Ligustr

Rośliny rozwijające się w ogrodzie mają różne zastosowania. Kwiaty na rabatach są samodzielną dekoracją lub elementem większej całości. Drzewa zapewniają cień i często są podporą dla pnączy. Sporo krzewów pełni rolę soliterów, inne tworzą piękny i funkcjonalny żywopłot. Do tej ostatniej grupy gatunków należy ligustr. Można go spotykać na niejednej posesji. Już z tego powodu warto rozwinąć informacje na jego temat. Co też robimy w dalszej części artykułu.

Krzew na żywopłot – charakterystyka i odmiany

Ligustr, potocznie określany, jako liguster, to roślina należąca do rodziny oliwkowatych. Występuje w kilku nieco różniących się odmianach, lecz typową jest ligustr pospolity. Jego naturalnym środowiskiem są tereny Europy, zachodnia Azja oraz północno-zachodnia Afryka. Dziko rosnące okazy spotyka się także w Polsce, głównie na południu kraju. Warto wiedzieć, że opisywane krzewy są cenione przez ogrodników. Licznie pojawiają się w ogrodach, jako rośliny ozdobne. Podobnie jak tuje, bardzo często wybiera się je do tworzenia żywopłotów. Są częściowo zimozielone, na cieplejszych terenach czasem nie gubią liści na zimę.

Ligustr pospolity to krzew zazwyczaj dorastający do 2-3 metrów wysokości. Może jednak osiągać nawet 5 metrów. Jego liście są ciemnozielone, eliptyczne i długie na około 6 cm. Wyrastają z cienkich, brązowych pędów i mają zaostrzone końcówki. W okresie kwitnienia pojawiają się dodatkowe dekoracje. Roślina od czerwca do lipca wykształca drobne, białe lub kremowe kwiaty. Wydzielają charakterystyczny, intensywny zapach. Od sierpnia w miejscu kwiatów rosną niewielkie owoce. Początkowo zielone, z czasem zmieniają kolor na czarny. Utrzymują się przez zimę, są jadalne dla ptaków, ale dla ludzi innych zwierząt trujące.

W każdym polskim ogrodzie mogą rozwijać się następujące odmiany interesującego nas krzewu:

• Ligustr pospolity „Aureum” – dorasta do 2 metrów wysokości, ma dość długie, zielono-żółte liście. Radzi sobie z zimnem, szkodzą mu tylko srogie mrozy. Cena roślinki to około 2 zł,
• Ligustr „Argenteovariegatum” – jego znakiem rozpoznawczym są ciemnozielone liście z kremowymi obrzeżami. Jesienią zmieniają barwę na fioletową,
• Liguster „Lodense” – niska odmiana krzewu, dorasta do około 50 cm wysokości.

Więcej informacji o tych i innych odmianach ligustru znajduje się na naszej stronie.  

Nie tylko ligustr zwyczajny

Poza odmianami ligustra pospolitego, na posesji mogą rozwijać się inne gatunki krzewu. Pierwszym z nich jest ligustr chiński. Po podaniu nazwy nie trzeba już wskazywać skąd się wywodzi. Mimo azjatyckiego rodowodu jego uprawa w naszym kraju nie sprawia problemów. Dorasta do 5 metrów wysokości. W okresie kwitnienia wykształca miododajne kwiaty. Podobną wysokość osiąga ligustr jajolistny zwany też owalnolistnym lub okrągłolistnym. W zasadzie jest to krzew zimozielony. Liście zrzuca tylko w czasie niezwykle mroźnej zimy. Co ważne wyrośnie na niemal każdym podłożu. Dlatego jest lubiany przez ogrodników.

Do ogrodu trafiają sadzonki różnych odmian ligustru owalnolistnego. Często jest to:

• Ligustr okrągłolistny „Aureum” – przeważnie dorasta do 3 metrów wysokości. Ma wyprostowane pędy oraz dwubarwne liście. Jasnozielone z białymi obwódkami,
• Ligustr okrągłolistny „Argenteum” – podobnie jak poprzedni, osiąga 3 metry wysokości. Jego liście mają 6 cm długości, są ciemnozielone i otoczone kremową obwódką,
• Ligustr okrągłolistny „Argenteovariegatum” –dorasta do 2,5 metra wysokości. Jego liście są zielone z wyraźną, żółtą obwódka. 

Dokładniejsze opisy i cena różnych ligustrów znajdują się na naszej stronie.

Nadszedł czas by przedstawić wymagania, jakie stawia ligustr zwyczajny. Dlatego, że akurat ten gatunek jest w naszym kraju bardzo popularny. Najlepsze dla niego stanowisko jest nasłonecznione, choć wyrośnie także w zacienieniu. Roślina preferuje glebę żyzną i umiarkowanie wilgotną. Mimo tego można ją uprawiać także na innych podłożach, nawet piaszczystych. Do wielkich zalet tego ligustru zalicza się mrozoodporność. Ponadto nieźle znosi suszę i opiera się chorobom. Nie szkodzi mu zanieczyszczone, miejskie powietrze. Bardzo dobrze reaguje na cięcie formujące. Nic dziwnego, że tworzy się z niego żywopłoty.

Sadzenie, uprawa i pielęgnacja ligustru pospolitego

Znając już wymagania można przejść do kwestii uprawy ligustru. Wszystko zaczyna się od sadzenia krzewu. Tę czynność należy wykonywać wiosną lub wczesnym latem. Pierwszym krokiem jest przekopanie wybranego miejsca i wymieszanie ziemi z nawozem wieloskładnikowym. Najlepiej wykopywać dołki o szerokości 80 cm i głębokości 60 cm. Na tak przygotowane stanowisko trafiają sadzonki bądź sztobry. Odległości utrzymywane pomiędzy roślinkami zależą od rodzaju tworzonego żywopłotu. Ważnym zabiegiem zaraz po posadzeniu jest dokładnie ubicie ziemi. I niezbyt obfite podlewanie.

By młode krzewy rosły prawidłowo, trzeba zadbać o ściółkowanie. Ten zabieg utrzyma wilgoć w glebie poprzez ograniczenie jej parowania. Do ściółkowania najlepiej nadaje się torf. Jednakże w razie potrzeby można go zastąpić suchymi liśćmi. Po posadzeniu ligustra pospolitego trzeba pamiętać, że krzew szybko rośnie. W ciągu roku potrafi rozrosnąć się o 15 cm w górę i na boki. Dlatego też podstawowym zabiegiem jest przycinanie. Gdy rozpocznie się drugi rok uprawy, roślinę należy skrócić o 50 cm. W kolejnych latach pędy są ścinane o 10-20 cm. Usuwa się także połamane i przemarznięte gałązki. Co jeszcze należy wiedzieć o pielęgnacji?

Choć ligustr radzi sobie z suszą wymaga podlewania. Szczególnie młode krzewy, bowiem one są bardziej narażone na wysychanie. W związku z tym konieczne jest utrzymywanie umiarkowanie wilgotnego podłoża. Nie można zapominać o nawożeniu mieszankami wieloskładnikowymi. Można też podawać specjalne nawozy do żywopłotów. Obie wersje rozkłada się od kwietnia do sierpnia, co 2-3 tygodnie. Podsumowując, cała pielęgnacja ligustru pospolitego składa się z trzech czynności. Między innymi, dlatego ta roślina jest tak popularna. Po rozwinięcie wszystkich tematów poruszanych w tym artykule zapraszamy na naszą stronę.