Takiego drewna nie używaj do kominka. Może spowodować same szkody
Dobór odpowiedniego drewna do kominka jest ważny nie tylko ze względu na koszty, ale również na szybkość spalania, bezpieczeństwo użytkowania oraz ilość i rodzaj uwalnianych substancji. Jakiego rodzaju drewna lepiej unikać, aby uniknąć nieprzyjemnych skutków jego spalania?
Z tego artykułu dowiesz się:
Na to zwróć uwagę przy wyborze drewna
Wybór właściwego drewna do kominka wpływa na ekonomiczność ogrzewania, bezpieczeństwo oraz komfort użytkowania. Nie każde drewno nadaje się do spalania w kominkach. Na te elementy przy zakupie drewna powinieneś zwrócić szczególną uwagę:
- Niska kaloryczność – Kaloryczność drewna, zwana także wartością opałową, określa ilość energii, jaką można uzyskać przy spalaniu określonej masy materiału. Najczęściej podaje się ją w kWh/mp (kilowatogodzinach na metr przestrzenny). Drewno o niskiej kaloryczności, takie jak wierzba czy świerk, może wydawać się atrakcyjne ze względu na niższą cenę, ale ostatecznie będziesz musiał kupić go więcej niż drewna o wyższej kaloryczności, by uzyskać tę samą ilość ciepła.
- Wysoka wilgotność – Palenie mokrym drewnem jest nie tylko nieopłacalne, ale także nieekologiczne oraz szkodzi kominkowi. Podczas spalania wilgotnego drewna duża część energii jest tracona na odparowanie wody, zamiast na ogrzewanie pomieszczenia. Efektem są kłęby czarnego dymu, nieprzyjemny zapach oraz osadzanie się łatwopalnej sadzy w przewodach kominowych. Kaloryczność drewna gwałtownie spada wraz ze wzrostem jego wilgotności – suche drewno może być nawet dwukrotnie bardziej efektywne niż mokre. Zalecana maksymalna wilgotność drewna to 15–20%. Palenie drewnem bardziej wilgotnym grozi mandatem do 500 zł.
- Wysoka zawartość żywicy – Drewno bogate w żywicę pali się nierównomiernie, intensywnie dymi oraz powoduje szybkie odkładanie się sadzy w kominku i przewodzie kominowym. Dodatkowo żywica podczas spalania charakterystycznie „strzela”, pozostawiając trudne do usunięcia zanieczyszczenia. Nawet jeśli drewno żywiczne jest kaloryczne, jego wysoka zawartość żywicy przyspiesza spalanie. Pomimo tych wad drewno iglaste jest cenione za swój intensywny, leśny aromat. Jeśli zależy ci na tym zapachu, wybieraj drewno o niskiej zawartości żywicy lub mieszaj je z drewnem liściastym.
- Domieszki farb, lakierów lub impregnatów – Drewno pokryte farbami, lakierami lub impregnatami jest kategorycznie zabronione do spalania w kominkach. Podczas spalania takich materiałów powstają toksyczne związki, które negatywnie wpływają na zdrowie człowieka oraz środowisko naturalne. Mogą prowadzić do poważnych chorób układu oddechowego i krążenia, zwiększają ryzyko zawałów oraz nowotworów. Ponadto zanieczyszczają środowisko, powodując kwaśne deszcze i zakwaszenie gleby. Uchwały antysmogowe przewidują wysokie kary za palenie takim drewnem.
Najgorsze gatunki drewna kominkowego
- Wierzba – Ma bardzo niską kaloryczność, szybko się spala i wymaga częstego dokładania opału. Pomimo niskiej ceny nie jest opłacalna ze względu na konieczność zużycia większej ilości materiału.
- Topola – Drewno topoli jest lekkie, szybko się spala, a jego wartość energetyczna jest niska. Ponadto łatwo chłonie wilgoć, co dodatkowo obniża efektywność spalania i przyczynia się do powstawania sadzy. Nie mniej warto czasem zapalić w kominku drewnem topoli osika. Dlaczego? Przeczytaj w tym artykule.
- Świerk i sosna – Te drzewa iglaste charakteryzują się dużą zawartością żywicy. Podczas spalania intensywnie dymią, nierównomiernie się palą oraz pozostawiają trudne do usunięcia osady. W efekcie ich używanie wymaga częstego czyszczenia przewodów kominowych.
- Jodła – Drewno jodłowe zawiera spore ilości żywicy, pali się nierównomiernie, a podczas spalania wydziela dużo dymu i sadzy. Żywica strzela, co może być niebezpieczne przy otwartych kominkach.
- Brzoza świeża (wilgotna) – Choć sama brzoza jest dobrym drewnem opałowym, jej świeżo ścięte drewno ma zbyt wysoką wilgotność, co prowadzi do intensywnego dymienia, dużych strat ciepła i zwiększonego osadzania sadzy w kominie. Powinno być sezonowane przez co najmniej rok.
- Drewno egzotyczne – Wiele gatunków drewna egzotycznego, np. drewno tekowe, jest nasyconych olejami i substancjami chemicznymi. Podczas spalania uwalniają się toksyczne substancje, które są szkodliwe zarówno dla ludzi, jak i środowiska.
- Dąb świeżo ścięty – Mimo że drewno dębowe jest wysoko cenione za kaloryczność, świeżo ścięte zawiera zbyt dużo wilgoci i substancji garbnikowych, co powoduje dymienie oraz osadzanie się smoły. Powinno być suszone przez minimum dwa lata.
Co może się stać, gdy palisz złym drewnem?
Palenie w kominku drewnem mokrym, niskokalorycznym lub bogatym w żywicę powoduje, że opału zużywa się znacznie więcej. To z kolei generuje dodatkowe koszty ogrzewania oraz zwiększa ilość zanieczyszczeń trafiających do atmosfery. Większe ilości sadzy, dymu i pyłów przyczyniają się bezpośrednio do powstawania smogu, pogarszają jakość powietrza, a na dłuższą metę nasilają niekorzystne zmiany klimatyczne.
Ważnym problemem wynikającym z używania niewłaściwego drewna jest również zdrowie i bezpieczeństwo mieszkańców. Toksyczne substancje wydobywające się podczas spalania podrażniają oczy oraz układ oddechowy, zwiększając ryzyko występowania chorób nowotworowych. Ponadto sadza gromadząca się w kominku i przewodzie kominowym może łatwo ulec zapaleniu, znacząco zwiększając ryzyko groźnego pożaru w domu.