Postawił płot bez zgłoszenia, sąsiad doniósł do Nadzoru. Teraz grozi mu rozbiórka za własne pieniądze!
Planujesz postawić ogrodzenie na swojej działce? Zanim zaczniesz, warto zapoznać się z przepisami, które mogą Cię zaskoczyć! Nie każde ogrodzenie można postawić bez zgłoszenia lub pozwolenia – zwłaszcza jeśli jego wysokość przekracza 2,2 metra. Niezłożenie wymaganych formalności może skutkować nałożeniem wysokich kar lub nawet nakazem rozbiórki. Dowiedz się, jak zgodnie z prawem i bez problemów zabezpieczyć swoją posesję, unikając kosztownych konsekwencji!
- Zasady budowy ogrodzeń: co warto wiedzieć?
- Budowa płotu na granicy działki z sąsiadem
- Bezpieczne i zgodne z prawem ogrodzenia
- Regulacje dotyczące budowy ogrodzeń w Polsce
Zasady budowy ogrodzeń: co warto wiedzieć?
Dla właściciela nieruchomości istotne jest zabezpieczenie działki, często również ochrona przed wzrokiem sąsiadów oraz utrzymanie estetyki terenu. Jednakże nie oznacza to, że można zbudować mur lub płot o dowolnej wysokości i z dowolnego materiału. Istnieją określone ograniczenia dotyczące wysokości ogrodzenia, których przekroczenie grozi grzywną, a nawet nakazem rozbiórki. Ogrodzenie o wysokości do 2,2 metra od poziomu gruntu można wznosić bez konieczności zgłaszania.
Aby uniknąć problemów prawnych, warto zgłosić planowane wznoszenie ogrodzenia do miejscowych władz. Nie jest jednak wymagane uzyskanie pozwolenia – wystarczy tzw. milcząca zgoda urzędowa. Zgłoszenie robót budowlanych powinno zostać złożone co najmniej 21 dni przed rozpoczęciem prac. W tym czasie urząd może zgłosić ewentualne zastrzeżenia.
Zgłoszenia dokonujemy w odpowiednim starostwie, urzędzie miejskim, powiatowym lub w urzędzie miasta na prawach powiatu.
Budowa płotu na granicy działki z sąsiadem
Podczas planowania postawienia ogrodzenia wzdłuż granicy z działką sąsiada, konieczne jest wcześniejsze przedyskutowanie i uzgodnienie wszystkich kwestii z sąsiadem. Zgodnie z regulacjami kodeksu cywilnego, ogrodzenia, żywopłoty, miedze oraz inne instalacje znajdujące się na granicy dwóch posesji są przeznaczone do wspólnego użytkowania przez obie strony. Oznacza to, że obie strony muszą wyrazić na nie zgodę i razem ponosić koszty ich utrzymania. Ważne jest jednak rozróżnienie między utrzymaniem a budową – jeśli to my stawiamy ogrodzenie, nie możemy zmusić sąsiada do pokrycia kosztów jego budowy.
Ważne jest, aby wszelkie ustalenia dotyczące ogrodzenia zostały zapisane. Najlepiej sporządzić umowę, która dokładnie określi dane stron oraz wszelkie kluczowe informacje dotyczące ogrodzenia.
Innym rozwiązaniem jest postawienie ogrodzenia w pewnej odległości od granicy działki sąsiada, z zachowaniem zasady, aby żadna część konstrukcji – jak fundamenty, słupki czy przęsła – nie przekraczała linii granicy nieruchomości. Jeśli mamy wątpliwości co do dokładnego przebiegu granicy, warto skorzystać z pomocy geodety.
Taka metoda zmniejszy powierzchnię użytkową działki i obciąży nas kosztami utrzymania ogrodzenia, ale pozwoli uniknąć konfliktów oraz da większą swobodę w wyborze wyglądu i materiałów ogrodzenia. Należy jednak pamiętać, że ogrodzenie wyższe niż 2,2 metra wymaga zgłoszenia, niezależnie od jego lokalizacji.
Bezpieczne i zgodne z prawem ogrodzenia
Płot można wykonać z tradycyjnych materiałów, takich jak beton, cegły, drewno czy metal. Trzeba jednak mieć na uwadze, że istnieją pewne ograniczenia dotyczące dodatkowych zabezpieczeń.
Ogrodzenia nie mogą stanowić zagrożenia dla innych osób – pieszych, dzieci sąsiadów czy zwierząt znajdujących się w pobliżu. Dlatego zakazane jest stosowanie ostrych i niebezpiecznych elementów poniżej wysokości 1,8 metra, takich jak drut kolczasty czy rozbite szkło.
Bezpieczeństwo dotyczy również sposobu montażu bram i furtek. Wszystkie bramy i furtki muszą otwierać się do środka posesji. Minimalna szerokość bramy powinna wynosić 2,4 metra, a furtki co najmniej 90 cm.
Na nierównym terenie może być konieczne zbudowanie muru oporowego, który ochroni działkę przed osuwaniem się ziemi.
Regulacje dotyczące budowy ogrodzeń w Polsce
Wymogi dotyczące stawiania ogrodzeń są także określone przez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Dotyczy to w szczególności terenów objętych ochroną krajobrazową oraz obszarów pod nadzorem konserwatora zabytków. W takich sytuacjach konieczne jest uzyskanie zgody konserwatora oraz pozwolenia na budowę.
Ustawa krajobrazowa daje gminom prawo do określania dopuszczalnych wymiarów i standardów jakościowych dla małej architektury, w tym także ogrodzeń. Może to obejmować zakaz stosowania prefabrykatów czy elementów betonowych przy budowie płotów.
Mimo że przepisy mogą wydawać się skomplikowane, zazwyczaj nie obowiązują wszystkie jednocześnie. Większość wymogów można ominąć, jeśli nie przekroczymy wysokości 220 cm, zachowamy wymagane odstępy oraz unikniemy sporów z sąsiadami.