W jaki sposób przepisuje się mieszkanie komunalne? O tym trzeba pamiętać!
Przepisanie mieszkania komunalnego na inną osobę, czyli zmiana głównego najemcy lokalu w teorii jest możliwa, chociaż wiele gmin niechętnie godzi się na taką zamianę. Kandydat na nowego najemcę musi spełnić szereg wymagań stawianych przez urząd i starannie dopełnić formalności. Sprawdź, w jakim przypadku zmiana głównego najemcy będzie miała sens.
Z tego artykułu dowiesz się:
Na kogo można przepisać mieszkanie komunalne?
Zmiana głównego najemcy mieszkania komunalnego teoretycznie jest możliwa, jednak nie każda osoba powinna ubiegać się o zdobycie tytułu do legalnego zajmowania wskazanej nieruchomości. Z opcji przejęcia lokalu po dotychczasowym najemcy korzystają na przykład małżonkowie, którzy nie byli współnajemcami albo dzieci najemcy lub osoby, na które był on zobowiązany płacić alimenty.
Nie tylko członkowie najbliższej rodziny mogą ubiegać się o przepisanie na siebie prawa do zamieszkiwania w lokalu komunalnym. Zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów, o ten przywilej może się starać także osoba, która faktycznie pozostaje we wspólnym pożyciu z dotychczasowym najemcą, czyli jego partner.
Najważniejszym warunkiem przepisania tytułu głównego najemcy na inną osobę jest jej rzeczywiste zamieszkiwanie we wskazanej nieruchomości. Oznacza to, że lokal komunalny da się przekazać jedynie bliskiemu, który jest zarazem naszym współlokatorem. Główny najemca nie może być właścicielem innego mieszkania, a do tego powinien wykazać, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że aktualnie nie może on sobie pozwolić na zakup nieruchomości z rynku wtórnego lub pierwotnego. Potencjalny najemca musi także udowodnić, że będzie w stanie terminowo regulować opłaty związane z mieszkaniem.
Przepisanie mieszkania komunalnego – formalności
Procedura zmiany głównego najemcy mieszkania komunalnego nie zawsze kończy się sukcesem, a jej powodzenie jest uzależnione głównie od uznania gminy, która w oparciu o obiektywne kryteria decyduje, czy taka czynność może dojść do skutku. Zanim jednak zdecydujemy się na wspomniany krok, warto udać się do Urzędu Gminy i poprosić o udzielenie informacji lub o kserokopię uchwały w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy albo odszukać dokument na stronie internetowej instytucji. W takiej uchwale powinny znaleźć się informacje na temat działań, jakie należy podjąć w celu zmiany głównego najemcy mieszkania komunalnego.
Niestety, nie w każdym urzędzie przychylnie spogląda się na prośbę zmiany głównego najemcy, dlatego takie procedury bywają skomplikowane i czasochłonne. Pierwszym obowiązkiem osoby starającej się o przepisanie lokalu będzie złożenie wniosku o zawarcie umowy najmu lokalu z zasobów gminy. Taki dokument musi spełniać wymogi określone w uchwale. W tym akcie prawnym znajdziemy także informację na temat pozostałych dokumentów, które trzeba załączyć do wniosku.
Przed podjęciem decyzji, urzędnicy mogą dokładnie rozpoznać sytuację kandydata poprzez przeprowadzenie wywiadu środowiskowego sprawdzającego, czy potencjalny najemca rzeczywiście mieszkał dotychczas we wskazanym lokalu. Na decyzję z reguły czeka się mniej więcej przez miesiąc od złożenia wniosku. Gmina nie musi zgadzać się na przepisanie lokalu, jednak taką odmowę powinna starannie uzasadnić poprzez wskazanie przepisów, na które się powołała podczas wydawania negatywnej decyzji.
Czy można otrzymać mieszkanie komunalne na drodze dziedziczenia?
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, prawo najmu lokalu komunalnego nie podlega dziedziczeniu. Oznacza to, że po śmierci głównego najemcy, mieszkanie powróci do zasobów gminy będącej właścicielem nieruchomości.
Osoby, które mieszkały w lokalu komunalnym wraz z jego głównym najemcą, nie powinny obawiać się wyrzucenia na bruk. Artykuł 691 Kodeksu Cywilnego w przypadku śmierci głównego najemcy upoważnia do wstąpienia w stosunek najmu:
- małżonka osoby zmarłej,
- dzieci dotychczasowego najemcy oraz jego współmałżonka.
- osoby pobierające alimenty od najemcy,
- lokatora, który pozostawał we wspólnym pożyciu ze zmarłym.
Osoby, które nie zamieszkiwały na stałe z najemcą, nie mogą starać się o wstąpienie w stosunek najmu po jego śmierci. Dotyczy to także dorosłych dzieci zmarłego, które już wyprowadziły się z mieszkania komunalnego oraz krewnych, którzy tymczasowo zamieszkiwali w lokalu, by udzielić głównemu najemcy doraźnej pomocy.