To drewno pali się w kominku inaczej niż wszystkie. Hit czy pomyłka?
Decyzja o wyborze odpowiedniego drewna do palenia ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia ciepła w chłodne dni. Chociaż wiele osób wybiera tradycyjne gatunki, warto rozważyć inne możliwości. Jednym z mniej popularnych, ale interesujących wyborów jest wiąz. Czy to drewno będzie odpowiednie do Twojego kominka lub pieca? Sprawdź, jakie ma właściwości, jakie zapewnia ciepło oraz jakie są jego wady i zalety w porównaniu z innymi rodzajami drewna opałowego.
- Wiąz: wymagające drewno opałowe
- Kaloryczność i zastosowanie drewna wiązowego
- Zalety i wady drewna wiązowego jako opału
- Porównanie drewna opałowego: wiąz kontra reszta
- Zalety i wady drewna wiązowego jako opał
Wiąz: wymagające drewno opałowe
Wiąz to drzewo liściaste występujące w Europie i Azji, cenione za swoją solidność i giętkość. Jego drewno ma stosunkowo dużą wagę, a jego gęsta struktura sprawia, że jest trwałe i odporne na zniszczenia mechaniczne. Te cechy wpływają na jego zachowanie podczas spalania – wiąz jest uznawany za jeden z trudniejszych gatunków opałowych.
Świeże drewno wiązu zawiera dużo wilgoci, dlatego przed użyciem musi być dokładnie wysuszone. Proces ten może trwać nawet dwa lata, zanim drewno osiągnie odpowiedni poziom wilgotności. W przeciwnym razie spalanie będzie nieefektywne – pojawi się dużo dymu i sadzy, a ilość uzyskanego ciepła będzie mała.
Rozpalanie wiązu może być trudne, zwłaszcza gdy drewno nie zostało właściwie wysuszone. Nawet suche polana często wymagają dodatkowej podpałki, by skutecznie się zapaliły. Z tego powodu nie jest to najlepszy wybór do kominków i pieców, gdzie ważna jest łatwość rozpalania i szybki efekt cieplny.
Kaloryczność i zastosowanie drewna wiązowego
Wartość energetyczna drewna, czyli ilość ciepła uwalnianego podczas palenia, to ważny element przy wyborze paliwa. Drewno z wiązu ma średnią wartość energetyczną, wynoszącą około 14–16 MJ/kg. Chociaż nie dorównuje bukowi czy dębowi, przewyższa pod tym względem drzewa iglaste, takie jak sosna czy świerk.
Czas palenia wiązu jest stosunkowo długi, zwłaszcza gdy jest odpowiednio wysuszone. Dzięki swojej twardości i gęstości może żarzyć się przez długi czas, co czyni go przydatnym do podtrzymywania ognia. Trzeba jednak pamiętać, że nie tworzy tak jasnego płomienia jak brzoza czy sosna, więc nie zawsze nadaje się jako główne paliwo grzewcze.
Wiąz nie dostarcza tak intensywnego i stabilnego ciepła jak np. grab czy dąb. Dlatego najbardziej efektywne jest jego użycie w połączeniu z innym drewnem – jako dodatek do bardziej kalorycznego paliwa, co pozwoli dłużej utrzymać ciepło w piecu lub kominku.
Zalety i wady drewna wiązowego jako opału
Jednym z atutów drewna wiązowego jest jego stosunkowo łatwa dostępność w wielu miejscach można je znaleźć jako drewno z wycinki lub pozyskane z drzew usuwanych przy drogach. Ze względu na wysoką gęstość pali się wolniej, co pozwala na dłuższe utrzymanie ciepła – szczególnie docenią to właściciele pieców z funkcją długiego żarzenia.
Wiąz ma jednak swoje wady. Duża zawartość wilgoci sprawia, że przed użyciem musi być długo sezonowany – świeże drewno nie nadaje się do spalania. Podczas spalania może powodować intensywniejsze osadzanie się sadzy, co wiąże się z koniecznością częstszego czyszczenia komina.
Drewno z wiązu jest również trudniejsze do rozpalenia. W porównaniu do gatunków takich jak brzoza czy sosna, wymaga więcej wysiłku i często dodatkowej rozpałki, co czyni je mniej idealnym dla tych, którzy szukają łatwego i szybkiego sposobu na rozpalenie ognia.
Porównanie drewna opałowego: wiąz kontra reszta
W porównaniu do innych często wybieranych rodzajów drewna opałowego, wiąz prezentuje się w następujący sposób:
- Dąb – cechuje się wysoką kalorycznością (około 18 MJ/kg), pali się długo i stabilnie, ale wymaga długiego okresu suszenia.
- Buk – uważany za jeden z najlepszych materiałów opałowych, łatwy do rozpalenia, efektywny cieplnie i prawie bezdymny.
- Brzoza – świetna do rozpalania, szybko się zapala i intensywnie płonie, lecz nie zapewnia długiego utrzymania ciepła.
- Sosna – szybko się rozpala i daje intensywny płomień, jednak generuje dużo sadzy, dlatego nie jest idealnym głównym źródłem ciepła.
- Olcha – ma średnią wartość opałową, pali się czysto, ale krótko – nie daje długotrwałego efektu grzewczego.
Wiąz wypada przy nich przeciętnie – nie jest złym wyborem, ale z powodu pewnych ograniczeń, rzadko jest pierwszym wyborem przy zakupie drewna na opał.
Zalety i wady drewna wiązowego jako opał
Wiąz może być używany jako paliwo, jednak najlepiej działa w połączeniu z innymi rodzajami drewna. Nie jest najlepszym wyborem jako główne źródło ogrzewania – jego zapalanie bywa kłopotliwe, a płomień nie jest zbyt mocny. Jego zaletą jest długotrwałe żarzenie, co pozwala na efektywne podtrzymanie ognia.
Dla tych, którzy mają dostęp do tego drewna i są gotowi poczekać na jego odpowiednie wysuszenie, wiąz może być praktycznym dodatkiem do kominka czy pieca. Jeśli jednak najważniejsze jest łatwe użytkowanie i szybki efekt cieplny, lepiej wybrać gatunki takie jak buk, dąb czy brzoza.
Podsumowując – drewno z wiązu charakteryzuje się średnią kalorycznością, długim czasem palenia i dużą wilgotnością, co sprawia, że wymaga sezonowania. Odpowiednio przygotowane, może być cennym uzupełnieniem bardziej kalorycznych rodzajów drewna opałowego.