Alternatywa dla grabu, buku czy dębu? Nowy trend na rynku drewna kominkowego!

Opublikowano: 19.09.2025Autor: Barbara OchmanDrukujUdostępnij

Jabłoń zamiast dębu? Coraz więcej ludzi odkrywa, że drewno z drzew owocowych to nie tylko legalna i niedroga, ale również wyjątkowo skuteczna alternatywa dla tradycyjnego opału. Pali się długo, ma przyjemny zapach i doskonale nadaje się do kominka. Istnieją jednak pewne zasady – nie każdy rodzaj drewna jest odpowiedni do spalania, a poziom wilgotności drewna jest kluczowy. Dowiedz się, dlaczego ten naturalny opał zyskuje popularność w polskich domach.

1. Drewno owocowe: ekologiczny wybór opału
2. Zalety i wyzwania korzystania z drewna owocowego
3. Wartość opałowa drewna: owocowe vs nieowocowe
4. Drewno opałowe: wybór najlepszych gatunków
5. Zalety sezonowanego drewna opałowego
6. Dlaczego unikać drewna iglastego w kominku?

Drewno owocowe: ekologiczny wybór opału

Drewno pochodzące z drzew owocowych staje się coraz bardziej popularne jako surowiec opałowy, głównie z uwagi na przystępną cenę, przyjemny aromat podczas spalania oraz dobre właściwości cieplne. Wiele osób docenia je za wysoką efektywność energetyczną, choć są tacy, którzy wciąż mają obawy, czy jego stosowanie w domowych piecach i kominkach jest zgodne z przepisami. W większości przypadków – tak. Spalanie drewna z drzew owocowych nie tylko jest dozwolone, ale często nawet zalecane jako bardziej przyjazna dla środowiska opcja. Należy jednak pamiętać, że obowiązujące regulacje – szczególnie te dotyczące ochrony powietrza – mogą wymuszać spełnienie określonych standardów dotyczących jakości paliwa.

Zalety i wyzwania korzystania z drewna owocowego

Jednym z podstawowych atutów drewna z drzew owocowych jest jego wysoka energia cieplna. Pali się ono długo i równomiernie, dostarczając dużo ciepła oraz charakterystyczny, lekko słodki zapach. Dlatego chętnie używane jest w kominkach – zarówno jako źródło ciepła, jak i czynnik tworzący przytulną atmosferę. Warto jednak znać różnice pomiędzy poszczególnymi rodzajami: na przykład drewno ze śliwy i gruszy daje dużo ciepła i spala się czysto, podczas gdy drewno z moreli i czereśni zawiera więcej żywicy, co może zanieczyszczać komin. Drewno z drzew owocowych jest również idealnym wyborem do wędzenia potraw – nadaje im niepowtarzalny smak i aromat.

Aby drewno tego typu było bezpieczne i efektywne, musi zostać odpowiednio wysuszone. W wielu regionach Polski już obowiązują uchwały antysmogowe, które zakazują spalania drewna o wilgotności przekraczającej 20%. Mokry opał nie tylko dymi i wytwarza sadzę, ale także spala się mniej wydajnie, ponieważ część energii jest zużywana na odparowanie wody. Długotrwałe używanie zbyt wilgotnego drewna może prowadzić do zanieczyszczenia przewodów kominowych i zwiększyć ryzyko pożaru sadzy. Dlatego drewno należy sezonować przez co najmniej kilkanaście miesięcy w suchym, przewiewnym miejscu.

Wartość opałowa drewna: owocowe vs nieowocowe

Mimo że drewno z drzew liściastych nie dorównuje takiemu jak grab, dąb czy buk pod względem, to nadal dostarcza wystarczającej ilości ciepła do ogrzania mieszkania. Wśród drzew owocowych, śliwa, grusza oraz jabłoń mają najwyższą wartość opałową, charakteryzując się dużą gęstością i długim czasem spalania. Poniżej zamieszczono porównanie wartości opałowych wybranych gatunków drewna owocowego i nieowocowego.

Drewno opałowe: wybór najlepszych gatunków

Drewno z drzew owocowych stanowi świetny wybór dla tych, którzy doceniają przyjemny zapach uwalniający się w trakcie palenia. Chociaż jest wystarczająco skuteczne do ogrzewania domu, to niektóre rodzaje drzew liściastych, takie jak grab czy buk, oferują wyższą wartość kaloryczną i dłuższy czas palenia, co czyni je bardziej oszczędnym rozwiązaniem na sezon grzewczy.

Grab uchodzi za jedno z najlepszych rodzajów drewna opałowego – jego wysoka wartość kaloryczna na poziomie 19,5 MJ/kg sprawia, że pali się wolno, z niewielkim płomieniem, a jednocześnie emituje dużo ciepła. Równie dobrą alternatywą jest buk, którego wartość opałowa to 19,2 MJ/kg. Warto także rozważyć zakup dębu lub jesionu, przy czym należy pamiętać, że drewno tych gatunków jest wyjątkowo twarde, co może komplikować jego rozdrabnianie na mniejsze kawałki.

Zalety sezonowanego drewna opałowego

Chociaż używanie drewna owocowego do palenia jest legalne, trzeba pamiętać, że do ogrzewania domu powinno się stosować tylko suchy materiał opałowy. Drewno, które przeszło proces sezonowania i ma wilgotność poniżej 20%, spala się równomiernie i skutecznie dostarcza ciepło. Natomiast mokry opał nie tylko źle się pali, ale w niektórych regionach jego stosowanie jest już zabronione. Przepisy antysmogowe nakładają określone wymagania dotyczące jakości paliwa, a ich nieprzestrzeganie może skutkować mandatem.

Spalanie mokrego drewna jest nieekonomiczne, problematyczne i szkodliwe. Takie drewno emituje dużo dymu zawierającego toksyczne związki, które są niekorzystne zarówno dla zdrowia, jak i dla środowiska. Mokry opał trudniej się zapala, a jego wartość energetyczna jest mniejsza niż w przypadku drewna suchego. Dodatkowo jego spalanie przyczynia się do gromadzenia się sadzy i smoły w przewodach kominowych, co zwiększa ryzyko pożaru sadzy i zniszczenia systemu grzewczego.

Stałe używanie mokrego drewna może również przyspieszyć zużycie kominka i komina, prowadząc do kosztownych napraw lub konieczności ich wymiany. Dlatego sezonowanie drewna i monitorowanie jego wilgotności to kluczowe warunki dla bezpiecznego i efektywnego palenia w piecu czy kominku.

Dlaczego unikać drewna iglastego w kominku?

Eksperci nie zalecają używania drewna z drzew iglastych jako paliwa w kominkach. Główną wadą tego rodzaju drewna jest duża ilość żywicy. Mimo że zapach palonego igliwia może być przyjemny, drewno iglaste często spala się nierównomiernie, pozostawiając trudne do usunięcia, tłuste osady na szybie kominka oraz w palenisku.

Co więcej, spalanie drewna iglastego wiąże się z dużą ilością iskier, co może stanowić zagrożenie – zwłaszcza gdy kominek nie jest odpowiednio zabezpieczony. Wysoka emisja dymu, zanieczyszczenie komina i niższa kaloryczność powodują, że drewno iglaste, mimo że szybko schnie (np. sosna czy świerk), nie jest odpowiednie do codziennego używania jako opał w domu.