Czym NIE palić w kominku? Lista gatunków drewna, których lepiej unikać

Opublikowano: 02.06.2025Autor: Monika GrabowskaDrukujUdostępnij

Wybór odpowiedniego drewna do kominka to klucz do efektywnego, bezpiecznego i ekonomicznego ogrzewania domu. Nie każde drewno nadaje się do palenia — niektóre gatunki mogą powodować nadmierne dymienie, szybkie zużycie opału, a nawet stwarzać zagrożenie pożarowe. Poznaj najważniejsze zasady wyboru drewna, dowiedz się, jak uniknąć kosztownych błędów i zadbać o zdrowie swoje i najbliższych.

1. Znaczenie wyboru drewna do kominka
2. Co jeszcze warto wiedzieć o drewnie kominkowym?
3. Najgorsze gatunki drewna do kominka
4. Dlaczego nie warto palić złym drewnem w kominku?

Znaczenie wyboru drewna do kominka

Dobór odpowiedniego drewna do kominka ma duży wpływ na efektywność ogrzewania, bezpieczeństwo użytkowania oraz wygodę korzystania z urządzenia. Nie każde drewno jest odpowiednie do spalania w kominkach, dlatego warto zwrócić uwagę na kilka istotnych czynników przy jego zakupie:

• Niska wartość opałowa – Wartość opałowa drewna, czyli ilość energii uzyskiwanej z określonej masy materiału, jest najczęściej mierzona w kWh na metr sześcienny. Drewno o niskiej wartości opałowej, takie jak wierzba czy świerk, może wydawać się tańsze, ale wymaga większej ilości do spalenia, by uzyskać taką samą ilość ciepła jak drewno o wyższej wartości opałowej.
• Zbyt wysoka wilgotność – Spalanie mokrego drewna jest nie tylko mniej efektywne, ale również niekorzystne dla środowiska i kominka. Podczas spalania wilgotnego drewna znaczna część energii zużywana jest na odparowanie wody, a nie na ogrzewanie pomieszczeń. Skutkiem tego są gęste kłęby dymu, nieprzyjemny zapach oraz gromadzenie się łatwopalnej sadzy w przewodach kominowych. Wilgotność drewna powinna wynosić maksymalnie 15–20%, a palenie bardziej wilgotnym drewnem może skutkować nawet mandatem do 500 zł.

Co jeszcze warto wiedzieć o drewnie kominkowym?

• Duża zawartość żywicy – Drewno iglaste, bogate w żywicę, pali się nierównomiernie, silnie dymi i szybko powoduje osadzanie się sadzy w kominku oraz przewodach kominowych. Żywica podczas spalania może też „strzelać” i zostawiać trudne do usunięcia zabrudzenia. Choć takie drewno jest kaloryczne, jego intensywne spalanie może być uciążliwe. Jeśli cenisz zapach lasu, wybieraj drewno iglaste o niskiej zawartości żywicy lub mieszaj je z liściastym.
• Obecność farb, lakierów i impregnatów – Drewno pokryte farbami, lakierami czy impregnatami jest całkowicie niewskazane do spalania w kominkach. Spalanie takich materiałów uwalnia toksyczne związki, które negatywnie wpływają na zdrowie ludzi oraz środowisko. Mogą wywoływać choroby układu oddechowego, zwiększać ryzyko zawałów i nowotworów. Dodatkowo zanieczyszczają środowisko, powodując kwaśne deszcze i degradację gleby. Uchwały antysmogowe nakładają wysokie kary za palenie takim drewnem.

Najgorsze gatunki drewna do kominka

• Wierzba – Charakteryzuje się bardzo niską wartością opałową i szybko się spala, co wymaga częstego dokładania drewna. Pomimo niskiej ceny, jej używanie nie jest opłacalne ze względu na konieczność spalenia większej ilości materiału.
• Topola – Drewno topolowe jest lekkie i szybko się spala, a jego wartość energetyczna jest niska. Dodatkowo łatwo wchłania wilgoć, co obniża efektywność spalania i sprzyja powstawaniu sadzy. Warto jednak od czasu do czasu użyć do kominka drewna topoli osiki. Dlaczego? Sprawdź w tym artykule.
• Świerk i sosna – Te gatunki iglaste zawierają dużą ilość żywicy, przez co podczas spalania intensywnie dymią, palą się nierównomiernie i pozostawiają trudne do usunięcia osady. W efekcie konieczne jest częstsze czyszczenie kominów.
• Jodła – Drewno jodłowe zawiera sporo żywicy, co sprawia, że pali się nierównomiernie i wydziela dużo dymu oraz sadzy. Żywica podczas spalania „strzela”, co może być niebezpieczne zwłaszcza w otwartych kominkach.
• Świeża brzoza (wilgotna) – Choć brzoza jest dobrym gatunkiem opałowym, świeżo ścięte drewno brzozowe ma zbyt wysoką wilgotność. Powoduje to silne dymienie, duże straty ciepła i nadmierne osadzanie sadzy w przewodzie kominowym. Drewno to powinno być sezonowane co najmniej rok.
• Drewno egzotyczne – Wiele egzotycznych gatunków, jak drewno tekowe, jest nasączonych olejami i chemikaliami. Ich spalanie uwalnia toksyczne substancje szkodliwe dla zdrowia ludzi i środowiska.
• Świeży dąb – Mimo że drewno dębowe ma wysoką kaloryczność, świeżo ścięte zawiera dużo wilgoci i garbników, co powoduje dymienie i osadzanie smoły. Powinno być suszone przez minimum dwa lata przed użyciem.

Dlaczego nie warto palić złym drewnem w kominku?

Spalanie w kominku drewna wilgotnego, o niskiej wartości opałowej lub bogatego w żywicę prowadzi do większego zużycia opału. W efekcie rosną koszty ogrzewania, a do atmosfery trafia więcej zanieczyszczeń. Nadmierna ilość sadzy, dymu i pyłów bezpośrednio przyczynia się do powstawania smogu, obniża jakość powietrza i w dłuższej perspektywie nasila negatywne zmiany klimatyczne.

Kolejnym istotnym zagrożeniem wynikającym z używania niewłaściwego drewna jest zdrowie i bezpieczeństwo domowników. Toksyczne związki uwalniane podczas spalania drażnią oczy i drogi oddechowe, co zwiększa ryzyko rozwoju chorób nowotworowych. Dodatkowo sadza odkładająca się w kominku i przewodach kominowych może łatwo zapłonąć, poważnie zwiększając ryzyko pożaru w domu.