Po ilu latach drewno traci moc grzania? Większość Polaków nie ma pojęcia!

Drewno opałowe to podstawowy surowiec na zimę, ale czy wiesz, że jego jakość i efektywność cieplna mogą znacznie spaść, jeśli jest przechowywane zbyt długo lub niewłaściwie? Nieodpowiednie warunki i zbyt długi czas magazynowania mogą nie tylko obniżyć wartość opałową drewna, ale też sprowadzić do domu szkodniki. Poznaj sprawdzone metody przechowywania, które pozwolą Ci korzystać z opału efektywnie i bezpiecznie przez cały sezon grzewczy.
- Kiedy drewno opałowe staje się zbyt stare?
- Jak prawidłowo przechowywać drewno opałowe?
- Jak długo można przechowywać drewno opałowe?
- Jak długo sezonować drewno kominkowe i jak korzystać ze starszego opału?
Kiedy drewno opałowe staje się zbyt stare?
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, kiedy drewno można uznać za „zbyt stare”. Wiele zależy od gatunku drewna – na przykład dąb i robinia potrzebują więcej czasu na sezonowanie i są bardziej odporne na zmienne warunki pogodowe. Z kolei sosna i świerk schną szybciej, ale są też bardziej podatne na wilgoć. Dlatego trudno określić wiek drewna jako jedyny wyznacznik jego przydatności.
Bywa też, że kupujemy więcej drewna niż jesteśmy w stanie wykorzystać na bieżąco, co powoduje, że część opału zalega przez kilka lat. Starsze drewno nie musi od razu oznaczać stosów porośniętych mchem czy chwastami. Nawet jeśli drewno nie jest przechowywane w idealnych warunkach, podlega naturalnemu procesowi wietrzenia i rozkładu, który zachodzi również w lesie. Dodatkowo, drewno o różnym stopniu wilgotności często jest zasiedlane przez ksylofagi, czyli owady takie jak spuszczel, kołatek czy tykotek, które żywią się drewnem.
Jak prawidłowo przechowywać drewno opałowe?
Każdy, kto korzysta z drewna do ogrzewania kominka, prędzej czy później musi zadbać o właściwe magazynowanie opału. Tylko drewno przechowywane w odpowiednich warunkach zapewnia później efektywne i czyste spalanie. Jakość opału wpływa nie tylko na środowisko, ale również na efektywność wykorzystania ciepła. Wilgotne drewno o niskiej wartości opałowej powoduje większe powstawanie sadzy i pyłów, które osadzają się w przewodzie kominowym i zanieczyszczają otoczenie.
Pojęcie „właściwego składowania” drewna może wydawać się proste, jednak w praktyce łatwo o błędy. Aby nie zepsuć sobie planów na przytulne wieczory przy kominku, warto przestrzegać kilku podstawowych zasad dotyczących miejsca i sposobu przechowywania drewna.
- Kawałki drewna zawsze układaj korą do dołu, by zapobiec szybkiemu gniciu.
- Drewno ustawiaj cieńszym końcem w stronę przewiewu, by ułatwić schnięcie.
- Na dole stosu zachowuj odstępy między kawałkami, co wspiera cyrkulację powietrza.
- Warstwy drewna układaj na przemian wzdłuż i w poprzek, co zapewnia stabilność całej konstrukcji.
Jak długo można przechowywać drewno opałowe?
Choć znamy już zasady prawidłowego magazynowania drewna do kominka, to pojawia się pytanie — jak długo opał może być składowany? Można by sądzić, że w sprzyjających warunkach drewno można przechowywać niemal bez ograniczeń. Jednak w praktyce drewno opałowe z czasem ulega powolnemu rozkładowi i staje się przeleżałe.
Za przeleżały opał uznaje się drewno, w którym zachodzą naturalne procesy rozkładu oraz ulatniają się lotne substancje zawarte w drewnie. Palenie takim drewnem jest mniej efektywne. Długotrwałe magazynowanie obniża wartość opałową drewna nawet o 3% rocznie. Dodatkowo rośnie ryzyko zasiedlenia przez szkodniki, które także negatywnie wpływają na jego jakość. Dlatego zaleca się, aby drewno opałowe nie było przechowywane dłużej niż 5 lat — z wyjątkiem takich gatunków jak dąb i robinia, które są szczególnie odporne na warunki suszenia.

Jak długo sezonować drewno kominkowe i jak korzystać ze starszego opału?
Eksperci zalecają, aby drewno do kominka spalić najlepiej w ciągu pięciu lat od ścięcia. Dokładny czas sezonowania zależy od gatunku drewna oraz warunków jego przechowywania. Na przykład świerk potrzebuje około roku, by dobrze wyschnąć, podczas gdy większość gatunków liściastych wymaga nawet dwóch lat. Drewno jest gotowe do użycia, gdy jego wilgotność spadnie poniżej 20%. Dla porównania, świeżo ścięte drewno może zawierać aż 60% wody.
Nawet drewno przeleżałe, które przeszło już znaczny rozkład, może zostać użyte do palenia, pod warunkiem, że nie jest zawilgocone. W takim przypadku trzeba jednak liczyć się z niższą wartością opałową w porównaniu do świeżego drewna. Dlatego ważne jest, by nowe drewno układać zawsze na tył stosu, a starsze przesuwać do przodu i zużywać na bieżąco.
