Legary drewniane - rodzaje, ceny, wymiary, zastosowanie, porady

Rodzaje i wymiary legarów drewnianych

Legary drewniane to stary sposób na bardzo efektowne drewniane pokrycie podłogi. Najczęściej wykorzystywane są legary modrzewiowe, świerkowe i sosnowe. Spotykane są również legary z drewna liściastego - dębowe lub jesionowe. Muszą być one zaimpregnowane ciśnieniowo przed szkodnikami i działaniem wilgoci. Zazwyczaj legary mierzą 35 x 55 x 2500 mm, 40 x 70 x 2400 mm, 42 x 70 x 2450 mm. Wybór rozmiaru uzależniony jest od warstwy zastosowanej izolacji oraz odległości pomiędzy ścianami. Wysokość legarów powinna wynosić do 2 cm więcej niż izolacja, natomiast długość 4 cm mniej niż odległość ścian.

W zależności od podłoża, na jakim kładziona jest podłoga, dzielimy ją na:

• Ślepa podłoga, czyli wykonywana ze sklejki, tarcicy płyt OSB i mocowana do legarów. Wykańcza się ją drewnianą posadzką.
• Podłoga w domu kanadyjskim, gdzie legar jest elementem konstrukcji budynku. Od dołu przytwierdzony do niego jest sufit z płyty gipsowej, a wolna przestrzeń wypełniona jest wełną mineralną. Z góry nakrywa się ją płyta OSB i do niej przytwierdza posadzkę drewnianą.
• Podłoga na stropach żelbetowych, na których układa podkład wyrównujący i legary. Jako podkład mogą służyć płyty OSB. Konieczna jest wtedy warstwa wygłuszająca.
• Podłoga bezpośrednio na gruncie, na którym po wypoziomowaniu na słupkach betonowych układa się legary. W tym przypadku legary muszą być większe i układa się dodatkową konstrukcję z listewek. Dopiero na nią kładziona jest tarcica. Wymiary legara powinny wynosić około 10-12 cm. Legary pod deski tarasowe z drewna lepiej zastąpi legar kompozytowy. Taras na legarach tego rodzaju będzie bardziej odporny na warunki atmosferyczne.

Zastosowanie legarów

Legary są nieodzownym elementem konstrukcyjnym podłogi z desek, a także każdego tarasu. Duża różnorodność materiałów, grubości i długości, a także ceny pozwala wybrać belki stosownie do rodzaju podłogi i jej pokrycia. Legary drewniane układa się w poprzek do linii desek, które zostaną na nich zamocowane. Każdy legar musi zostać wypoziomowany przy pomocy specjalnych klinów. Daje to pewność, że podłoga będzie równa. Legary nie mogą dotykać ścian. Układa się je co 50 – 60 cm. Odległość zależy od rodzaju materiału izolacyjnego i grubości deski, z której zostanie wykonana podłoga. Również rodzaj podłogi odgrywa ważną rolę. Przed montowaniem muszą zostać zabezpieczone izolacją akustyczną od strony szlichty i izolacją akustyczną. Jeżeli położone są na podłożu betonowym, wtedy dodatkowo zabezpiecza się je hydroizolacyjne. Drewno jest mało odporne na warunki panujące pod podłogą i pod wpływem wilgotnego gruntu może ulec zniszczeniu. Konieczne też jest zabezpieczenie takiej podłogi przed dostępem gryzoni.

To od przymocowania legarów zaczyna się konstrukcję podłogi. Stosuje się do tego długie wkręty i plastikowe kołki. Im mniejszy rozstaw legarów, tym stabilniejsza podłoga. Dlatego nie należy oszczędzać na legarach podłogowych. Pierwszy legar mocuje się około 10 do 15 cm, równolegle do ściany z oknem. Gdy legary są już umocowane, można przystąpić do układania desek prostopadle do okna. Dzięki zastosowaniu legarów podłoga nie tylko będzie trwała, ale także uniknie się skrzypienia desek. Sprawdź także ten artykuł z cennikiem montażu legarów podłogowych.

Belki na taras wykonane z drewna narażone są na niekorzystne warunki atmosferyczne i dużą wilgotność. Dlatego jako legary pod deski tarasowe lepiej sprawdzą się wykonane z PCV lub kompozytu. Legar kompozytowy również musi być układany na podłożu betonowym. Belki na taras z PCV można układać bezpośrednio na gruncie. W sklepach dostępne są także specjalne wsporniki z PCV pod taras na legarach. Ustawiane są one na gruncie i to do nich mocuje się belki na taras. Nie wymagają one betonowego podłoża.

Legary drewniane - porady i ceny

Od tego, w jaki sposób zostaną umocowane legary podłogowe, zależy trwałość posadzki. Źle ułożone sprawią, że podłoga będzie się wyginała, skrzypiała i ulegnie zniszczeniu. W domach szkieletowych korzystniej jest mocować legary podłogowe do usztywniających płyt OSB, a nie bezpośrednio do belek stropowych. Przy stropach żelbetowych należy ułożyć legary drewniane na podkładkach poziomujących, a szczeliny pomiędzy legarem a stropem wypełnić pianką montażową. Zbyt duże odstępy pomiędzy legarami sprawią, że podłoga nie będzie stabilna, a kładzenie warstwy desek będzie utrudnione.

Podłoga bezpośrednio na gruncie wymaga wentylacji oraz izolacji cieplnej i przeciwwilgociowej. Dlatego wymiary legara muszą wynosić co najmniej 10 cm. Po ułożeniu na ruszcie z listewek izolacji cieplnej konieczne jest położenie folii izolacyjnej. Będzie ona chroniła podłogę przed zawilgoceniem. Dopiero na tak przygotowane podłoże mocuje się legary kompozytowe czy legary drewniane. Muszą one zostać zabezpieczone z wszystkich stron środkiem grzybobójczym. Na poddaszach zazwyczaj przytwierdza się legary bezpośrednio do belek nośnych. Warto wtedy odizolować je paskami filcu, który wygłuszy podłogę. Taras na legarach zarówno z drewna, jak i PCV można montować na specjalnych wspornikach.