Drewno, które pali się jak grab, ale kosztuje o wiele mniej. Zainteresowanie nim gwałtownie rośnie

Opublikowano: 22.10.2025Autor: Katarzyna Kaźmierczak-MilewskaDrukujUdostępnij

Od dawna grab jest uznawany za lidera wśród drewna opałowego, lecz jego rosnące koszty i trudności w zdobyciu zniechęcają. Na szczęście można sięgnąć po mniej popularną, lecz równie cenną opcję – drewno z orzecha włoskiego. Oferuje ono nie tylko ciepły i stabilny ogień, ale także unikalny, słodkawy aromat, który wzbogaci czas spędzony przy kominku. Dowiedz się, dlaczego warto wybrać to pachnące drewno i jakie ma zalety dla domowego ogniska.

1. Zastosowanie drewna orzecha włoskiego jako opał
2. Orzech włoski jako wyjątkowe drewno opałowe
3. Porównanie grabu i orzecha włoskiego jako opał

Zastosowanie drewna orzecha włoskiego jako opał

Orzech włoski nie jest często używany jako paliwo w piecach czy kominkach, głównie z powodu swojej wysokiej ceny oraz znacznej wartości w stolarstwie. Jest ceniony za swój głęboki, elegancki kolor oraz łatwość w obróbce, co sprawia, że jest często wykorzystywany do produkcji mebli, instrumentów muzycznych czy ozdób. W efekcie rzadko pojawia się na rynku jako drewno opałowe. Jednak orzech włoski może być interesującą alternatywą – pali się stabilnym i estetycznym płomieniem, a jego spalanie emituje przyjemny, lekko słodkawy zapach, używany także w wędzarnictwie.

Drewno orzechowe ma średnią wartość opałową wynoszącą około 4,2–4,5 kWh/kg. Chociaż nie dorównuje grabowi pod względem kaloryczności, dostarcza wystarczająco dużo ciepła do zastosowań domowych i kominkowych. Pali się równomiernie i stosunkowo czysto, pod warunkiem że drewno jest dobrze wysuszone. Świeże drewno orzechowe może mieć nawet 50–60% wilgoci, dlatego wymaga sezonowania przez co najmniej 1,5–2 lata, aby osiągnąć optymalny poziom wilgotności poniżej 20%, co zapewnia efektywne i bezpieczne spalanie.

Orzech włoski jako wyjątkowe drewno opałowe

Jedną z najważniejszych zalet drewna orzecha włoskiego jako opału jest jego unikalny zapach podczas spalania. Tworzony ogień wydziela subtelną, lekko słodką woń, która buduje przyjemną atmosferę, zwłaszcza w otwartym kominku. To właściwość, której nie mają bardziej popularne rodzaje drewna opałowego. Ponadto, orzech włoski spala się czysto i pozostawia niewielkie ilości popiołu, co czyni go wygodnym i mało uciążliwym w codziennym użytkowaniu.

Do palenia najczęściej wykorzystuje się odpady z obróbki stolarskiej – ścinki, drobne gałęzie i zrębki, które nie nadają się już do produkcji mebli czy elementów dekoracyjnych. Większe kawałki drewna orzechowego są zbyt wartościowe, by trafić do kominka – to surowiec zarezerwowany głównie dla rzemiosła i przemysłu meblarskiego. Warto jednak pamiętać, że pomimo swojej urody drewno orzecha włoskiego nie dorównuje pod względem gęstości i kaloryczności takim gatunkom jak buk czy grab, które są bardziej wydajne energetycznie.

Porównanie grabu i orzecha włoskiego jako opał

Grab od dawna jest uznawany za jeden z najcenniejszych rodzajów drewna opałowego ze względu na wysoką wydajność energetyczną i niewielką ilość popiołu pozostającego po spaleniu, co skutkuje dużą efektywnością cieplną. Niemniej jednak, ma również swoje wady – jest stosunkowo twardy i wilgotny, co powoduje, że proces suszenia trwa długo.

Poniżej przedstawiamy tabelę porównującą grab i orzech włoski pod względem istotnych parametrów, takich jak wilgotność, kaloryczność czy cena:

Ceny drewna różnią się znacznie, w zależności od formy (szczapy, klocki, odpady stolarskie), poziomu wilgotności oraz lokalizacji. Orzech włoski jest zazwyczaj sprzedawany jako zrębki i odpady z przemysłu meblarskiego. Szczapy z orzecha są droższe, przewyższają średnią cenę drewna, ale mimo to pozostają tańsze niż drewno grabu.