Mieszkasz z partnerem bez ślubu? Może się Tobą zainteresować... Urząd Skarbowy!
Mieszkasz razem bez zawierania małżeństwa? Bądź czujny, ponieważ urząd skarbowy może Cię zaskoczyć! Nawet regularne przelewy na wspólne potrzeby mogą być potraktowane jako darowizny i podlegać opodatkowaniu sięgającemu 20%. Skarbówka nie traktuje związków partnerskich jako rodziny, co oznacza, że brak formalizacji związku może prowadzić do dodatkowych obciążeń finansowych. Dowiedz się, jak uniknąć niespodzianek i kiedy naprawdę warto zwrócić uwagę na kwestie podatkowe!
- Podatek od darowizn a związki nieformalne
- Progi podatkowe dla darowizn i spadków
- Zasady opodatkowania darowizn między partnerami
Podatek od darowizn a związki nieformalne
Przepisy dotyczące podatku od spadków i darowizn oferują ulgi podatkowe dla osób przekazujących darowizny, ale obejmują one jedynie najbliższych krewnych, takich jak rodzice, dzieci, rodzeństwo czy współmałżonek. Osoby prowadzące wspólne gospodarstwo domowe, które żyją razem bez formalnego związku małżeńskiego, nie są uznawane za rodzinę zgodnie z tymi przepisami.
W rzeczywistości oznacza to, że nie mają prawa do zwolnienia z podatku od spadków i darowizn. W związku z tym powinni być ostrożni przy wykonywaniu wzajemnych przelewów pieniężnych. Nawet jeśli pieniądze są przeznaczone na wspólne wydatki lub codzienne potrzeby, Urząd Skarbowy może je uznać za darowiznę i nałożyć odpowiedni podatek, zwłaszcza jeśli kwoty są znaczne.
Progi podatkowe dla darowizn i spadków
Na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28.07.1983 r. dotyczącej podatku od spadków i darowizn, podatek nie obejmuje nabycia własności rzeczy i praw majątkowych (w tym m.in. środków pieniężnych) o wartości nieprzekraczającej wskazanych limitów:
- 36 120 zł – jeśli darowizna pochodzi od osób z I grupy podatkowej, tj. małżonka, rodziców, dziadków, dzieci, wnuków, pradziadków, ojczyma, macochy, teściów, rodzeństwa, pasierbów, zięcia lub synowej;
- 27 090 zł – jeśli darowizna pochodzi od osób z II grupy podatkowej, tj. wuja, ciotki, bratanka, siostrzenicy, przybranych dziadków, teściów, szwagra, szwagierki, bratowej lub ich małżonków, a także dziadków lub pradziadków małżonka;
- 5 733 zł – jeśli darowizna pochodzi od osób z III grupy podatkowej, tj. każdej innej osoby, w tym również niespokrewnionej.
Osoby pozostające w związku, ale nie będące małżeństwem, są zaliczane do III grupy podatkowej. Oznacza to, że ich darowizny są wolne od podatku, jeśli nie przewyższają kwoty 5 733 zł w ciągu pięciu lat. Niemniej jednak wspólne życie, zakupy i wydatki mogą łatwo doprowadzić do przekroczenia tego progu przy wzajemnych przelewach.
Zasady opodatkowania darowizn między partnerami
Jeżeli suma darowizny przewyższa 5 733 zł w ciągu pięciu lat, partnerzy powinni poinformować o darowiźnie Urząd Skarbowy oraz uiścić należny podatek.
- Do 11 833 zł – podatek wynosi 12%,
- Od 11 833 zł do 23 665 zł – podatek to 1 420 zł plus 16% od nadwyżki powyżej 11 833 zł,
- Powyżej 23 665 zł – podatek to 3 313,20 zł oraz 20% od nadwyżki powyżej 23 665 zł.
Chociaż sytuacja wydaje się nieracjonalna, ponieważ osoby żyjące razem powinny być zwolnione z takiego obciążenia, to jeśli nie udowodnią, że przelewy nie są darowiznami, mogą zostać opodatkowani. Urząd Skarbowy obserwuje takie transakcje, dlatego warto przechowywać dowody, takie jak rachunki, faktury lub paragony, które potwierdzają celowość przekazanych pieniędzy.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10.10.2023 roku zaznaczył, że samo oświadczenie o prowadzeniu wspólnego gospodarstwa domowego nie wystarczy, aby wykluczyć charakter darowizny. Obowiązek udowodnienia tego faktu spoczywa na podatnikach.
W przypadku braku możliwości udokumentowania celu przelewów, Urząd Skarbowy może nałożyć karę w postaci podatku w wysokości 20% od sumy wszystkich przelewów przewyższających 5 733 zł dokonanych w ciągu pięciu lat.