Twoje drewno nie grzeje jak dawniej? Winny może być ten jeden błąd!

Drewno na opał jest kluczowym materiałem na zimę, lecz czy zdajesz sobie sprawę, że jego jakość i wydajność cieplna mogą znacznie się obniżyć, jeśli jest przechowywane zbyt długo lub w niewłaściwy sposób? Niewłaściwe warunki i zbyt długi okres przechowywania mogą nie tylko zmniejszyć wartość energetyczną drewna, ale także wprowadzić do domu szkodniki. Odkryj sprawdzone sposoby przechowywania, które umożliwią Ci efektywne i bezpieczne korzystanie z opału przez cały okres grzewczy.
- Kiedy drewno staje się zbyt stare?
- Jak prawidłowo przechowywać drewno opałowe?
- Czas przechowywania drewna opałowego
- Jak właściwie sezonować drewno kominkowe?
Kiedy drewno staje się zbyt stare?
Nie istnieje jednoznaczna odpowiedź na pytanie, kiedy drewno staje się "zbyt stare". Wiele zależy od rodzaju drewna – na przykład dąb i robinia wymagają więcej czasu na sezonowanie i są bardziej odporne na różne warunki atmosferyczne. Natomiast sosna i świerk schną szybciej, ale są też bardziej podatne na działanie wilgoci. Dlatego trudno określić wiek drewna jako jedyny czynnik wpływający na jego przydatność.
Zdarza się także, że kupujemy więcej drewna niż jesteśmy w stanie zużyć od razu, co skutkuje tym, że część opału leży przez kilka lat. Starsze drewno nie musi od razu oznaczać stosów pokrytych mchem czy chwastami. Nawet jeśli drewno nie jest przechowywane w doskonałych warunkach, przechodzi naturalny proces wietrzenia i rozkładu, który występuje również w lesie. Dodatkowo, drewno o różnym poziomie wilgotności często jest zasiedlane przez ksylofagi, czyli owady takie jak spuszczel, kołatek czy tykotek, które odżywiają się drewnem.
Jak prawidłowo przechowywać drewno opałowe?
Każdy, kto używa drewna do palenia w kominku, wcześniej czy później musi zatroszczyć się o odpowiednie składowanie drewna. Tylko drewno przechowywane w dobrych warunkach gwarantuje później skuteczne i czyste spalanie. Jakość opału wpływa nie tylko na środowisko, ale również na efektywność wykorzystania ciepła. Mokre drewno o niskiej wartości opałowej przyczynia się do zwiększonego tworzenia się sadzy i pyłów, które osadzają się w przewodzie kominowym i zanieczyszczają otoczenie.
Pojęcie „odpowiedniego składowania” drewna może wydawać się proste, ale w praktyce łatwo o pomyłki. Aby nie pokrzyżować sobie planów na przytulne wieczory przy kominku, warto przestrzegać kilku podstawowych zasad dotyczących miejsca i sposobu magazynowania drewna.
- Elementy drewna zawsze układaj korą do dołu, aby zapobiec szybkiemu gniciu.
- Drewno ustawiaj cieńszym końcem w stronę przewiewu, aby ułatwić suszenie.
- Na dole stosu zachowuj odstępy między kawałkami, co wspiera cyrkulację powietrza.
- Warstwy drewna układaj na przemian wzdłuż i w poprzek, co zapewnia stabilność całej konstrukcji.
Czas przechowywania drewna opałowego
Mimo że wiemy już, jak prawidłowo przechowywać drewno do kominka, pojawia się pytanie — jak długo można je trzymać? Można by przypuszczać, że w odpowiednich warunkach drewno można magazynować prawie bez końca. Niemniej jednak, w rzeczywistości drewno opałowe z czasem ulega powolnemu rozkładowi i starzeje się.
Za starzejący się opał uznaje się drewno, w którym występują naturalne procesy rozkładu i ulatniają się lotne substancje zawarte w drewnie. Spalanie takiego drewna jest mniej wydajne. Długotrwałe przechowywanie zmniejsza wartość opałową drewna nawet o 3% rocznie. Ponadto wzrasta ryzyko zasiedlenia przez szkodniki, które również negatywnie wpływają na jego jakość. Dlatego zaleca się, aby drewno opałowe nie było magazynowane dłużej niż 5 lat — z wyjątkiem takich gatunków jak dąb i robinia, które są wyjątkowo odporne na warunki suszenia.

Jak właściwie sezonować drewno kominkowe?
Specjaliści sugerują, aby drewno do kominka spalić najlepiej w ciągu pięciu lat od momentu ścięcia. Konkretny okres sezonowania jest uzależniony od rodzaju drewna oraz warunków jego magazynowania. Dla przykładu świerk potrzebuje około roku, aby odpowiednio wyschnąć, natomiast większość drzew liściastych wymaga nawet dwóch lat. Drewno jest gotowe do użycia, gdy jego wilgotność spadnie poniżej 20%. Dla porównania, świeżo ścięte drewno może zawierać aż 60% wody.
Nawet stare drewno, które już uległo znacznemu rozkładowi, można używać do palenia, pod warunkiem, że nie jest wilgotne. W takim przypadku jednak należy liczyć się z niższą wartością opałową w porównaniu do świeżego drewna. Dlatego istotne jest, aby nowe drewno układać zawsze na tył stosu, a starsze przesuwać do przodu i zużywać na bieżąco.
