Czy wiesz, z czego są zrobione Twoje rury? Ołów, azbest i rdza to realne zagrożenie
Jeszcze do niedawna nikt nie przejmował się tym, z czego zrobione są rury wodociągowe w domu. Dziś wiemy, że stare instalacje z ołowiu, azbestu czy stali mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia – szczególnie dzieci. Cząsteczki metalu przenikają do wody, bakterie namnażają się w zardzewiałych przewodach, a awarie są tylko kwestią czasu. Sprawdź, czy Twoje rury nie są tykającą bombą i dowiedz się, kiedy warto je wymienić.
- Dlaczego warto rozważyć wymianę starych rur?
- Dlaczego stare rury mogą stanowić zagrożenie?
- Jakie rury do instalacji wodnej? Przegląd najpopularniejszych materiałów
Dlaczego warto rozważyć wymianę starych rur?
Rury hydrauliczne charakteryzują się zazwyczaj wysoką trwałością – w wielu starszych budynkach funkcjonują bez większych awarii przez ponad 50 lat. Ich wymiana wiąże się jednak z kosztownym i uciążliwym remontem, dlatego decyzję o modernizacji często się odwleka. Mimo to instalacje starsze niż 40 lat mogą już nie spełniać obecnych standardów – zarówno pod względem technicznym, jak i zdrowotnym – i warto rozważyć ich wymianę.
W dawnych czasach instalacje wodne wykonywano z materiałów takich jak stal ocynkowana, ołów czy azbestocement. Dziś wiadomo, że nie spełniają one aktualnych norm bezpieczeństwa. Rury stalowe podatne są na korozję oraz osadzanie się zanieczyszczeń wewnątrz, co zmniejsza ich przepustowość. Ołów natomiast jest toksyczny – jego cząsteczki mogą przedostawać się do wody i stanowić realne zagrożenie dla zdrowia.
Wymiana przestarzałej instalacji to rozsądny krok, zwłaszcza jeśli rury zaczynają przeciekać, ciśnienie wody spada lub pogarsza się jej jakość. Nowoczesne systemy są odporne na korozję, nie zmieniają smaku ani zapachu wody, a także są łatwe w utrzymaniu. Nowa instalacja wodna zwiększa również wartość nieruchomości, co ma znaczenie przy ewentualnej sprzedaży.
Dlaczego stare rury mogą stanowić zagrożenie?
- Aspekt higieniczny i zdrowotny
W starszych instalacjach hydraulicznych stosowano różne materiały, takie jak ołów, stal, miedź czy tworzywa sztuczne. W latach 70. często wykorzystywano rury ołowiane, które – jak dziś wiadomo – mogą uwalniać toksyczne metale ciężkie do wody. Substancje te przedostają się do organizmu, a ich negatywny wpływ na zdrowie, szczególnie dzieci, został dobrze udokumentowany.
W przypadku nowo zamontowanych rur miedzianych również może występować ryzyko – przez pierwsze miesiące w wodzie pojawia się zwiększone stężenie miedzi. Z tego względu zaleca się, aby nie wykorzystywać tej wody do przygotowywania posiłków dla niemowląt przez co najmniej pół roku.
Dodatkowo w starych instalacjach może gromadzić się osad, sprzyjający rozwojowi bakterii i grzybów. Zastój wody i zbyt niskie temperatury sprzyjają namnażaniu drobnoustrojów, co może negatywnie wpływać na jakość wody użytkowej.
- Aspekt techniczny
Awaria rur może nastąpić w każdej chwili – niezależnie od ich wieku. Znane są przypadki instalacji z XIX wieku, które do dziś działają bez zarzutu, jak i systemów, które psuły się po kilku tygodniach użytkowania. Nie ma tu jednej reguły.
Z czasem rury stopniowo oddają do wody cząsteczki metali, co prowadzi do ich ścieńczenia. Zewnętrzna korozja wywołana zmianami temperatury również osłabia strukturę materiału. Dodatkowe obciążenia, drgania czy ciśnienie mogą w końcu spowodować pęknięcie, którego skutki bywają bardzo kosztowne.
Jakie rury do instalacji wodnej? Przegląd najpopularniejszych materiałów
Instalacja wodna to kluczowy element każdego budynku – zapewnia dostęp do czystej wody użytkowej. Podstawą jej sprawnego działania są odpowiednio dobrane rury, które muszą być trwałe, odporne na korozję i łatwe w montażu. Co równie ważne – nie mogą wpływać negatywnie na jakość wody.
- Rury stalowe ocynkowane
To jeden z częściej spotykanych rodzajów rur w starszych instalacjach. Charakteryzują się dużą wytrzymałością mechaniczną i odpornością na uszkodzenia. Stal ocynkowana dobrze radzi sobie z korozją, choć z czasem w jej wnętrzu może osadzać się kamień, co prowadzi do zmniejszenia przepływu. Rury te są tańsze niż miedziane, ale cięższe, co utrudnia ich transport i montaż. Dodatkową wadą jest przenoszenie drgań i hałasu.
- Rury miedziane
Miedź ma właściwości bakteriostatyczne – ogranicza rozwój bakterii w instalacji. Rury miedziane nie wpływają na smak i zapach wody, dlatego są często stosowane w nowoczesnych instalacjach. Należy jednak pamiętać, że w wodzie o pH poniżej 7 mogą uwalniać się cząsteczki miedzi. W początkowym okresie użytkowania poziom metalu w wodzie może być podwyższony, co może stanowić zagrożenie dla niemowląt. Rury te są lekkie, łatwe w łączeniu i trwałe.
Coraz częściej w instalacjach stosuje się rury wykonane z PVC, PE czy PP. Ich główne zalety to odporność na korozję, niska waga i łatwość montażu. Tworzywa sztuczne dobrze izolują termicznie, są tanie i dostępne w wielu wariantach. Sprawdzają się zarówno w budynkach mieszkalnych, jak i w instalacjach przemysłowych.
- Rury kompozytowe
To nowoczesne rozwiązanie łączące zalety różnych materiałów – na przykład tworzywa sztucznego i aluminium. Dzięki warstwowej budowie rury kompozytowe są lekkie, wytrzymałe, odporne na korozję i łatwe w obróbce. Często wykorzystuje się je w nowoczesnych instalacjach grzewczych i wodnych.
- Rury żeliwne
Choć rzadziej stosowane obecnie, nadal można je spotkać w starszych budynkach. Cechują się dużą trwałością i odpornością na działanie chemikaliów. Wadą rur żeliwnych jest ich ciężar oraz trudność montażu. Z uwagi na te właściwości raczej nie są już wybierane do nowych instalacji domowych.