo ułożony stos powinien posiadać szczeliny wentylacyjne, dzięki którym powietrze swobodnie przepływa przez całą jego objętość. Oznacza to, że podczas układania szczap powinniśmy zadbać o odpowiednie odstępy.
Prawidłowe suszenie drewna opałowego – jakich zasad musimy przestrzegać?
Aby drewno schło efektywnie, należy zapewnić mu podstawowe warunki: przewiew, nasłonecznienie i brak kontaktu z wilgotnym podłożem. Najlepiej układać drewno na paletach lub specjalnych rusztach, które unoszą je co najmniej 10–15 cm nad ziemią.
Nad stosem drewna warto umieścić daszek lub inną osłonę, która ochroni je przed opadami atmosferycznymi. Lepiej unikać całkowitego przykrywania drewna folią czy brezentem, ponieważ ogranicza to przepływ powietrza i może prowadzić do zawilgocenia drewna od wewnątrz.
Optymalne miejsce do składowania drewna to teren osłonięty przed silnym deszczem, ale wystawiony na słońce i otwarty na działanie wiatru. W takich warunkach drewno miękkie może wyschnąć w trakcie jednego sezonu letniego, natomiast drewno twarde osiągnie pożądaną wilgotność po około 1,5–2 latach. W tym artykule znajdziesz triki, dzięki którym można przyspieszyć proces sezonowania drewna.
Niewłaściwe sezonowanie prowadzi do wielu problemów
Nieprawidłowo wysuszone drewno to nie tylko mniejsza efektywność grzewcza, ale także zagrożenie dla systemu kominowego. Palenie wilgotnym drewnem prowadzi do zwiększonej emisji sadzy, która osiada na ściankach komina i powoduje jego zatykanie. W skrajnych przypadkach może dojść do pożaru sadzy. Opał przechowywany w wilgotnych warunkach często ulega biologicznej degradacji. Może pojawić się pleśń, zgnilizna lub owady żerujące w drewnie. To obniża jakość materiału opałowego i może być szkodliwe dla zdrowia domowników.
Zbyt mokre drewno wydziela nieprzyjemny zapach podczas spalania oraz przyczynia się do nadmiernego zanieczyszczania powietrza. Dodatkowo jego spalanie staje się nieefektywne – ciepło zużywane jest nie na ogrzewanie pomieszczenia, lecz na odparowanie wilgoci.
Prawidłowe sezonowanie jest niezbędne, aby spalanie drewna było bezpieczne i efektywne. Właściwe miejsce do składowania opału powinno być suche, przewiewne i słoneczne, z zapewnieniem ochrony przed opadami. Przestrzeganie tych zasad pozwala uniknąć problemów z drewnem i poprawia komfort ogrzewania.