Doprowadzenie powietrza do kominka krok po kroku - praktyczny poradnik

Dlaczego kominek potrzebuje doprowadzenia powietrza i ile go potrzebuje?

Bez względu na to, czy kominek jest otwarty, czy wyposażony we kład, potrzebuje on dopływu powietrza. Bez odpowiedniej jego odpowiedniej ilości nie będzie działał prawidłowo. Trudno będzie rozpalić ogień, a dym będzie wydobywał się do pomieszczenia. Powietrze jest niezbędne do spalania drewna. Przy kominku otwartym powietrze zasysane jest przez całe palenisko.  Kominek zamknięty potrzebuje mniej powietrza, które doprowadza się bezpośrednio do paleniska. Zasysa też powietrze z pomieszczenia przez szczeliny wokół szyby, a także podczas otwierania drzwiczek. 

Doprowadzenie powietrza do kominka regulowane jest rozporządzeniem. Zgodnie z nim wkłady kominkowe wymagają minimum 10 m³/h na 1 kW nominalnej mocy cieplnej wkładu. Kominki otwarte potrzebują dopływu powietrza z zewnątrz o przepływie minimalnym 0,2 m/s. Napowietrzanie kominka chroni obudowę przed przegrzaniem. Odpowiada też za temperaturę powietrza z kratek wylotowych. Prawidłowa osiąga 80 stopni, a przy przegrzaniu może to być nawet 140 stopni C. Grozi to poparzeniem użytkowników i uszkodzeniem wkładu. Wentylacja odpowiada także za równomierne rozprowadzanie ciepła co przekłada się na oszczędność opału. Zbyt słabe napowietrzanie kominka powoduje wydobywanie się dymu do pomieszczenia oraz problemy z utrzymaniem ognia. Zwłaszcza w szczelnym, dobrze ocieplonym domu mogą pojawiać się takie problemy. Dlatego konieczne jest rozważenie sposobu doprowadzenia powietrza. A może szukasz ekipy, która wykona prace za ciebie? Wypełnij ten krótki formularz i zyskaj dostęp do ofert wykonawców instalacji grzewczych.

Doprowadzenie powietrza do kominka

Z wkładem kominkowym

Dopływ powietrza powinien znajdować się jak najbliżej paleniska. Można do tego wykorzystać przewód wentylacyjny o dowolnym kształcie i z dowolnego materiału. Wkłady kominkowe wymagają przewodu wentylacyjnego o przekroju minimum 200 mm, a w przypadku kanałów okrągłych średnica nie mniejsza niż 160 mm. Najlepszym rozwiązaniem jest dolot bezpośrednio do wkładu kominkowego. Jeżeli wkład nie ma bezpośredniego podpięcia, wtedy nawiew instaluje się pod paleniskiem. Większość nowoczesnych wkładów ma wbudowany układ doprowadzania powietrza. Łączy się go tylko z przewodem doprowadzającym powietrze.

Kominki otwarte

Kominki otwarte w nowym budownictwie mogą powodować powstawanie silnego podciśnienia. Skutkuje ono cofaniem się dymu z komina przez komorę paleniska. Wynika to z dużej szczelności budynku. Nowoczesne materiały budowlane i okna zapewniają dużą termoizolacyjność i likwidację nieszczelności. Kominek otwarty pobiera powietrze bezpośrednio z pomieszczenia, dlatego konieczny jest ciągły dopływ powietrza z zewnątrz.  Nie wystarczy wietrzenie pomieszczenia i naturalny obieg powietrza. Konieczne jest napowietrzanie kominka poprzez doprowadzenie kanału wentylacyjnego i montaż nawiewników. Schemat montażu jest taki sam jak przy kominkach zamkniętych.

Skąd doprowadzić dopływ powietrza?

Doprowadzenie powietrza do kominka najlepiej wykonać spoza budynków. Czerpanie go z garażu czy piwnicy nie jest korzystne, gdyż wraz z powietrzem doprowadza się zapachy, kurz czy pleśń. Najkorzystniej jest doprowadzić wentylację z zewnątrz domu, od strony ogrodu, a na jej końcu zamontować czerpnię do kominka. Dolot na ścianie od strony ruchliwej ulicy również doprowadzi do wnętrza kurz. Schemat kanału nawiewnego powinien prowadzić 30 do 50 cm ponad poziomem gruntu.  Czerpnia do kominka może znajdować się też bezpośrednio w ścianie budynku od strony nawietrznej. Musi być zabezpieczona kratką wentylacyjną, by uniknąć zanieczyszczeń oraz owadów i gryzoni. Należy zwrócić uwagę, by usytuowanie czerpni do kominka nie znajdowało się od strony silnych wiatrów, gdyż groziłoby to zadymieniem i problemami z paleniem. Najlepszym wyborem jest dolot od strony zachodniej lub północnej budynku.

Doprowadzenie powietrza do kominka w istniejących wcześniej budynkach, można wykonać, wykuwając otwór w ścianie zewnętrznej. Należy wykuć go w pobliżu paleniska. W otworze montuje się rurę z przepustnicą, a na jej końcach zakłada się kratki wentylacyjne.  Jeżeli kominek usytuowany jest przy ścianie wewnętrznej, wtedy wykorzystuje się inne sposoby doprowadzenia powietrza. Nawiew może zostać podłączony do wolnego kanału wentylacyjnego. Musi on być oddalony od kanału kominowego, gdyż w przeciwnym razie będzie się nagrzewał. Czerpnia do kominka umieszczona tuż nad dachem może zasysać spaliny dym. W takiej sytuacji korzystniej jest czerpać powietrze z nieużywanego strychu. Konieczny jest również nawiew zamontowany w oknach i ścianach.

Sposoby doprowadzenia powietrza do kominka

Przewód o gładkich ścianach z rur PCV, aluminiowych, stalowych lub gotowe kanały wentylacyjne łączy się na wcisk i wzmacnia połączenia. Do tego celu wykorzystuje się opaski zaciskowe lub wkręty. Załamania łączy się kolankami. Schemat budowy może prowadzić wentylację bezpośrednio w gruncie pod fundamentem. Rury do kominka mogą być prowadzone w warstwie wylewki podłogowej. Im mniej załamań, tym mniejszy opór przepływu powietrza i lepsze napowietrzanie kominka. Dlatego należy wybrać najkrótszą drogę. Najkorzystniej jest wyprowadzić kanał poziomo przez ścianę, a dopiero na zewnątrz budynku prowadzić go pionowo w górę. Wewnątrz budynku w pomieszczeniach nieogrzewanych lub w wylewce podłogowej należy go zaizolować termicznie.

Tuż przy wejściu rury do kominka montuje się przepustnicę, czyli szyber zamykający. Dzięki niemu możliwe jest regulowanie siły ciągu i prędkości spalania drewna. Wkłady kominkowe często wyposażone są w szyber, który działa automatycznie. Szyber jest niezbędny, jeżeli czerpnia do kominka wychodzi na nawietrzną stronę budynku. Dolot umieszcza się tuż pod paleniskiem lub wkładem kominkowym. Instaluje się na nim kratkę wentylacyjną.