Przed kremacją – formalności i wybór urny kremacyjnej

Kremacja zwłok wymaga dopełnienia niezbędnych formalności. Podstawą będzie przedłożenie zezwolenia na spopielenie zwłok. Dokument może być przygotowany jeszcze za życia zmarłego i stanowić jego wolę. Częstą praktyką jest także podpisanie dokumentu przez osobę, która podjęła się organizacji pochówku zmarłego. Wraz z dokumentem zezwalającym na kremację zwłok trzeba jeszcze przedłożyć odpis aktu zgonu.

Zezwolenie na spopielenie zwłok oraz akt zgonu umożliwiają rozpoczęcie procedury. Zadaniem organizatora pochówku jest także wybór trumny kremacyjnej. W ofertach domów pogrzebowych znajdują się różne trumny do kremacji. Niezbędne jest wybranie produktu wykonanego z materiałów ekologicznych. Do kremacji najczęściej stosuje się trumny wykonane z drewna rodzimego, niepowleczonego warstwą lakieru. Na trumnie kremacyjnej nie mogą znajdować się elementy metalowe.

Niezbędny krok poprzedzający kremacje to także wybór urny, w której zostaną umieszczone prochy. W ofertach sprzedaży znajdziemy bardzo szeroki wybór urn. Do najtańszych należą proste urny metalowe. Nieco droższe będą urny z kamienia naturalnego (na przykład z onyksu lub marmuru). W sprzedaży znajdują się także urny ceramiczne i drewniane, które mogą posiadać różnorodną kolorystykę oraz zdobienia. Wybór zależy wyłącznie od oczekiwań organizatora pochówku.

Przebieg kremacji ciała. Krok po kroku

Kremacja zwłok odbywa się z pełnym poszanowaniem zmarłego. Zakłady pogrzebowe otaczają procedurę godną oprawą. Przed kremacją, trumna z ciałem zostaje przeniesiona do specjalnej sali lub kaplicy. Jest to czas dla rodziny, która może godnie pożegnać swojego bliskiego. Trumna z ciałem może być otwarta, a w sali można odmawiać modlitwy lub zorganizować pożegnanie zgodnie z prośbą rodziny.

Po pożegnaniu zmarłego następuje transport ciała do krematorium. Zwłoki przed kremacją mogą być ubrane w specjalny ubiór lub całun. Następnie trumna zostaje przeniesiona do rozgrzanego pieca, w którym panuje temperatura 700 – 1200 stopni Celsjusza.

Kremacja ciała może trwać kilka godzin, podczas których następuje spopielenie zwłok. W następnym etapie następuje chłodzenie prochów za pomocą zimnego powietrza. Wychłodzone prochy trafiają do urządzenia rozdrabniającego. W ostatnim etapie przekłada się je do szczelnie zamykanego worka, który zostaje umieszczony w urnie.

Podczas kremacji w piecu znajduje się jedna trumna z ciałem. Spopielenie zwłok jest w pełni kontrolowane komputerowo, co umożliwia zastosowanie optymalnych parametrów pieca.  Urna z prochami zostaje przewieziona pod wskazany adres (miejsce ceremonii) lub jest oddawana rodzinie. Podstawowym, potwierdzającym kremację dokumentem jest świadectwo kremacji. Dokument powinien być wydany wraz ze szczelnie zamkniętą urną z prochami. Sprawdź także ten artykuł z cenami kremacji zwłok w Polsce.

Organizacja pochówku – przepisy prawne

W Polsce obowiązuje ustawa z 31 stycznia 1959 roku o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Nieco przestarzałe przepisy nie zawierają takich pojęć jak kremacja zwłok. W związku z tym prochy są traktowane jak szczątki ludzkie. Ustawa zakazuje umieszczania ich w jakimkolwiek innym miejscu niż te wyznaczone na cele pochówków. Prochów nie można rozsypać ani przechowywać na kominku. Nie ma tu znaczenia wola zmarłego (choćby była spisana w testamencie).

Artykuł 12 wspomnianej ustawy umożliwia złożenie zwłok w grobach ziemnych, murowanych, katakumbach i kolumbariach. Są to miejsca, które mogą znajdować się jedynie na cmentarzach (komunalnych bądź wyznaniowych). Zapis umożliwia także zatopienie zwłok na morzu, jednak wymaga to spełnienia kilku warunków (między innymi śmierci na statku, który w ciągu 24 godzin nie może przybyć do portu). Ustawa dopuszcza także wyjątki w organizowaniu pochówku. Są to szczególne sytuacje, wynikające z zapisu artykułu 12.3, który otrzymał brzmienie:

„Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia może w drodze rozporządzenia określić wyjątki od zasad ustalonych w niniejszym artykule oraz ustalić szczegółowy sposób stosowania przepisów niniejszej ustawy do tych wyjątków”.

Obowiązujące przepisy stanowią zatem, że urna z prochami musi być złożona w kolumbarium lub grobie cmentarnym. Pochówek może odbyć się w obrządku katolickim, co wiąże się z organizacją mszy i uroczystości pogrzebowej. Szczątki mogą być także pochowane zgodnie z zasadami pochówku świeckiego (także na cmentarzu wyznaniowym, jeśli w danym mieście nie znajduje się cmentarz komunalny). W tym przypadku ceremonia pogrzebowa jest na ogół prowadzona przez Mistrza Ceremonii. Jej przebieg zostaje ustalony z rodziną, która organizuje pochówek i może być w dużej mierze spersonalizowany. Po zakończeniu uroczystości pogrzebowej na ogół organizowana jest stypa dla najbliższej rodziny i znajomych.

ikona podziel się Przekaż dalej