Berberys Thunberga krok po kroku – wymagania, uprawa, pielęgnacja

Berberys Thunberga – charakterystyka i odmiany

Berberys Thunberga jest krzewem ozdobnym, który znajduje swoje miejsce w rodzinie berberysowatych. Jak wszystkie krzewy z tej rodziny, pochodzi z Azji, a dokładniej z Japonii. W zależności od odmiany berberys dorasta do wysokości od 50 cm do nawet 4 m. Najczęściej wyróżniają się czerwonymi, owalnymi liśćmi, które opadają na sezon zimowy. Istnieją również gatunki berberysów zimozielonych, jednak ich uprawa jest o wiele bardziej wymagająca w porównaniu do gatunku Thunberga.

Krzewy liściaste przechodzą okres kwitnienia najczęściej od maja do lipca. Wtedy obsypują się drobnymi kwiatami skupionymi w baldachach. Chociaż są one ledwo widoczne, to pięknie pachną. Dodatkowo berberys thunbergii uchodzi za wyjątkowo miododajny gatunek. Po przekwitnięciu pojawiają się owoce w postaci czerwonych jagód. Stanowią one pożywienie dla ptaków, chociaż uznawane są one również za jadalne dla człowieka. Pełnią funkcję ozdobną, tym bardziej że po opadnięciu liści, owoce nadal pozostają na pędach.

Berberys Thunberga jest krzewem o licznych odmianach, które różnią się między sobą wysokością, kolorem liści, a także rozpiętością pędów. Do jednych z najpopularniejszych odmian, zalicza się m.in.:

• Berberys Admiration – Berberis Thunbergii tej odmiany dorasta do około 50 cm wysokości, przez co sprawdza się przede wszystkim przy niskich żywopłotach, a także do obsadzania ogródków skalnych. Charakteryzuje się czerwonymi liśćmi z żółtą obwódką, które osiągają długość do 3 cm. Berberys czerwony zaczyna kwitnąć od maja do lipca, by następnie obsypać się owocami wytrzymującymi nawet silne mrozy.
• Berberys Erecta – krzewy liściaste tej odmiany ze względu na osiąganie do 2 metrów wysokości nadają się na wysokie żywopłoty. Liście o początkowo jasnozielonym kolorze, jesienią przybierają purpurowy odcień. Jak praktycznie wszystkie pozostałe odmiany berberysa, Berberys Erecta świetnie znosi mrozy, a także wyróżnia się odpornością na zanieczyszczenia powietrza.
• Berberys Thunberga Atropurpurea – krzew wyróżnia się kulistym pokrojem, który wybitnie prezentuje się w pojedynkę, jak i również na tle innych krzewów o zielonych liściach. Akurat Berberys Thunberga Atropurpurea pokryty jest purpurowymi liśćmi, które jesienią wpadają w żółtawy odcień. Uprawa tej odmiany nie jest trudna. Berberys czerwony poradzi sobie na każdym podłożu, chociaż rzeczywiście preferuje lekko kwaśną glebę. Dobrze rozwija się na nasłonecznionym stanowisku.
• Berberis Thunbergii Red Carpet – odmiana karłowata, która osiąga zaledwie 50 cm wysokości. Czerwone liście od spodu wyróżniają się zielonym zabarwieniem. Krzewy liściaste obsadzone blisko siebie będą tworzyć przepiękny czerwony dywan. Zaleca się sadzenie krzewów Red Carpet w słonecznych oraz półcienistych stanowiskach. Tak jak wcześniejsze odmiany, krzewy te doskonale poradzą sobie również przy niesprzyjających warunkach pogodowych. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o roślinach ogrodowych.

Krzewy liściaste berberysa – uprawa i wymagania

Krzewy berberysa nie są zbyt skomplikowane, jeżeli chodzi o wymagania uprawowe. Znakomita większość z dostępnych odmian preferuje stanowiska słoneczne. Tylko niektóre z nich lepiej odnajdą się w półcienistych miejscach. Obsadzając je z dala od ekspozycji na słońce, nie będziemy cieszyć się tak pięknie zabarwionymi liśćmi. Uprawa krzewów możliwa jest praktycznie na każdym podłożu. Najlepiej jednak czują się one na umiarkowanie wilgotnych glebach, które nie są zbyt ciężkie. Preferowany odczyn gleby waha się od 5,5 do 6,5 pH. Chociaż niektóre z odmian cenią sobie lekko kwaśne gleby. Natomiast na podłożach gliniastych oraz ilastych możemy zauważyć znacznie słabszy przyrost krzewów.

Berberysy raczej zaliczają się do krzewów wolno rosnących. Akurat Berberys Thunberga Atropurpurea jest najwolniej rosnącą odmianą, to jednak gęsto zarośnięte pędy rekompensują długie czekanie, aż sadzonki osiągną maksymalną wysokość. Berberys Thunberga świetnie odnajduje się w naszym klimacie. Krzewy liściaste odporne są zarówno na duże mrozy sięgające nawet do -30 stopni Celsjusza, jak i również długotrwałe upały. Możliwe jest sadzenie berberysów w ogrodach w dużych miastach, ponieważ doskonale radzą sobie z zanieczyszczeniami powietrza.

Berberis Thunbergii – sadzenie i pielęgnacja

Sadzenie berberysów do gruntu jest możliwe praktycznie przez cały rok. Właściwie należy unikać tylko okresu z przymrozkami. Najbezpieczniej jednak będzie zaplanować obsadzanie krzewów od wczesnej wiosny, czyli od marca, do końca października, a nawet początku listopada. Jeżeli chcemy uniknąć intensywnego podlewania, sadzenie warto wykonać jesienią. Wtedy gleba jest odpowiednio wilgotna.

Jednym z zabiegów pielęgnacyjnych, które należy wykonywać co roku, jest przycinanie. Berberis Thunbergii jest wyjątkowo podatny na formowanie. Dzięki temu możemy uzyskać piękne kule, stożki lub żywopłoty. Jednak nie możemy zapominać również o usuwaniu chorych, połamanych lub wyschniętych pędów. Taki zabieg zawsze planujemy wczesną wiosną, kiedy na pędach zauważymy widoczne pąki listków. Cięcie można wykonywać aż do końca czerwca.

Uprawa berberysa nie zalicza się do uciążliwych. Berberys czerwony jest odporny na suszę, jednak najlepiej rośnie na umiarkowanie wilgotnym podłożu. Dlatego systematycznego podlewania wymagają przede wszystkim młode sadzonki. Natomiast dorosłe krzewy należy podlewać tylko w wyłącznie w czasie suszy. Podlewając krzewy należy pamiętać o tym, by nie oblewać wodą listków. Inaczej mogą pojawiać się na berberysach choroby grzybowe.

Ostatnim elementem zaliczającym się do pielęgnacji krzewów liściastych, jest ich nawożenie. Berberys Thunberga nawozimy maksymalnie 2-3 razy w ciągu sezonu. Czynność tę najlepiej zaplanować w okresie od kwietnia do maja. Co 2-3 tygodnie wystarczy podsypać uniwersalnym nawozem przeznaczonym do krzewów kwitnących. Jeżeli interesuje nas uprawa ekologiczna, to świetnie sprawdzą się również nawozy pochodzenia naturalnego, chociażby jak gnojówka z pokrzywy.