Ten jeden błąd w ustawieniach ogrzewania podnosi rachunki nawet o 20%. Popełnia go większość Polaków

Opublikowano: 21.12.2025Autor: Magdalena GodziebaDrukujUdostępnij

Oszczędzanie na ogrzewaniu nie musi oznaczać chodzenia po domu w grubym swetrze. Wystarczy właściwie ustawić sterowniki, głowice termostatyczne i – w przypadku kotłów – regulację pogodową. Dobrze skonfigurowany system potrafi obniżyć rachunki o 10–20%, a jednocześnie utrzymać stabilny komfort cieplny. W tym poradniku znajdziesz praktyczne ustawienia temperatur dla poszczególnych pomieszczeń oraz konkretne przykłady, ile możesz zaoszczędzić, obniżając temperaturę o zaledwie 1–2°C.

1. Jak działa regulacja pogodowa? Dlaczego ma tak duże znaczenie dla rachunków?
2. Głowice termostatyczne – małe urządzenia, duże oszczędności
3. Zalecane temperatury w poszczególnych pomieszczeniach
4. Jak ustawić temperatury na sterowniku kotła lub pompy ciepła?
5. Ile można zaoszczędzić, obniżając temperaturę o 1–2°C? Konkretne wyliczenia
6. Strefy cieplne w domu – jak je ustawić, żeby system pracował optymalnie?
7. Praktyczne triki, które od razu obniżą rachunki
8. Optymalna temperatura to ta, która jest mądra, a nie wysoka

Jak działa regulacja pogodowa? Dlaczego ma tak duże znaczenie dla rachunków?

Regulacja pogodowa (tzw. „pogodówka”) steruje temperaturą wody w instalacji w zależności od tego, jaka temperatura jest na zewnątrz. Dzięki temu:

• kocioł nie przegrzewa instalacji w cieplejsze dni,
• nie reaguje „nerwowo” na skoki temperatur,
• całe ogrzewanie pracuje płynnie i oszczędniej,
• unika się efektu przegrzewania pomieszczeń.

Zasada ogólna jest prosta: im cieplej na zewnątrz, tym niższej temperatury wody potrzebuje instalacja grzewcza, a gdy na dworze robi się chłodniej, kocioł automatycznie ją podnosi. Najczęściej proces ten kontroluje tzw. krzywa grzewcza, czyli zależność między temperaturą wody w instalacji a temperaturą powietrza. Jeśli ustawisz ją zbyt wysoko, pomieszczenia będą się nadmiernie nagrzewać, co skutkuje wyższym zużyciem energii i rosnącymi rachunkami.

Najlepszym podejściem jest rozpoczęcie od niższej krzywej grzewczej i stopniowe podnoszenie jej niewielkimi krokami – o około 0,1–0,2 – aż uzyskasz optymalny komfort cieplny bez przegrzewania domu.

Głowice termostatyczne – małe urządzenia, duże oszczędności

Głowice termostatyczne to niewielkie urządzenia, które potrafią przynieść naprawdę duże oszczędności. Same nie wytwarzają ciepła — odpowiadają jedynie za regulowanie ilości energii, jaką grzejnik oddaje do pomieszczenia. Ich zadaniem jest utrzymywanie stabilnej, zadanej temperatury, zapobieganie przegrzewaniu oraz ograniczanie pracy grzejnika wtedy, gdy pomieszczenie dodatkowo nagrzewa się np. od słońca, gotowania czy większej liczby domowników.

Najważniejsze zasady:

1. Nie zasłaniaj grzejników zasłonami i meblami.
2. Nastaw stabilną temperaturę – częste kręcenie w górę i dół zwiększa zużycie
3. W sypialniach i pomieszczeniach rzadko używanych ustaw niskie wartości.
4. W salonie i kuchni stosuj ustawienia umiarkowane – przegrzewanie jest kosztowne.

Zalecane temperatury w poszczególnych pomieszczeniach

Oto wartości rekomendowane przez specjalistów od efektywności energetycznej:

Salon i strefa dzienna: 20–21°C

Optymalny komfort do codziennego funkcjonowania.

Głowica: pozycja 3.

Sypialnia: 17–19°C

Niższa temperatura poprawia jakość snu i zmniejsza koszty.

Głowica: pozycja 2–2,5.

Kuchnia: 19–20°C

Urządzenia AGD dostarczają dodatkowego ciepła.

Łazienka: 22–24°C

Najcieplejsze pomieszczenie w domu.

Głowica: pozycja 4 (ale tylko w trakcie korzystania z łazienki).

Pomieszczenia rzadko odwiedzane: 16–18°C

Głowica: pozycja 1–2.

Korytarze, wiatrołap: 15–17°C

Nie ma sensu podgrzewać ich bardziej.

Jak ustawić temperatury na sterowniku kotła lub pompy ciepła?

Prawidłowe ustawienie temperatur na sterowniku kotła lub pompy ciepła zaczyna się od wyraźnego rozdzielenia temperatury dziennej i nocnej. W czasie, gdy domownicy przebywają w domu, komfort zapewnia zakres 20–21°C, natomiast w nocy oraz podczas nieobecności warto obniżyć temperaturę do 17–18°C. 

W weekendy można utrzymać stałe, komfortowe 20°C. Ogrzewania nie należy wyłączać całkowicie, ponieważ wychłodzone ściany i podłogi pochłaniają później znacznie więcej energii, aby powrócić do zadanych parametrów. Temperaturę należy korygować stopniowo, unikając nagłych zmian o 3–4°C, które zmuszają system do intensywnego dogrzewania i zwiększają koszty eksploatacji.

Ile można zaoszczędzić, obniżając temperaturę o 1–2°C? Konkretne wyliczenia

Oszacowanie oszczędności pokazuje, że obniżenie temperatury w domu o 1°C pozwala zaoszczędzić około 5–7% zużytej energii, natomiast redukcja o 2°C może przynieść nawet 10–14% oszczędności.

Przykład dla domu o rocznym zużyciu ogrzewania za 5000 zł:

Przy większych domach lub wyższych cenach ciepła różnice mogą być jeszcze bardziej imponujące.

Strefy cieplne w domu – jak je ustawić, żeby system pracował optymalnie?

Strefowanie to podział domu na obszary o różnych temperaturach. Ma ogromny wpływ na oszczędności.

Przykładowy układ stref:

• Strefa 1 – dzienna (20–21°C): salon, kuchnia, jadalnia
• Strefa 2 – sypialnie (17–19°C): pokoje prywatne
• Strefa 3 – łazienki (22–24°C): tylko w czasie użytkowania
• Strefa 4 – pomocnicze (15–17°C): korytarze, spiżarnie

Każda strefa może mieć oddzielne głowice lub programy czasowe na termostatach.

Praktyczne triki, które od razu obniżą rachunki

Przede wszystkim nie zasłaniaj grzejników, bo swobodny przepływ powietrza jest ważny dla efektywnego ogrzewania. Wietrz krótko, ale intensywnie, pamiętając, aby podczas wietrzenia zakręcać grzejniki.  W sypialniach ustaw głowice w pozycji „nocnej”, a drzwi między strefami o różnych temperaturach pozostaw zamknięte, by ciepło nie uciekało. Warto też korzystać z programatora tygodniowego, który pozwala precyzyjnie dopasować temperatury do rytmu dnia i tym samym maksymalizować oszczędności. Pamiętaj, że nagłe podkręcenie temperatury o kilka stopni nie przyspieszy nagrzewania pomieszczenia, a jedynie zwiększy rachunki.

Optymalna temperatura to ta, która jest mądra, a nie wysoka

Nie chodzi tu o drastyczne obniżanie ciepła, lecz o racjonalne zarządzanie ogrzewaniem. Klucz do niższych rachunków tkwi w utrzymywaniu stabilnych ustawień, dobrze dobranej krzywej grzewczej, rozsądnej pracy głowic termostatycznych, podziale domu na strefy cieplne oraz korzystaniu z programów dziennych i nocnych. Już niewielkie zmiany rzędu 1–2°C mogą znacząco obniżyć koszty, nawet o kilkaset złotych rocznie, przy niemal niezmienionym komforcie cieplnym w domu.