Przed podjęciem decyzji o montażu fotowoltaiki warto zastanowić się nad rodzajami konstrukcji paneli i wynikającymi z ich budowy różnicami w wydajności. Przeczytaj, jakie technologie kształtują rynek i sprawdź ich charakterystykę.

Dostępne technologie budowy paneli fotowoltaicznych można rozmieścić na osi, szeregując je od konstrukcji podstawowych do najbardziej wydajnych. Są to kolejno:

  • rozwiązania tradycyjne;
  • układy
  • half-cut;
  • technologia
  • paving;
  • rozwiązania
  • shingled
  • .

Obecnie zastosowanie technologii shingled oznacza największą wydajność paneli monokrystalicznych.

Warto jednak poznać wszystkie z wymienionych rozwiązań. Jak przedstawiają się poszczególne technologie pod względem konstrukcji i dlaczego warto w nie inwestować?

Tradycyjne panele fotowoltaiczne składają się z maksymalnie 60 ogniw fotowoltaicznych połączonych za pomocą wysokotemperaturowego spawania miedzianym szynoprzewodem (busbar). Wymiary tradycyjnych ogniw fotowoltaicznych to 156 mm x 156 mm. Wykorzystuje się w nich do 30 metrów szynoprzewodu.

Im więcej będzie szynoprzewodów, tym mniejsze straty związane z oporem. Z tego względu producenci zwiększają czasem liczbę szynoprzewodów z 3 nawet do 9. To oznacza jednak mniejszą powierzchnię kontaktu ogniwa ze światłem słonecznym, co przekłada się na słabszą o kilka procent wydajność paneli.

W standardowych panelach fotowoltaicznych ogniwa układane są z przerwami, które zmniejszają liczbę ogniw na metr kwadratowy i wydajność.

Panele w układzie half-cut

Sposobem na zwiększenie wydajności paneli słonecznych okazało się poprawienie technologii spawania i wprowadzenie ogniw fotowoltaicznych „ciętych na pół”. Takie ogniwa o wymiarze 156 mm x 78 mm tworzą charakterystycznie „poprzecinany” panel. Zmieści się w nim 120 ogniw.

Panele w układzie half-cut są wydajniejsze dzięki większemu nagromadzeniu ogniw i lepszej konstrukcji szynoprzewodów. Strata na linii ogniwo-panel może być nawet czterokrotnie mniejsza. Panele „cięte na pół” zmniejszą też straty związane z zacienieniem i powstawaniem tzw. hot spotów.

Panele w technologii paving i tiling

Kolejnym etapem w redukcji przestrzeni między ogniwami w panelu fotowoltaicznym jest technologia paving. Wyjątkowo płaskie szynoprzewody pozwalają zmniejszyć odstęp między ogniwami do 0,3-0,5 mm. To 10-krotnie mniej niż w panelu tradycyjnym.

W niektórych wariantach technologii paving lub tiling ogniwa częściowo nachodzą na siebie, co przekłada się na jeszcze wydajniejszą konstrukcję panelu. Przy zastosowaniu zaawansowanych sposobów spawania i połączeniu rozwiązań paving i half-cut wydajność utrzymuje się powyżej 20%.

Technologia shingled – najwyższa wydajność

Technologia shingled to ogniwa fotowoltaiczne pocięte na drobne, zachodzące na siebie paski połączone przewodzącym prąd klejem ECA (z ang. electrically conductive adhesive). Szynoprzewody ukryte są w łączeniach. Odstępy między ogniwami nie występują, co prowadzi do maksymalnego wykorzystania przestrzeni panelu.

Zapewniająca wydajność do 22% technologia gontowa (z ang. shingled) jest dostępna w Polsce m.in. dzięki firmom jak Da Vinci Green Energy. Wejdź na stronę davinci.pl, by zapoznać się z zaletami paneli gontowych i zagadnieniami instalacyjnymi.

Najwydajniejsze ogniwa

Jak pokazaliśmy, moc i wydajność paneli słonecznych zależy m.in. od kombinacji technologii łączenia ogniw. Wiele dostępnych na rynku paneli łączy różnorodne rozwiązania technologiczne w wyścigu o najwyższą wydajność.

Mając na uwadze całą rynkową różnorodność paneli słonecznych, należy wspomnieć o różnicach w wydajności ogniw opartych o krzem typu P i typu N. Te drugie, zdecydowanie droższe, oferują najwyższą obecnie wydajność sięgającą 22,6%.

Z całą pewnością możemy się spodziewać dalszego rozwoju i wzrostu parametrów wraz z rosnącą popularnością fotowoltaiki. Warto trzymać rękę na pulsie, aby wybrać optymalną technologię paneli dla własnego gospodarstwa domowego.

artykuł sponsorowany

ikona podziel się Przekaż dalej