Jak nie przewiercić kabla w ścianie?
Wiercenie w ścianie, wiąże się ze sporym ryzykiem natrafienia na kabel bądź zbrojenie. W drugim przypadku najwyżej skończy się na zniszczeniu wiertła. W pierwszym przypadku, przewiercenie kabla może oznaczać spore niebezpieczeństwo dla osoby wykonującej prace wiertarką. Przedstawimy Wam kilka prostych i bardziej zaawansowanych urządzeń, za pomocą których możecie wykryć kable w ścianach. Oprócz tego, opiszemy jak prowadzić kable i gdzie mniej więcej można się ich „spodziewać” w ścianach.
Chcesz wiedzieć, ile kosztuje budowa domu lub remont mieszkania? Skorzystaj z Kalkulatorów Budowlanych.
Z tego artykułu dowiesz się:
Urządzenia, które pozwolą wykryć kabel elektryczny w ścianie
Za pomocą jakich urządzeń możemy wykryć kable w ścianie? Zasada działania takich układów elektronicznych (tak, mówimy o podstawowej elektronice) opiera się najczęściej na zjawisku Halla, wykorzystywanym w tzw hallotronach. W zasadzie trudno zdefiniować dokładny podział tego typu urządzeń. Różnią się one między sobą ceną i stopniem zaawansowania:
- detektory przewodów – to zwykle najtańsze tego typu urządzenia. Są one najczęściej zasilane z baterii i wskazują przybliżone położenie przewodu (czasem też rur metalowych) za pomocą sygnału świetlnego i dźwiękowego. Tego typu urządzenia, wykrywają przewody które znajdują się maksymalnie na około 50 mm, co oznacza że ich funkcjonalność jest znacznie ograniczona.
- wykrywacze kabli – to urządzenia z reguł bardziej zaawansowane od detektorów przewodów. Charakteryzują się one głębszą penetracją ściany (do około 10-15 cm) i posiadaniem regulatora (potencjometru) który wpływa na „zasięg działania” urządzenia, umożliwiając wykrywanie przewodów znajdujących się na określonej głębokości. Również i one posiadają wbudowaną sygnalizację, dzięki której użytkownik może sprawdzić przybliżoną lokalizację kabla.
- zaawansowane lokalizatory przewodów – dzięki nim nie tylko można wykryć sam przebieg kabla w ścianie, ale też ewentualne zwarcia. Niektóre odmiany tych urządzeń, służą do wykrywania kabli biegnących pod ziemią a ich największy „zasięg” to około 2-3 metra.
Proste czujniki do wykrywania kabli w ścianach możemy również wykonać sami. Z reguły ich budowa opiera się albo na wspomnianym czujniku Halla, albo też na czujniku połączonym ze specjalnym układem scalonym. W internecie można znaleźć schematy elektryczne takich urządzeń, z tym że warto pamiętać iż ich funkcjonalność może być bardzo ograniczona, chociażby z uwagi na niskie parametry i niewielkie napięcie zasilania
Jak powinny być położone kable w ścianach?
Ktoś mógłby powiedzieć, że wyżej wymienione urządzenia są zwyczajnie niepotrzebne. Przecież istnieją przepisy, które definiują sposoby kładzenia przewodów w ścianach. Niestety, człowiek z reguły rzadko stosuje się do jakichkolwiek przepisów, czego skutkiem są częste uszkodzenia przewodów na wskutek wykonywania różnych prac. Niemniej, poniżej przedstawimy kilka prostych zasad, według których kładzie się przewody w ścianach:
- na samym początku wykonujemy bruzdę. Nie musi być ona zbyt głęboka – wystarczy, że uda się nam w niej schować przewód.
- pamiętajmy o kładzeniu przewodów w tak zwaną pętlę – dzięki temu, przerwanie zasilania w jednym miejscu nie spowoduje zaniku napięcia w całym pomieszczeniu
- przewody elektryczne kładziemy w odpowiednio dużych odległościach od krawędzi ścian. Przykładowo, minimalna odległość pomiędzy prowadzonym przewodem a np. krawędzią okna musi wynosić 10 centymetrów.
- nie łączymy przewodów w dowolnych miejscach, lecz wykorzystujemy w tym celu puszki.
- przewodów elektrycznych nie kładziemy poniżej np. rur wodociągowych – w ten sposób narażamy je na zalanie i zwarcie.
- przewody prowadzimy równolegle lub prostopadle do podłogi. Jedynie w szczególnych przypadkach dopuszcza się poprowadzenie ich „po skosie”. Taki sposób ułożenia kabli gwarantuje nam, że będziemy mogli z dużym prawdopodobieństwem określić, gdzie biegnie dany przewód znając położenie puszek, łączników i gniazd elektrycznych.
- szczególnym miejscem w domowej instalacji jest łazienka – na jej obszarze mogą występować wyłącznie łączniki, które zostały zaprojektowane według odpowiednich norm bezpieczeństwa np. IP 55, 44 itd. Ponadto, w obszarze łazienki nie mogą znajdować się puszki instalacyjne, a najbliższe otoczenie źródeł wody może być zasilane wyłącznie napięciem bezpiecznym
- podczas łączenia przewodów, zawsze należy wykorzystywać odpowiednie złączki. Nie wolno łączyć przewodów za pomocą połączeń skręcanych, gdyż tego typu łączenia mogą spowodować iskrzenie i awarię sieci zasilającej.
Podsumowując, podczas wiercenia w ścianach warto przedsięwziąć szczególne środki ostrożności. Nawet, jeśli mamy pewność iż w danym miejscu nie ma kabla zasilającego, tak naprawdę nie wiemy co znajduje się pod grubą warstwą tynku. Jeśli nie chcemy kupować urządzeń do wykrywania kabli w ścianie, możemy przygotować wiercony otwór, zeskrobując w wybranym miejscu wierzchnią warstwę. Niestety, taka metoda nie zawsze się sprawdza – szczególnie w przypadku głęboko położonych kabli i betonowych ścian, których nie da się przecież w ten sposób przygotować.