Wpłacasz pieniądze na konto? Ten limit może ściągnąć na ciebie skarbówkę
Wbrew często powtarzanym opiniom nie istnieje w Polsce jeden konkretny limit, poniżej którego urząd skarbowy nie może zainteresować się przepływami finansowymi. Istnieją natomiast progi, po przekroczeniu których instytucje finansowe mają obowiązek przekazywać informacje do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej. Warto więc wiedzieć, jakie to limity i co ich przekroczenie faktycznie oznacza.
- Wpłata na konto powyżej 15 tys. euro
- Wpłaty osób prywatnych a limity
- Wpłaty przedsiębiorców a limity
- Jak udokumentować pochodzenie środków?
Wpłata na konto powyżej 15 tys. euro
System kontroli przepływów pieniężnych opiera się na ustawie o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Zgodnie z tymi przepisami każda transakcja przekraczająca równowartość 15 000 euro musi trafić do rejestru GIIF – Generalnego Inspektora Informacji Finansowej.
Nie oznacza to jednak automatycznej blokady środków ani wszczęcia kontroli podatkowej. Operacja zostaje jedynie objęta nadzorem, który umożliwia analizę jej charakteru i ewentualnych nieprawidłowości.
Banki stosują przy tym środki bezpieczeństwa finansowego, dzięki którym monitorują także transakcje poniżej ustawowego limitu. Analizują częstotliwość wpłat, ich źródło, cel oraz to, czy podatnik nie próbuje obejść obowiązku zgłoszenia, rozbijając większą sumę na serię mniejszych wpłat. W takich przypadkach również mogą zgłosić operacje jako podejrzane.
Wpłaty osób prywatnych a limity
Osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej, mogą formalnie wpłacać na swoje konto dowolne kwoty. Sama wpłata nie generuje obowiązku podatkowego – kluczowe jest pochodzenie pieniędzy oraz możliwość jego udokumentowania.
Jeśli urząd skarbowy uzna, że środki nie są zgodne z deklarowanymi dochodami lub nie pochodzą z legalnego źródła, ma prawo wezwać podatnika do złożenia wyjaśnień. W najbardziej problematycznych przypadkach urząd może zastosować sankcyjną stawkę podatku w wysokości 75% dochodu, który został uznany za ukryty.
Najwięcej wątpliwości budzą wpłaty pochodzące od innych osób, szczególnie gdy brak dokumentów potwierdzających ich charakter. Darowizny należy zgłaszać, jeśli przekraczają ustawowe limity zwolnień, natomiast pożyczki powinny być udokumentowane umową i najlepiej wykonane przelewem
Wpłaty przedsiębiorców a limity
Przedsiębiorców obowiązują dodatkowe regulacje dotyczące płatności gotówkowych. Najważniejsza z nich dotyczy limitu 15 000 zł w transakcjach między firmami – każda operacja o wyższej wartości musi być dokonana za pomocą rachunku płatniczego. Zapłata gotówką powyżej tego limitu powoduje, że część płatności nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu, co przekłada się na wyższy podatek.
Również w przypadku przedsiębiorców przekroczenie równowartości 15 000 euro przy wpłacie na konto powoduje automatyczne raportowanie do GIIF. Organy podatkowe zwracają uwagę nie tylko na wysokość wpłat, lecz także na ich zgodność z profilem działalności i dokumentacją księgową. Brak spójności może powodować wszczynanie czynności wyjaśniających przez urząd skarbowy, a w razie niedostarczenia dowodów – sankcje.
Jak udokumentować pochodzenie środków?
Najskuteczniejszym sposobem uniknięcia problemów z fiskusem jest przechowywanie dowodów potwierdzających legalne źródło pieniędzy. W zależności od rodzaju środków mogą to być:
- umowy sprzedaży,
- umowy darowizny,
- akty notarialne,
- potwierdzenia przelewów,
- wyciągi bankowe,
- PIT-y z poprzednich lat,
- faktury.
W przypadku braku dokumentacji urzędy mogą wzywać do złożenia wyjaśnień, a jeśli te okażą się niewystarczające – wszcząć kontrolę.