Ile trzeba mieć emerytury, żeby dostać się do domu starców?
Dom seniora często okazuje się jedynym rozsądnym rozwiązaniem dla starszych i schorowanych osób, które nie mają już sił ani możliwości, by samodzielnie mieszkać. Czy wiesz, ile wynoszą miesięczne koszty pobytu w takiej placówce? Sprawdź, ile musi wynosić emerytura osoby starszej, by mogła ona zamieszkać w Domu Pomocy Społecznej.
Z tego artykułu dowiesz się:
Jakie kryteria trzeba spełnić, by dostać się do domu seniora?
Dom Pomocy Społecznej jest instytucją formalną, która zapewnia stałą opiekę między innymi dla osób starszych, które nie są już w stanie żyć samodzielnie ze względu na choroby, podeszły wiek, sytuację życiową, czy warunki mieszkaniowe. Specjalnym rodzajem tej instytucji jest dom seniora, w którym mieszkają tylko osoby starsze. W Polsce znajdziemy zarówno placówki publiczne, jak i prywatne, które specjalizują się w opiece nad seniorami.
Emeryci, którzy chcą dostać się do prywatnego domu starców, nie muszą spełniać zbyt wielu warunków – znaczenie mają jedynie dochody seniora lub jego rodziny, która jest w stanie pokryć koszty pobytu w takim miejscu. Domy pomocy społecznej są placówkami publicznymi, jednak ich pensjonariusze także ponoszą część wydatków związanych z pobytem. Osoby, które chcą dostać się do DPS-u, muszą złożyć wniosek w ośrodku pomocy społecznej i dołączyć do niego wymagane dokumenty z ZUS, zaświadczenia lekarskie, oświadczenie woli o pobycie w DPS, czy oświadczenie rodziny uzasadniające brak możliwości sprawowania opieki nad osobą starszą.
Po złożeniu niezbędnych dokumentów konieczne będzie przeprowadzenie wywiadu środowiskowego. Następnie DPS będzie mieć 30 dni na wydanie decyzji o umieszczeniu osoby starszej w placówce. Co do zasady, senior powinien zostać skierowany do Domu Pomocy Społecznej znajdującego się najbliżej miejsca zamieszkania. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy emeryt musiałby czekać ponad 3 miesiące na wolne miejsce – w takim przypadku można skierować go do innego DPS-u.
Ile musi wynosić emerytura seniora, by mógł on zamieszać w domu spokojnej starości?
Czy spełnienie podstawowych warunków wystarczy, aby osoba w podeszłym wieku mogła zamieszkać w domu starców? Wielu polskich seniorów otrzymuje zbyt niskie świadczenia, by udźwignąć miesięczne koszty pobytu w Domu Pomocy Społecznej – w 2024 roku jest to bardzo poważny wydatek, który wynosi średnio:
- 7 530 zł w województwie mazowieckim,
- 7 300 zł w województwie lubuskim,
- 6 620 zł w województwach łódzkim, małopolskim, śląskim i dolnośląskim,
- 6 200 zł w województwie zachodniopomorskim,
- 6010 zł w województwach wielkopolskim, warmińsko-mazurskim, świętokrzyskim, podkarpackim i lubelskim,
- 5800 zł w województwie podlaskim.
Uśrednione koszty pobytu w pokoju jednoosobowym nie oddają sytuacji wszystkich seniorów. W Polsce można znaleźć placówki, które świadczą podobne usługi za niecałe 4000 złotych, jednak w kraju nad Wisłą działają też instytucje o podwyższonym standardzie, które żądają od pensjonariuszy opłat w wysokości 10 000 złotych.
Koszt pobytu w Domu Pomocy Społecznej w pierwszej kolejności pokrywa senior. Ustawodawca przewidział jednak, że osoba starsza może wydawać na ten cel do 70% swojego dochodu, którym najczęściej jest emerytura. Oznacza to, że seniorzy, którzy znajdują się w najtrudniejszej sytuacji finansowej, również mogą liczyć na pomoc.
Kto płaci za emerytów, których nie stać na dom starców?
Jeśli miesięczne przychody z emerytury okażą się niewystarczające, resztę opłat powinna pokryć rodzina, o ile jej sytuacja finansowa na to pozwala. Jeżeli ani senior, ani jego najbliżsi nie zarabiają tyle, by móc opłacić pobyt w domu starców, to różnicę pokrywa gmina. Osoba starsza nie musi mieć dochodu, aby starać się o przyjęcie do DPS – potrzebujący, którzy nie mają pieniędzy na pokrycie kosztów opieki, przebywają w placówce na koszt gminy.
Obowiązek wnoszenia opłat za pobyt w Domu Pomocy Społecznej w pierwszej kolejności zawsze dotyczy mieszkańca tej placówki. W przypadku niskiej emerytury obowiązek pokrycia pozostałej kwoty spoczywa najpierw na małżonku, wstępnych, a następnie zstępnych seniora. To, ile rodzina dopłaca za pensjonariusza, zależy od jej zarobków. Jeżeli dochód na osobę w danym gospodarstwie trzykrotnie przekracza tzw. kryterium dochodowe, to rodzina musi ponosić opłaty.
Bliscy mogą odmówić płacenia za pobyt seniora w DPS, jednak taką decyzję należy odpowiednio uzasadnić. Kryterium zwalniającym z opłat będzie na przykład udowodnienie, że pensjonariusz został pozbawiony władzy rodzicielskiej lub stosował przemoc wobec członków rodziny, na których spadł obowiązek pokrycia kosztów pobytu w domu seniora.