Suszysz drewno tylko rok? Przy tych gatunkach to gruby błąd!
Nie każde drewno do palenia ma taką samą wydajność cieplną – niektóre rodzaje spalają się szybko i oferują niewiele ciepła, podczas gdy inne zapewniają długotrwałe i intensywne ogrzewanie. Interesujące jest to, że najbardziej kaloryczne drewno wymaga nawet 5 lat suszenia, aby w pełni ujawnić swoje właściwości. Dowiedz się, które gatunki drewna są najbardziej odpowiednie do kominka oraz jak wybrać opał, aby zimą nie ponosić wysokich kosztów ogrzewania.
- Wartość opałowa drewna a efektywność ogrzewania
- Dąb i buk: idealne drewno opałowe do kominków
- Zalety drewna jesionowego w kominkach
- Gatunki drewna o niskiej wartości opałowej
- Wybór drewna opałowego: co wybrać?
Wartość opałowa drewna a efektywność ogrzewania
Ciepło spalania drewna określa ilość energii, jaką można uzyskać w trakcie jego spalania. Mierzy się ją w megadżulach na kilogram (MJ/kg) lub kilowatogodzinach na metr sześcienny (kWh/m³). Im wyższe ciepło spalania, tym więcej energii cieplnej dany rodzaj drewna może dostarczyć, co przekłada się na bardziej efektywne i oszczędne ogrzewanie.
Typ drewna ma istotne znaczenie dla jego kaloryczności. Drewno liściaste, takie jak dąb czy buk, zwykle ma wyższe ciepło spalania niż drewno iglaste, na przykład sosna czy świerk. Oprócz gatunku, istotne jest również właściwe sezonowanie – świeże drewno posiada dużo wilgoci, co zmniejsza efektywność spalania i może prowadzić do większego zadymienia komina.
Wybierając drewno o wysokim cieple spalania, nie tylko zyskujemy więcej energii cieplnej, ale również zmniejszamy zużycie opału oraz rzadziej musimy dokładać drewno do paleniska. To pozwala obniżyć koszty ogrzewania i cieszyć się bardziej efektywnym i długotrwałym spalaniem.
Dąb i buk: idealne drewno opałowe do kominków
Wybrane rodzaje drewna opałowego cechują się szczególnie wysoką kalorycznością, co czyni je idealnym wyborem do kominków i pieców. Na przykład dąb jest jednym z najlepszych drewien opałowych. Wyróżnia się bardzo wysoką kalorycznością, dochodzącą do 2100 kWh/m³. Ze względu na dużą gęstość pali się długo i równomiernie, dając intensywne ciepło. Doskonale sprawdza się w piecach kaflowych i kominkach, ponieważ jego spalanie jest powolne i generuje mało dymu.
Jednym z niewielu mankamentów dębu jest długi czas suszenia – aby drewno osiągnęło odpowiednią wilgotność, powinno schnąć co najmniej dwa lata. Niektórzy sugerują nawet, że dla pełnego wysuszenia potrzeba aż 5 lat sezonowania(!). Niemniej jednak wysoka efektywność tego drewna rekompensuje długi czas suszenia, dlatego dąb jest chętnie wybierany przez osoby szukające wydajnego opału.
Buk, podobnie jak dąb, charakteryzuje się dużą gęstością oraz kalorycznością około 2000 kWh/m³. Spala się bardzo czysto, nie wytwarzając dużo dymu ani sadzy, co czyni go idealnym do nowoczesnych kominków z szybami.
Co istotne, buk traci wilgoć znacznie szybciej niż dąb, dzięki czemu nadaje się do użytku już po około 1,5 roku suszenia. Jest również łatwy do rozłupywania i pozostawia niewiele popiołu, co ułatwia utrzymanie paleniska w czystości.
Zalety drewna jesionowego w kominkach
Jesion to inny rodzaj drewna o znacznej wartości energetycznej, wynoszącej około 1900 kWh/m³. Charakteryzuje się stosunkowo niską wilgotnością tuż po ścięciu, co pozwala na szybsze wykorzystanie go do palenia w porównaniu do dębu czy buku.
Istotną zaletą jesionu jest również łatwość w rozpalaniu, dlatego często wykorzystuje się go jako dodatek do drewna trudniejszego do zapłonu. Spala się dosyć równomiernie, przez co jest chętnie wybierany do kominków i pieców.
Gatunki drewna o niskiej wartości opałowej
Chociaż większość rodzajów drewna może być używana jako paliwo, niektóre z nich oferują znacznie mniej energii cieplnej i spalają się szybciej. Do drewna o niższej efektywności energetycznej należą:
- Sosna i świerk – zawierają dużo żywicy, co ułatwia ich zapłon, ale palą się bardzo szybko i mogą prowadzić do osadzania się sadzy w kominie.
- Topola i wierzba – charakteryzują się wysoką wilgotnością i niską gęstością, co powoduje szybkie spalanie i niewielką ilość wytwarzanego ciepła.
- Olcha – mimo że pali się stosunkowo czysto, jej wartość energetyczna jest dość niska w porównaniu do dębu czy buku.
| Rodzaj drewna | Wartość energetyczna (kWh/m³) | Czas suszenia | Główne zalety |
|---|---|---|---|
| Dąb | ~2100 kWh/m³ | min. 2 lata | Długie spalanie, wysoka wartość energetyczna |
| Buk | ~2000 kWh/m³ | ok. 1,5 roku | Czyste spalanie, łatwe rozłupywanie |
| Jesion | ~1900 kWh/m³ | ok. 1 rok | Szybkie wysychanie, łatwość rozpalania |
| Sosna | ~1500 kWh/m³ | ok. 1 rok | Łatwy zapłon, ale dużo sadzy |
| Świerk | ~1400 kWh/m³ | ok. 1 rok | Szybkie spalanie, dużo dymu |
| Topola | ~1200 kWh/m³ | min. 1,5 roku | Bardzo szybkie spalanie |
Wybór drewna opałowego: co wybrać?
Jeśli zależy Ci na wysokiej wydajności cieplnej i długotrwałym spalaniu, najlepszym wyborem będą dąb, buk lub jesion. To twarde rodzaje drewna, które wytwarzają dużo ciepła i palą się równomiernie, zapewniając komfort termiczny na dłużej.
Drewno z drzew iglastych, takie jak sosna czy świerk, jest idealne do rozpalania, ale nie nadaje się jako główny materiał opałowy. Podobnie jest z drewnem o niskiej gęstości, jak topola czy wierzba, które szybko się spala i dostarcza mniej ciepła.
Wybierając drewno do opału, warto zwrócić uwagę nie tylko na jego wartość energetyczną, ale także na dostępność, cenę oraz łatwość suszenia. Dzięki temu zapewnimy sobie efektywne i ekologiczne ogrzewanie przez cały okres zimowy.