W teorii to najlepsze drewno kominkowe. Ma jednak zasadniczą, ogromną wadę!
Dąb jest rodzajem drewna, które od dawna jest uważane za świetny materiał na opał do kominków – jest ciężkie, trwałe i długo trzyma ciepło. Jednak w rzeczywistości używanie dębu do palenia może być trudne: schnie przez długi czas, ciężko się zapala, a wilgotne kawałki mogą sprawiać kłopoty. Z tego tekstu dowiesz się, dlaczego dąb nie zawsze jest najlepszym wyborem na opał, jakie są jego ukryte mankamenty oraz jak przygotować drewno, by ogrzewanie było skuteczne i bezproblemowe.
- Zalety i wady dębowego drewna opałowego
- Wyjątkowe cechy i trudności drewna dębowego
- Drewno dębowe: efektywność i funkcjonalność jako opał
- Jak skutecznie sezonować drewno kominkowe?
- Koszt drewna opałowego z dębu: ceny i wybór
Zalety i wady dębowego drewna opałowego
Cecha i trudności drewna dębowego jako paliwa
Dębowe drewno wyróżnia się dużą gęstością, podobną do tej u buka i jesionu, choć nieco mniejszą niż w przypadku grabu. Jest mocne i ciężkie, a jego kaloryczność jest znaczna. Mimo to, użytkownicy pieców często są rozczarowani – dąb może być trudny do rozpalenia, pali się słabo i nie daje widowiskowych płomieni.
Przy drewnie do kominka istotna jest wilgotność, która powinna być na poziomie około 16-18%. Ze względu na wysoką gęstość dębu, jego sezonowanie zajmuje dużo czasu – zazwyczaj co najmniej dwa lata, a najlepiej trzy, zanim będzie gotowe do użycia. Zawartość wilgoci w drewnie nie powinna przekraczać 20%, gdyż mokre drewno spala się nieefektywnie, a płomień będzie się ledwie żarzył.
Wyjątkowe cechy i trudności drewna dębowego
Cecha i trudności drewna dębowego jako materiał opałowy
Drewno dębowe cechuje się dużą gęstością, podobną do buka i jesionu, choć nieco mniejszą niż grabu. Jest twarde oraz ciężkie, a jego wartość energetyczna jest istotna. Mimo to, użytkownicy kominków często odczuwają rozczarowanie – dąb bywa trudny do rozpalenia, pali się słabo i nie daje efektownych płomieni.
Dla drewna kominkowego kluczowa jest wilgotność, która powinna wynosić około 16-18%. Z uwagi na dużą gęstość dębu, jego sezonowanie trwa długo – zazwyczaj minimum dwa lata, a najlepiej trzy, zanim nadaje się do spalania. Zawartość wilgoci w drewnie nie powinna przekraczać 20%, ponieważ wilgotne drewno pali się nieefektywnie, a ogień będzie się jedynie tlił.
Drewno dębowe: efektywność i funkcjonalność jako opał
Opis drewna dębowego – tradycja i użyteczność jako opał
Dęby szypułkowy i bezszypułkowy to lokalne gatunki, których drewno jest jednym z najcenniejszych wśród drzew liściastych. W regionach, gdzie przeważają sosny, drewno dębowe o wysokiej wartości kalorycznej od dawna jest cenione jako materiał opałowy. Jego duża gęstość powoduje, że spala się bardzo wolno.
Podobnie jak buk i grab, dąb ma minimalną zawartość żywicy, co minimalizuje iskrzenie podczas palenia. To atut zwłaszcza dla posiadaczy otwartych kominków, którzy nie chcą efektów świetlnych poza paleniskiem. Niska zawartość żywicy pozwala również utrzymać szybę kominka w czystości, bez nieestetycznych zacieków.
Jednak nie można liczyć na widowiskowe płomienie z drewna dębowego. Choć dobrze przekazuje ciepło i produkuje dużo żaru, nie tworzy imponującego ognia. Dlatego drewno dębowe najlepiej sprawdza się w piecach nastawionych na efektywne ogrzewanie, a nie jako element dekoracyjny. Utrzymuje żar przez całą noc, gwarantując stałe ciepło.
Jak skutecznie sezonować drewno kominkowe?
Trzeba pamiętać, że nie da się tak po prostu udać do lasu, zebrać świeżego drewna i natychmiast rozpalić nim ognia w kominku. Aby drewno dobrze się paliło i nie emitowało zbyt wiele szkodliwych substancji, jego wilgotność nie powinna być większa niż 20%, a najlepiej, żeby wynosiła około 15%.
Drewno do kominka zmniejsza swoją wilgotność z około 60% do optymalnej wartości 15-20% w trakcie procesu sezonowania. Sezonowanie, czyli naturalne suszenie na zewnątrz przy odpowiedniej wentylacji i nasłonecznieniu, zwykle trwa od 2 do 3 lat. Dopiero po tym okresie drewno osiąga właściwą wartość kaloryczną.
Jednakże pojawia się problem związany z przechowywaniem opału. Ponieważ drewno dębowe jest gotowe do spalania dopiero po około trzech latach suszenia, musi być odpowiednio przechowywane w tym czasie. Nie każdy ma do dyspozycji przestrzeń lub czas na tak długie magazynowanie, a w tym czasie potrzebne jest inne źródło opału. Próby skrócenia tego czasu prowadzą do słabego lub nieefektywnego spalania niedosuszonego drewna dębowego.
Koszt drewna opałowego z dębu: ceny i wybór
Opał z drewna dębowego jest jednym z najczęściej wybieranych rodzajów, co skutkuje jego wysoką ceną. W składzie opałowym za metr przestrzenny trzeba zapłacić około 430 zł, co daje około 660 zł za metr sześcienny drewna.
Natomiast w leśnictwie cena gotowego metra sześciennego opału dębowego wynosi około 200 zł, a jeśli samodzielnie pozyskujemy drewno, koszt zmniejsza się do około 110 zł. Trzeba jednak uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak transport i cięcie drewna oraz konieczność posiadania miejsca do jego długotrwałego przechowywania.