To drewno może zatkać Twój komin i wywołać pożar! Omijaj je szerokim łukiem
Palenie w kominku to przyjemność, ale niewłaściwy wybór drewna może zamienić ją w prawdziwe zagrożenie. Niektóre gatunki drewna, zwłaszcza wilgotne lub pokryte chemikaliami, szybko zatykają komin i zwiększają ryzyko pożaru sadzy. Chcesz bezpiecznie ogrzewać dom i uniknąć kosztownych napraw? Sprawdź, jakiego drewna lepiej nie używać i co robić, by komin działał sprawnie przez cały sezon grzewczy.
- Problemy z drewnem iglastym w kominku
- Ryzyko związane z używaniem mokrego drewna
- Niebezpieczeństwa związane ze spalaniem drewna pokrytego chemikaliami
- Właściwości drewna liściastego i wpływ wilgotności na komin
- Jakie drewno wybrać, aby komin pozostał drożny?
Problemy z drewnem iglastym w kominku
Drewno iglaste, takie jak sosna, świerk czy jodła, zawiera dużą ilość żywicy. Podczas spalania uwalnia gęsty, tłusty dym, który osadza się na ściankach komina w formie lepkiej, smołowatej substancji. Z czasem nagromadzenie tych osadów może powodować poważne komplikacje – ogranicza przepływ powietrza w przewodzie kominowym i zwiększa ryzyko zapłonu sadzy, co grozi pożarem.
Nawet suche drewno iglaste bywa problematyczne, gdyż wciąż zawiera naturalne olejki i żywice, które podczas spalania w wysokiej temperaturze tworzą opary skraplające się na chłodniejszych powierzchniach komina. Dlatego drewno iglaste warto stosować jedynie jako rozpałkę, a nie jako główne paliwo do ogrzewania.
Ryzyko związane z używaniem mokrego drewna
Wilgotne drewno, bez względu na gatunek, stanowi poważne zagrożenie dla drożności komina oraz efektywności ogrzewania. Podczas spalania wilgotnego materiału znaczna część energii jest wykorzystywana na odparowanie zawartej w nim wody, zamiast na ogrzanie pomieszczenia. Skutkuje to nie tylko niższą wydajnością grzewczą i wyższymi kosztami, ale także silniejszym dymieniem, które przyspiesza osadzanie się sadzy na ściankach komina.
Mokre drewno pali się w niższej temperaturze, co sprzyja gromadzeniu się smolistych osadów wewnątrz przewodu kominowego. W efekcie komin pokrywa się lepką, trudną do usunięcia warstwą smoły, która z czasem staje się bardzo łatwopalna. Dlatego zaleca się stosowanie drewna o wilgotności nieprzekraczającej 15-20%, co można uzyskać dzięki właściwemu sezonowaniu.
Niebezpieczeństwa związane ze spalaniem drewna pokrytego chemikaliami
Spalanie drewna uprzednio pomalowanego, polakierowanego lub zaimpregnowanego chemikaliami jest wyjątkowo niebezpieczne. Podczas tego procesu uwalniają się toksyczne związki, które nie tylko zanieczyszczają komin, ale także mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia mieszkańców i osób w pobliżu. Powstające podczas spalania opary zawierają niebezpieczne chemikalia, takie jak dioksyny, znane ze swojego rakotwórczego działania.
Dodatkowo, takie drewno często pali się nieregularnie, co może powodować gwałtowny wzrost temperatury i intensywne osadzanie się sadzy. Nagromadzenie tych zanieczyszczeń w przewodzie kominowym zwiększa ryzyko pożaru sadzy lub zatkania komina. Warto także pamiętać o aspektach prawnych, gdyż spalanie tego rodzaju drewna jest zabronione i karane.
Właściwości drewna liściastego i wpływ wilgotności na komin
Drewno liściaste, takie jak dąb, buk czy grab, jest cenione jako doskonałe paliwo do kominków i pieców ze względu na wysoką wartość opałową oraz powolne, równomierne spalanie. Jednak nawet najlepsze gatunki stają się problematyczne, gdy są zbyt wilgotne. Wilgotne drewno liściaste podczas spalania wytwarza dużą ilość pary wodnej i dymu, co sprzyja szybkiemu osadzaniu się sadzy oraz smoły w przewodzie kominowym.
Spalanie drewna liściastego o wysokiej wilgotności jest również nieefektywne pod względem grzewczym – znaczna część energii jest zużywana na odparowanie wody zamiast na ogrzewanie pomieszczenia. Im bardziej wilgotne drewno, tym szybciej i obficiej odkłada się sadza na ścianach komina.Jakie drewno wybrać, aby komin pozostał drożny?
Aby zapobiec zatykaniu się komina, warto korzystać z drewna liściastego o niskiej zawartości żywicy, takiego jak:
- Buk – gwarantuje długie i równomierne spalanie oraz generuje wysoką temperaturę.
- Dąb – ceniony za wysoką wartość opałową, choć wymaga dłuższego sezonowania (około 2 lata).
- Grab – jedno z najtwardszych i najwydajniejszych gatunków drewna opałowego, doskonale nadaje się do kominków.
- Jesion – spala się równomiernie i długo, wydzielając niewielką ilość dymu oraz sadzy.
Kluczowym elementem wpływającym na czystość komina jest jednak odpowiednia wilgotność drewna. Regularne czyszczenie przewodu kominowego oraz używanie dobrze wysuszonego drewna pomaga uniknąć zagrożeń, takich jak pożar sadzy.