Drewno nie chce schnąć? Sprawdź, czy nie popełniasz tego prostego błędu.
Dobre drewno opałowe musi być przede wszystkim suche. Aby otrzymać optymalnie przygotowane do spalania drewno kominkowe, potrzeba, podobnie jak w przypadku wina, dwóch rzeczy: czasu i odpowiedniego składowania. Świeżo ścięte drewno jest wilgotnie i nie nadaje się w żadnym wypadku do użycia. Zanim trafi do kominka, może upłynąć co najmniej rok, a może nawet trzy lata i więcej. Jeśli drewno jest zbyt wilgotne, źle się pali i nie ma dużej wartości opałowej. Poza tym wydziela szkodliwe gazy i tworzy sadzę, która zanieczyszcza kominek i przewody kominowe.
Z tego artykułu dowiesz się:
Dlaczego drewno opałowe musi być suszone?
Samodzielne przygotowanie drewna do kominka pozwala zaoszczędzić sporo pieniędzy. Aby jednak nadawało się do użycia, wymaga niemałych nakładów pracy i czasu. Przede wszystkim trzeba pamiętać o tym, że świeżo pozyskane drewno ma wilgotność rzędu 50% i nie nadaje się do palenia w piecu lub kominku. Opał o nadmiernej wilgotności nie tylko wykazuje małą wartość opałową, ale może też wyrządzić szkody w kominie.
Obniżenie wilgotności drewna do oczekiwanej wartości 15-20% wymaga wielu miesięcy składowania i sezonowania. Aby drewno gruntownie wyschło, trzeba zaplanować na to odpowiednio dużo czasu. Nawet gatunki łatwo schnące potrzebują w optymalnych warunkach składowania co najmniej kilku miesięcy, nie mniej niż 250 dni. Jeśli zaplanujecie na suszenie opału około dwa-trzy lata, jesteście w dobrej sytuacji.
Odpowiednio składując drewno, chronicie je zarazem przed rozwojem pleśni i zgnilizny. Do precyzyjnego określenia czasu sezonowania drewna pomocny może być wilgotnościomierz, którym można zmierzyć poziom wilgoci w drewnie. Nadmiernie długie przechowywanie drewna, powiedzmy ponad pięć-sześć lat, też nie jest korzystne, ponieważ sprzyja zasiedlaniu przez owady żerujące w drewnie.
Uważajcie, na czym układacie drewno
W przeciwieństwie do butelek wina, drewna opałowego nigdy nie należy magazynować w piwnicy. W takich warunkach kawałki drewna szybko pokryłyby się warstwą pleśni. Drewno potrzebuje do schnięcia wystarczającej cyrkulacji powietrza. Optymalne jest miejsce, gdzie wiatr może swobodnie owiewać sezonowane polana. Korzystna jest również duża ilość słońca i jak najmniejsza deszczu.
Dobre jest oparcie o ścianę w kierunku południowym, przy czym od ściany należy zostawić odstęp 5-10 cm, aby umożliwić przewiew powietrza. Drewno dobrze schnie również na wolnym powietrzu, osłonięte z góry daszkiem, albo w przewiewnej szopie-drewutni.
Porąbanego drewna nigdy nie należy układać do suszenia na trawie albo na gołej ziemi. Także od dołu musi mieć zapewnioną ochronę przed wilgocią. Możecie użyć na podkładkę na przykład palety albo deski. Chodzi o to, aby drewno nie tylko nie stykało się z mokrą ziemią, ale było nad nią nieco uniesione, co ułatwi przepływ powietrza. Odstęp między ziemią i stosem drewna nie powinien być mniejszy niż 20 cm.
Układanie drewna kominkowego – na co zwrócić uwagę?
Przy układaniu porąbanego drewna opałowego do sezonowania należy zadbać, aby polana były ułożone w taki sposób, żeby do każdego z nich docierało przepływające powietrze. Dzięki temu drewno może równomiernie zmniejszać swoją wilgotność, a w stosie nie będzie żadnych słabo wentylowanych obszarów. Uniknie się zastoju wilgoci, która sprzyja rozwojowi grzybów i tym samym zgnilizny.
Okrągłe kawałki drewna zaleca się rozłupać, co ułatwi układanie ich w stosy i przyspieszy wysychanie. Dolną warstwę układa się z polan wzdłużnie, jedno obok drugiego. Druga warstwa powinna być ułożona w poprzek dolnej. To stworzy stabilną konstrukcję, która łatwo nie ulegnie przewróceniu. Ogólnie biorąc, korzystne byłoby układanie kolejnych warstw naprzemiennie wzdłuż i w poprzek, co jednak znacznie utrudnia pracę.
Prościej i wygodniej jest układać polana poprzecznie co pewien czas, aby przesunąć nacisk drewna w dół, a nie na boki i na zewnątrz. Doświadczenie uczy, że kawałki drewna najszybciej schną od przewiewnej strony nasłonecznionej. Kurczenie się komórek drewna powoduje, że początkowo starannie ułożony stos drewna ma wskutek tego tendencję do pochylania się do przodu. Można to uwzględnić podczas układania stosu, planując lekkie odchylenie do tyłu. Ważne jest również, aby tylna część stosu również posiadała dobrą cyrkulację powietrza.
Należy pamiętać, że lepiej mieć stos szeroki niż wysoki. Jest on bardziej stabilny, a poza tym gwarantuje szybsze wysychanie drewna. Mimo wszystko, stos drewna opałowego nie powinien przekraczać czterech metrów, a jeśli jest naprawdę długi, jego boki trzeba koniecznie podeprzeć. Przestrzenie między poszczególnymi polanami również przyczyniają się do lepszego przewiewu powietrza. Dlatego stos nie powinien być ułożony zbyt ciasno.
Stos drewna opałowego może być okrągły
Układanie porąbanego drewna opałowego w stosy ma na celu zapewnienie skutecznego i możliwie krótkiego procesu odprowadzenia z niego nadmiaru wilgoci. Spotykana zazwyczaj forma zbliżona do prostopadłościanu nie musi być jednak obowiązkowa. Drewno można równie dobrze układać w okrągły stos.
Aby to zrobić, trzeba ułożyć okrągłą podstawę stosu na przykład na paletach chroniących przed kontaktem z gruntem, a następnie układać polana, zaczynając od środka. Możliwa jest konstrukcja zewnętrznego cylindra, ułożonego warstwami z kawałków drewna, wypełnionego wewnątrz luźno wrzuconymi kawałkami bez układania. Okrągłemu stosowi trzeba w każdym razie również zapewnić stabilność i przewiew powietrza.
