To drewno najlepiej sezonować przez 5 lat przed włożeniem do kominka
Nie każde drewno opałowe grzeje tak samo – jedne gatunki spalają się szybko i dają mało ciepła, inne zapewniają długotrwałe, intensywne ogrzewanie. Co ciekawe, liderem pod względem kaloryczności jest drewno, które musi schnąć nawet 5 lat, by w pełni pokazać swój potencjał. Sprawdź, które rodzaje drewna najlepiej sprawdzają się w kominku i jak wybrać opał, by zimą nie przepłacać za ciepło.
- Co to jest wartość opałowa drewna i dlaczego ma znaczenie?
- Najlepsze gatunki drewna opałowego pod względem kaloryczności
- Jesion – szybkie suszenie i łatwość rozpalania
- Drewno o niższej wartości opałowej i porównanie gatunków
- Jak wybrać najlepsze drewno opałowe?
Co to jest wartość opałowa drewna i dlaczego ma znaczenie?
Wartość opałowa drewna określa ilość energii cieplnej, jaką można uzyskać podczas jego spalania. Wyraża się ją w megadżulach na kilogram (MJ/kg) lub kilowatogodzinach na metr sześcienny (kWh/m³). Im wyższa wartość opałowa, tym więcej ciepła dany gatunek drewna jest w stanie wygenerować, co przekłada się na skuteczniejsze i bardziej ekonomiczne ogrzewanie.
Rodzaj drewna odgrywa kluczową rolę w jego kaloryczności. Drewno liściaste, takie jak dąb czy buk, charakteryzuje się zazwyczaj wyższą wartością opałową niż drewno iglaste, na przykład sosna czy świerk. Poza gatunkiem, ważne jest także odpowiednie sezonowanie – świeże drewno zawiera dużo wilgoci, co obniża efektywność spalania i może powodować zwiększone zadymienie komina.
Wybierając drewno o wysokiej wartości opałowej, nie tylko zyskujemy więcej ciepła, ale także zmniejszamy zużycie opału oraz rzadziej musimy dokładć drewno do ognia. To pozwala obniżyć koszty ogrzewania i cieszyć się bardziej wydajnym i dłuższym spalaniem.
Najlepsze gatunki drewna opałowego pod względem kaloryczności
Niektóre gatunki drewna opałowego wyróżniają się wyjątkowo wysoką wartością opałową, co sprawia, że są doskonałym wyborem do kominków i pieców. Na przykład dąb jest jednym z najlepszych drewien opałowych. Charakteryzuje się bardzo wysoką wartością opałową, sięgającą nawet 2100 kWh/m³. Dzięki dużej gęstości pali się długo i równomiernie, generując intensywne ciepło. Sprawdza się świetnie w piecach kaflowych i kominkach, ponieważ jego spalanie jest powolne i wytwarza niewielką ilość dymu.
Jednym z nielicznych minusów dębu jest długi czas sezonowania – aby drewno osiągnęło optymalną wilgotność, powinno schnąć minimum dwa lata. Niektórzy twierdzą nawet, że dla pełnego wysuszenia potrzebne jest aż 5 lat sezonowania(!). Mimo to wysoka efektywność tego drewna rekompensuje długi czas suszenia, dlatego dąb jest chętnie wybierany przez osoby poszukujące wydajnego opału.
Buk, podobnie jak dąb, cechuje się dużą gęstością oraz wartością opałową około 2000 kWh/m³. Spala się bardzo czysto, nie produkując dużo dymu ani sadzy, co czyni go idealnym do nowoczesnych kominków z szybami.
Co ważne, buk traci wilgoć znacznie szybciej niż dąb, dzięki czemu nadaje się do użytku już po około 1,5 roku sezonowania. Jest również łatwy do rozłupywania i pozostawia niewiele popiołu, co ułatwia utrzymanie paleniska w czystości.
Jesion – szybkie suszenie i łatwość rozpalania
Jesion to kolejny gatunek drewna o wysokiej wartości opałowej, wynoszącej około 1900 kWh/m³. Ma stosunkowo niską wilgotność zaraz po ścięciu, co pozwala szybciej użyć go do palenia w porównaniu z dębem czy bukiem.
Dużą zaletą jesionu jest również łatwość rozpalania, dlatego często stosuje się go jako dodatek do drewna trudniejszego do zapalenia. Spala się dość równomiernie, dzięki czemu jest chętnie wybierany do kominków i pieców.
Drewno o niższej wartości opałowej i porównanie gatunków
Choć większość gatunków drewna może służyć jako opał, niektóre z nich dostarczają znacznie mniej ciepła i spalają się szybciej. Do drewna o niższej wartości opałowej zaliczamy:
- Sosna i świerk – mają wysoką zawartość żywicy, co ułatwia zapłon, jednak spalają się bardzo szybko i mogą powodować powstawanie sadzy w kominie.
- Topola i wierzba – cechują się dużą wilgotnością i niską gęstością, przez co spalają się szybko i generują niewiele ciepła.
- Olcha – chociaż pali się dość czysto, jej wartość opałowa jest stosunkowo niska w porównaniu do dębu czy buku.
| Gatunek drewna | Wartość opałowa (kWh/m³) | Czas sezonowania | Główne zalety |
|---|---|---|---|
| Dąb | ~2100 kWh/m³ | min. 2 lata | Długie spalanie, wysoka kaloryczność |
| Buk | ~2000 kWh/m³ | ok. 1,5 roku | Czyste spalanie, łatwość rozłupywania |
| Jesion | ~1900 kWh/m³ | ok. 1 rok | Szybkie suszenie, łatwość rozpalania |
| Sosna | ~1500 kWh/m³ | ok. 1 rok | Łatwy zapłon, ale dużo sadzy |
| Świerk | ~1400 kWh/m³ | ok. 1 rok | Szybkie spalanie, dużo dymu |
| Topola | ~1200 kWh/m³ | min. 1,5 roku | Bardzo szybkie spalanie |
Jak wybrać najlepsze drewno opałowe?
Jeżeli zależy Ci na wysokiej wartości opałowej i długim czasie palenia, najlepszym rozwiązaniem będą dąb, buk lub jesion. To twarde gatunki drewna, które generują dużo ciepła i spalają się równomiernie, zapewniając komfort cieplny na dłużej.
Drewno iglaste, takie jak sosna czy świerk, świetnie nadaje się do rozpalania, ale nie sprawdzi się jako podstawowy opał. Podobnie jest z drewnem o niskiej gęstości, np. topolą czy wierzbą, które pali się szybko i daje mniej ciepła.
Wybierając drewno opałowe, warto brać pod uwagę nie tylko jego kaloryczność, lecz także dostępność, koszt oraz łatwość suszenia. Dzięki temu zapewnimy sobie efektywne i ekologiczne ogrzewanie przez cały sezon grzewczy.