Floksy - opis, wymagania, uprawa, porady praktyczne

W sklepach można znaleźć wiele roślin ogrodowych mogący rozwijać się w polskich warunkach klimatycznych. Ogromną grupę tworzą wieloletnie byliny każdego roku na nowo zdobiące rabaty. Wśród nich na uwagę zasługują floksy. To piękne, niskie i wysokie, kolorowe kwiaty. Ich uprawa nie jest trudna, dlatego też warto dowiedzieć się o nich nieco więcej. Jak wyglądają i jakie mają wymagania? Na te i inne, ważne pytania odpowiadamy na naszej stronie

Odmiany floksa w ogrodzie

Floksy nazywane również płomykami to wieloletnie rośliny zielne wchodzące w skład rodziny wiesiołkowatych. Tworzą w niej grupę około 80 gatunków w większości pochodzących z Ameryki Północnej. Te kolorowe kwiaty w naturze porastają niezbyt gęste lasy, wilgotne łąki oraz obszary skaliste. Ponadto zyskały popularność poza swoim macierzystym terenem, jako rośliny ogrodowe. Przede wszystkim, dlatego, że nie sprawiają większych trudności podczas uprawy. Do tego niektóre gatunki sprawdzają się w roli kwiatów ciętych. Jeszcze inne są okazami okrywowymi, które można sadzić w parkach i przestrzeni miejskiej.

Płomyki dzielą się na dwie grupy skupiające odmiany niskie oraz średnie i wysokie. Najpierw zajmiemy się pierwszymi ze wspomnianych. Popularne rośliny zaliczane do tej kategorii to:

  • floks szydlasty – niewysoka bylina okrywowa. Pochodzi z północy Ameryki Północnej,
  • floks Douglasa – dorasta do 10-20 cm wysokości. Pochodzi z zachodu Ameryki Północnej,
  • floks dwudzielny – osiąga 10-15 cm wysokości. Pochodzi ze środkowych stanów USA,
  • floks śnieżny – kwiat okrywowy tworzący kobierce. Pochodzi z zachodu Ameryki Północnej.

Najpopularniejszy w Polsce niski gatunek to zdecydowanie płomyk szydlasty.

Kolejną grupę, czyli odmiany średnie i wysokie reprezentuje floks kanadyjski. Zdjęcia ukazują roślinę dorastającą do 25-40 cm i wykształcającą niebieskie kwiaty. Ciekawy jest także floks Drummonda osiągający 15-45 cm. Trzeba wiedzie, że w przeciwieństwie do pozostałych jest to roślina jednoroczna. Zdecydowanie wyższą odmianą jest floks plamisty. Przeważnie dorasta do 70-90 cm wysokości. Natomiast najpopularniejszy w naszym kraju i najwyższy w tym zestawieniu jest floks wiechowaty. Długość jego pędów sięga 120 cm. Więcej o wymienionych gatunkach można dowiedzieć się na naszej stronie. Jednakże dwa z nich opisujemy poniżej.

Ogrodowe floksy szydlaste – sadzenie i uprawa

Jak już wspominaliśmy, floks szydlasty reprezentuje niskie byliny okrywowe. Rośliny, które silnie się zagęszczają i tworzą zwarte kobierce. Opisywany płomyk dorasta do 10 cm wysokości. Można a nawet warto sadzić go na skalnikach. Jest polecany do zadarniania skarp, ponieważ tworzy silny system korzeniowy. Floks szydlasty świetnie sobie radzi także na obwódkach rabat. Co ważne roślina ma ładne, cienkie pędy oraz lancetowate zimozielone liście. Kwitnienie rozpoczyna w kwietniu i utrzymuje ten stan do maja. Pokrywa się wtedy drobnymi, promienistymi, białymi, różowymi lub floretowymi kwiatami.

By opisywany kwiat rósł prawidłowo należy spełnić jego wymagania. Trzeba, zatem wiedzieć, że:

  • płomyk szydlasty najbardziej lubi stanowiska nasłonecznione, ale poradzi sobie w półcieniu,
  • preferuje ziemie piaszczyste i przepuszczalne. Ważne też by były umiarkowanie suche,
  • floks okrywowy w razie potrzeby wyrośnie praktycznie na każdym rodzaju gleby ogrodowej,
  • w chłodnych częściach kraju będzie wymagał okrywania na zimę za pomocą gałęzi iglaków,
  • ważne jest przycinanie rośliny, gdy tylko skończy kwitnienie, dzięki temu będzie silniejsza.

Znając wymagania warto sprawdzić jak wygląda pielęgnacja floksa szydlastego.

Płomyk okrywowy nie wymaga dużych nakładów pracy ogrodnika, choć ma swoje potrzeby. Przede wszystkim regularnie trzeba odchwaszczać miejsce, w którym rośnie. Ten kwiat bardzo nie lubi konkurencji zabierającej mu składniki odżywcze. Ponadto jest dość odporny na suszę, warto jednak go podlewać, ale niezbyt obficie. Wtedy będzie bujnie rósł i stanie się prawdziwą ozdobną ogrodu. Szczególnie, gdy zostanie skopmonowany z innymi roślinami kwitnącymi. Rozwinięcie tematu dbania o płomyk szydlasty znajduje się na naszym portalu. Tymczasem w tym artykule przechodzimy do kolejnego pięknego gatunku.

Floks wiechowaty w ogrodzie

Wieloletnie kwiaty cieszą się sporym powodzeniem. Potwierdza to popularność floksa wiechowatego. Jak już wiadomo ta roślina dorasta nawet do 120 cm wysokości. Często jednak osiąga 90-100 cm. Ma długie, lancetowate liście oraz wiechowate kwiatostany, to od nich wzięła się nazwa rośliny. Płomyk kwitnie długo, bo od lipca do października. Wykształca wtedy kwiaty w kolorze białym,  różowym, czerwonym i niebieskim. Poza pięknym wyglądem, odznacza się bardzo przyjemnym zapachem przyciągającym pszczoły. Z uwagi na znaczą długość, pędy prezentowanej rośliny mogą potrzebować podpór. Co jeszcze trzeba wiedzieć o tym floksie?

Wymagania płomyka wiechowatego nie są duże. Jednak hodujący go ogrodnik musi pamiętać, że:

  • roślina preferuje sadzenia na stanowiskach nasłonecznionych, ale toleruje też półcień,
  • najlepiej się czuje na ziemiach próchnicznych, przepuszczalnych oraz piaszczystych,
  • trzeba zapewnić mu glebę stale, umiarkowanie wilgotną. Wtedy najpiękniej kwitnie,
  • płomyk wiechowaty może rosnąć na wielu rodzajach gleby. Jednakże podłoża ubogie w składniki odżywcze należy przed posadzeniem roślin wzbogacić naturalnym kompostem.

Na koniec wspominamy o tym jak wygląda prawidłowa uprawa i pielęgnacje tej odmiany floksa.

Płomyk wiechowaty potrzebuje regularnego podlewania. Zazwyczaj nie musi być szczególnie obfite. Spore ilości wody dostarcza się roślinie tylko w przypadku przeciągającej się suszy. Istotnym zabiegiem jest także nawożenie. Przeprowadza się je dwa razy w roku. Naturalne nawozy takie jak kompost i obornik podaje się roślinie wiosną i jesienią. Po zakończeniu kwitnienia floksa trzeba przyciąć nisko przy ziemi. Zaletą odmiany wiechowatej jest to, że nie trzeba jej okrywać na zimę. Tym samym dotarliśmy do końca artykułu. Poruszone w nim kwestie rozwijamy na naszej stronie. Publikujemy zdjęcia i informacje opisujące kwiaty wieloletnie.