Dlaczego to drewno… tonie w wodzie? A w kominku pali się fenomenalnie!
Kominek nie tylko dostarcza ciepła, ale również stanowi serce domu, gdzie toczą się rozmowy i tworzy się przytulna atmosfera. Kluczowe jest, jakiego rodzaju drewno wybierzemy, aby ogień płonął długo i efektywnie. Różne gatunki drewna spalają się w odmienny sposób! Odkryj, które drewno do kominka dostarcza najwięcej ciepła i najdłużej płonie – jego wybór może być zaskakujący.
- Wybór drewna do kominka: twarde czy miękkie?
- Porównanie gęstości drewna liściastego i iglastego
- Gęstość drewna w stanie świeżo ściętym
- Jak wybrać drewno do kominka?
- Wybór drewna do paleniska: kluczowe cechy
- Właściwe suszenie drewna opałowego
Wybór drewna do kominka: twarde czy miękkie?
W zasadzie prawie każdy rodzaj drewna może posłużyć jako opał. Jednak przy bliższym przyjrzeniu się, okazuje się, że nie wszystkie gatunki spalają się równie efektywnie i przez taki sam czas. Ważne jest, szczególnie w przypadku kominków, aby dobrać drewno, które gwarantuje długotrwałe palenie i równomierne wydzielanie ciepła. Aby osiągnąć najlepsze efekty, zawsze należy używać wysuszonego drewna kominkowego.
Bez zagłębiania się w szczegółową klasyfikację drewna według twardości, można je podzielić na dwie główne grupy: drewno twarde i miękkie. Jeśli zależy nam na długotrwałym i stabilnym spalaniu oraz przyjemnej atmosferze przy kominku, warto zdecydować się na gatunki drewna twardego, takie jak:
- buk,
- grab,
- grochodrzew,
- jesion,
- grusza,
- jabłoń,
- wiąz.
Choć drewno twarde liściaste jest zdecydowanie najlepszym wyborem do kominka, niektóre rodzaje drewna miękkiego również mają dobrą wartość opałową. Na przykład sosna czy świerk palą się szybciej, ponieważ ich gęstość jest mniejsza niż drewna twardego. Powoduje to konieczność częstszego dokładania opału – co może być uciążliwe, zwłaszcza w chłodne wieczory.
Porównanie gęstości drewna liściastego i iglastego
W odróżnieniu od drewna z drzew iglastych, drewno z drzew liściastych charakteryzuje się większą gęstością – zarówno w stanie bezpośrednio po ścięciu, jak i po wysuszeniu na powietrzu (przy wilgotności około 15%). Przykładowe wartości można zobaczyć w poniższej tabeli:
| Gęstość przy wilgotności 15% (stan powietrznosuchy) | ||
|---|---|---|
| bardzo ciężkie | ponad 800 kg/m3 | grab, cis |
| ciężkie | 710-800 kg/m3 | dąb, buk, jesion, orzech, grusza |
| umiarkowanie ciężkie | 610-700 kg/m3 | brzoza, jabłoń, klon, modrzew, wiąz |
| umiarkowanie lekkie | 510-600 kg/m3 | kasztanowiec, jałowiec |
| lekkie | 410-500 kg/m3 | sosna, świerk, jodła, lipa, olcha |
| bardzo lekkie | poniżej 400 kg/m3 | topola, osika, sosna wejmutka |
Gęstość drewna w stanie świeżo ściętym
Bezpośrednio po ścięciu drewno ma wyższą zawartość wilgoci, co zmienia jego gęstość. Zobacz, jak prezentuje się klasyfikacja w stanie mokrym:
| Gęstość w stanie mokrym | |
|---|---|
| 1000 kg/m3 i więcej | dąb, grab, jodła, cis |
| 900-1000 kg/m3 | buk, brzoza, jesion, daglezja, orzech |
| 800-900 kg/m3 | klon, topola, grochodrzew |
| 700-800 kg/m3 | sosna, świerk, modrzew, lipa |
Jak wybrać drewno do kominka?
Wybór właściwego drewna do paleniska jest równie istotny jak prawidłowe użytkowanie kominka oraz jego regularna konserwacja. Nie wystarczy zwracać uwagę tylko na określenie „drewno twarde” – nawet najwyższa jakość nie będzie efektywna, jeśli drewno nie zostanie odpowiednio wysuszone lub będzie niewłaściwie przechowywane. Ciekawe jest to, że wśród rodzajów drewna opałowego znajdziemy także niektóre gatunki miękkie, które doskonale sprawdzają się jako rozpałka – łatwo się zapalają, ale płomień jest krótkotrwały.
Wybór drewna do paleniska: kluczowe cechy
Podczas wybierania najlepszego drewna do kominka powinno się zwrócić uwagę na takie cechy jak gęstość, kaloryczność oraz twardość określaną w skali Brinella (wskazuje odporność drewna na wgniecenia przez pomiar powierzchni odcisku kulki wciskanej z ustaloną siłą). Te trzy cechy pomagają stwierdzić, czy dane drewno będzie się palić długo i równomiernie, czy raczej szybko i efektownie.
Kaloryczność informuje, ile energii cieplnej jest uwalniane podczas spalania danego rodzaju drewna. Im wyższa ta wartość, tym dłuższe utrzymanie ciepła. W tym kontekście doskonale sprawdzają się buk, dąb, jesion, a także brzoza i olcha. Zaś drewno o gęstości przekraczającej 700 kg/m3 to tzw. drewno ciężkie, które spala się wolniej i dłużej. Chociaż twardość w skali Brinella nie jest najważniejszym kryterium w przypadku opału, to wysoka wartość tego wskaźnika często wiąże się z lepszymi właściwościami spalania.
Właściwe suszenie drewna opałowego
Jakie drewno pali się najlepiej? Generalnie, każde drewno opałowe dobrze się spala, jeśli zostało odpowiednio wysuszone. Po co najmniej 15 miesiącach suszenia wilgotność drewna kominkowego powinna wynosić 15–18%, co zapewnia równomierne i powolne spalanie oraz skuteczne wydzielanie ciepła. W przypadku mokrego drewna znaczna część energii cieplnej jest zużywana na odparowanie wody, co oznacza, że im bardziej wilgotne drewno, tym mniej rzeczywistego ciepła dostarcza. Świeżo ścięty dąb lub grab, z uwagi na swoją gęstość przekraczającą 1000 kg/m3, może nawet utonąć w wodzie. Dla porównania: wilgotność świeżo ściętego drewna to około 50%, drewna sezonowanego przez jedno lato – około 30%, długosezonowanego – około 15%, a suszonego technicznie – nawet 10%.