To drewno pali się jak grab, ale kosztuje o połowę mniej. Mało kto je zna!

Opublikowano: 01.12.2025Autor: Katarzyna Kaźmierczak-MilewskaDrukujUdostępnij

Grab od dawna jest uznawany za lidera wśród drewna opałowego, ale jego rosnące koszty i trudności w zdobyciu zniechęcają. Na szczęście istnieje mniej popularna, lecz równie wartościowa alternatywa – drewno z orzecha włoskiego. Zapewnia ono nie tylko ciepły i stabilny płomień, ale także unikalny, słodkawy zapach, który umili czas przy kominku. Dowiedz się, dlaczego warto sięgnąć po to pachnące drewno i jakie korzyści przynosi dla domowego ogniska.

1. Właściwości drewna orzechowego jako opał
2. Drewno orzecha włoskiego jako opał
3. Porównanie właściwości grabu i orzecha włoskiego

Właściwości drewna orzechowego jako opał

Drewno z orzecha włoskiego nie jest często wybierane jako paliwo do pieców lub kominków, głównie ze względu na swoją wysoką cenę oraz dużą wartość w branży stolarskiej. Jest doceniane za swój głęboki, stylowy kolor oraz łatwość w obróbce, co sprawia, że jest często wykorzystywane do tworzenia mebli, instrumentów muzycznych czy dekoracji. W rezultacie rzadko jest dostępne jako drewno opałowe. Jednak drewno orzechowe może być ciekawą alternatywą – spala się stabilnym i estetycznym płomieniem, a jego spalanie wydziela przyjemny, lekko słodkawy aromat, używany również w procesie wędzenia.

Drewno z orzecha włoskiego ma średnią wartość energetyczną wynoszącą około 4,2–4,5 kWh/kg. Choć nie dorównuje grabowi pod względem kaloryczności, dostarcza wystarczająco dużo ciepła do zastosowań domowych i w kominkach. Pali się równomiernie i stosunkowo czysto, pod warunkiem że drewno jest dobrze wysuszone. Świeże drewno orzechowe może zawierać nawet 50–60% wilgoci, dlatego wymaga sezonowania przez co najmniej 1,5–2 lata, aby osiągnąć optymalny poziom wilgotności poniżej 20%, co zapewnia efektywne i bezpieczne spalanie.

Drewno orzecha włoskiego jako opał

Jednym z kluczowych atutów drewna z orzecha włoskiego jako paliwa jest jego wyjątkowy aromat podczas spalania. Płomień emituje delikatną, nieco słodką woń, która tworzy przyjemny nastrój, zwłaszcza w otwartym palenisku. To cecha, której brakuje bardziej popularnym rodzajom drewna opałowego. Dodatkowo, orzech włoski pali się czysto i pozostawia mało popiołu, co czyni go łatwym i mało problematycznym w codziennym użytkowaniu.

Do spalania zazwyczaj stosuje się odpady z obróbki stolarskiej – ścinki, małe gałęzie i zrębki, które nie są już przydatne do produkcji mebli czy elementów ozdobnych. Większe fragmenty drewna orzechowego są zbyt wartościowe, aby trafić do paleniska – to surowiec przeznaczony głównie dla rzemiosła i przemysłu meblarskiego. Warto jednak pamiętać, że mimo swojej urody drewno z orzecha włoskiego nie dorównuje pod względem gęstości i kaloryczności takim gatunkom jak buk czy grab, które są bardziej efektywne energetycznie.

Porównanie właściwości grabu i orzecha włoskiego

Grab jest od dawna uznawany za jeden z najbardziej wartościowych rodzajów drewna opałowego z uwagi na wysoką efektywność energetyczną oraz niewielką ilość popiołu po spaleniu, co przekłada się na dużą sprawność cieplną. Jednakże, ma również swoje minusy – jest stosunkowo twardy i zawiera dużo wilgoci, co sprawia, że proces jego suszenia jest długotrwały.

Poniżej prezentujemy tabelę zestawiającą grab i orzech włoski pod kątem kluczowych parametrów, takich jak wilgotność, kaloryczność czy cena:

Ceny drewna mogą się znacznie różnić w zależności od formy (szczapy, klocki, odpady stolarskie), poziomu wilgotności oraz miejsca zakupu. Orzech włoski jest zwykle sprzedawany w postaci zrębków i odpadów z przemysłu meblarskiego. Szczapy z orzecha są droższe, przekraczają średnią cenę drewna, ale mimo to są tańsze niż drewno grabowe.