Czyste spalanie i długi płomień. To drewno jest na czele rankingów kominkowych
Wieczór przy kominku to nie tylko ciepło, ale i wyjątkowy klimat – pod warunkiem, że wybierzesz odpowiednie drewno. Nie każde drewno pali się równie dobrze: jedne gatunki dają dużo ciepła i mało dymu, inne szybko się spalają i zapychają komin. Klon, brzoza, a może grab? Zobacz, które drewno kominkowe naprawdę się opłaca, czym warto palić zimą i jak nie przepłacać za opał, który tylko wygląda dobrze na papierze.
- Co wpływa na jakość drewna kominkowego?
- Gatunek drewna ma znaczenie
- Drewno klonowe jako opał – zalety i ograniczenia
- Brzoza do kominka – kiedy warto po nią sięgnąć?
- Grab, klon czy brzoza – które drewno sprawdzi się najlepiej?
Co wpływa na jakość drewna kominkowego?
Wybierając drewno do kominka, warto zwrócić uwagę na kilka istotnych parametrów, które mają bezpośredni wpływ na efektywność spalania i koszty ogrzewania. Jakie drewno sprawdzi się najlepiej, a które może zaszkodzić kominkowi i domowemu budżetowi? Sprawdź, jakiego opału unikać i dowiedz się, dlaczego nie każdy gatunek drewna nadaje się do spalania w kominku.
Wartość opałowa drewna
Jednym z najważniejszych czynników przy wyborze drewna kominkowego jest jego kaloryczność, czyli ilość ciepła, jaką wytwarza podczas spalania. Im wyższa kaloryczność (wyrażana w kWh/mp lub MJ/kg), tym rzadziej trzeba dokładać drewna do paleniska. Najlepsze pod tym względem są gatunki twarde, takie jak dąb czy grab, które spalają się wolno i dostarczają dużą ilość energii cieplnej.
Wilgotność drewna
Nie mniej ważna niż kaloryczność jest wilgotność drewna. Optymalny poziom wilgoci to ok. 15%, natomiast górna granica wynosi 20%. Zbyt mokre drewno produkuje dużo dymu i pary, co może prowadzić do zanieczyszczenia przewodów kominowych oraz pogorszenia jakości powietrza w domu. Co więcej, spalanie mokrego opału jest mniej efektywne – część energii zużywana jest na odparowanie wody. Dlatego tak ważne jest odpowiednie sezonowanie drewna przed jego użyciem.
Gatunek drewna ma znaczenie
Rodzaj drzewa a efektywność spalania
Twardość i gęstość drewna zależą od jego gatunku – a to przekłada się bezpośrednio na tempo spalania i ilość wydzielanego ciepła. Szczególnie warto zwrócić uwagę na zawartość żywicy: drewno żywiczne spala się nierówno, wytwarza dużo dymu i może prowadzić do osadzania się smoły w kominie. Lepszym wyborem są gatunki liściaste, które palą się stabilnie i bezpiecznie dla instalacji kominowej.
Coraz większą popularnością cieszy się również drewno z drzew owocowych – nie tylko dobrze się pali, ale też emituje przyjemny zapach. To dobry wybór dla osób szukających naturalnego, wydajnego i ekologicznego opału do kominka.
Drewno klonowe jako opał – zalety i ograniczenia
Drewno opałowe pozyskiwane z klonu oferuje całkiem przyzwoitą kaloryczność, wynoszącą około 1900 kWh/mp. Choć to niezły wynik wśród gatunków miękkich, nadal ustępuje twardszym odmianom, takim jak dąb czy grab.
Podczas spalania klon emituje dużą ilość ciepła, co pozwala na utrzymanie stałej temperatury bez konieczności częstego dokładania drewna. Dodatkowym atutem jest jego czyste spalanie – nie generuje dużych ilości popiołu i nie brudzi paleniska.
Świeżo ścięty klon ma jednak wysoką zawartość wilgoci, dlatego wymaga dłuższego sezonowania, aby osiągnąć odpowiednie parametry opałowe. Ze względu na trudności w rozpalaniu, klon może potrzebować wsparcia w postaci suchej rozpałki. Co więcej, jego niska łupliwość sprawia, że rąbanie klonowego drewna bywa czasochłonne.
Klon sprawdzi się jako drewno opałowe w codziennym użytkowaniu, zwłaszcza jeśli mamy do niego łatwy dostęp. Nie jest jednak idealnym wyborem dla osób oczekujących maksymalnej efektywności i długotrwałego spalania bez przerwy.
Brzoza do kominka – kiedy warto po nią sięgnąć?
Pod względem kaloryczności brzoza dorównuje klonowi – osiąga wartość opałową około 1900 kWh/mp, choć spala się nieco wolniej. Jej główną zaletą jest łatwość rozpalania – cienka kora nasączona olejkami eterycznymi sprawia, że świetnie sprawdza się jako materiał na rozpałkę.
Podczas spalania brzoza wydziela charakterystyczny, lekko słodkawy zapach, który dla wielu osób jest przyjemny. Płomień brzozowy jest jasny i stabilny, a sam proces spalania wiąże się z niewielką ilością dymu i osadów, co ogranicza konieczność częstego czyszczenia komina.
Podobnie jak klon, świeża brzoza zawiera dużo wody, więc wymaga odpowiedniego sezonowania. Choć łatwo się rozpala i daje przyjemne ciepło, zawarte w niej olejki eteryczne mogą prowadzić do powstawania smoły w przewodach kominowych. Dlatego nie zaleca się jej jako głównego źródła opału w intensywnie użytkowanych kominkach.
Grab, klon czy brzoza – które drewno sprawdzi się najlepiej?
Klon i brzoza to solidne gatunki drewna kominkowego, oferujące porównywalną kaloryczność i wydajność spalania. Brzoza wyróżnia się łatwością rozpalania dzięki zawartości olejków eterycznych w korze oraz jasnym, przyjemnym płomieniem. Niestety, może powodować osadzanie się łatwopalnych substancji w przewodach kominowych. Klon z kolei spala się czyściej, ale jego rozpalanie i łupanie bywa bardziej wymagające.
Jeśli jednak kluczowe są maksymalne osiągi cieplne i długi czas spalania, niekwestionowanym liderem pozostaje grab. To drewno charakteryzuje się najwyższą kalorycznością spośród popularnych gatunków – dochodzącą do 2100 kWh/mp. Pali się powoli, równomiernie i bardzo wydajnie. Warto jednak uwzględnić jego wyższą cenę oraz ograniczoną dostępność.