Sadzenie ligustru zimozielonego

Ligustr zimozielony to ligustr vulgare atrovirens - jajolistny. Inną odmianą ligustru zachowującą liście na zimę jest ligustrum ovalifolium o jajowatych liściach. W przeciwieństwie do odmian o sezonowych liściach, te gatunki nie tracą liści przy bezmroźnych zimach. Podobnie jak ligustr pospolity, ligustr zimozielony jest bardzo łatwy w uprawie. Ceny sadzonek ligustra zimozielonego są porónywalne z cenami ligustru pospolitego. Dostępne są sadzonki ligustra doniczkowane w wieku jednego lub dwóch lat. Niższe ceny mają rośliny z odkrytym korzeniem. Wybierając krzewy na żywopłot warto zdecydować się na rośliny dwuletnie, gdyż szybciej stworzą przesłonę. Na uwagę zasługują odmiany takie jak: Argenteum o ciemnozielonych liściach i biało-kremowej obwódce, a także Aureum charakteryzujące się szeroką, żółtą obwódką. Są one doskonałą alternatywą dla zimozielonego żywopłotu z cisu, a ich ceny są niższe.

Ligustr zimozielony atrovirens jest rośliną pochodzącą z Japonii o łagodnym klimacie. W naszym klimacie zalecany jest do nasadzeń w cieplejszych rejonach, gdyż może przemarzać. Dlatego sadzi się go w miejscach osłoniętych od wiatru, stosunkowo ciepłych i słonecznych lub lekko zacienionym. Nie ma jednak dużych wymagań glebowych. Podobnie jak ligustr pospolity doskonale rośnie na glebach żyznych. Toleruje także słabe, jałowe, piaszczyste podłoże o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie i umiarkowanej wilgotności. Sadzonki ligustra nie należy sadzić na glebach podmokłych i gliniastych, gdyż słabo na nich rośnąi mogą przemarzać.

Sadzonki ligustra jajowatolistnego wysadza się do gruntu wiosną lub jesienią, gdy gleba jest wilgotna. Warto ją wcześniej przekopać i zasilić nawozem wieloskładnikowym lub kompostem. Żywopłot zakłada się tak samo jak żywopłot z ligustru pospolitego. Należy przekopać pas ziemi o szerokości 60 cm i głębokości 80 cm. Na żywopłot w dwóch rzędach przeprowadza się sadzenie w szachownicę. Odległość pomiędzy rzędami powinna wynosić około 20 cm. Na jeden metr bieżący przypada około 8 sztuk sadzonek. Na żywopłot luźny wystarczy 1 rząd z rozstawem sadzonek co 30 cm. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także ten artykuł o najlepszych roślinach na żywopłot.

Liguster zimozielony - uprawa i pielęgnacja

Liguster sadzony jesienią na żywopłot przycinamy pierwszy raz wiosną następnego roku. Przycinamy go na wysokość około 25 cm. Sadzony wiosną lub w okresie bezdeszczowym wymaga systematycznego podlewania w pierwszym roku. Również w kolejnych latach należy podlewać go intensywnie w czasie okresów suszy. Dopiero dorosły żywopłot nie wymaga podlewania. Wiosną warto zasilić go kompostem. Liguster sadzony wiosną zasilamy kompostem w czasie lata. W kolejnych latach nawozi się rośliny w sezonie wegetacyjnym. Można zastosować kompost lub nawóz wieloskładnikowy, dozowany co 2 tygodnie. Wszystkie odmiany ligustru zimozielonego wymagają znacznie mniej pracy niż np. zimozielony iglasty żywopłot z cisu.

Żywopłot z ligustru zimozielonego, a także sadzonki ligustra na żywopłot
Ligustr zimozielony w ogrodzie i jego uprawa, a także sadzonki ligustra na żywopłot

Zarówno ligustr pospolity, jak i zimozielony są znacznie bardziej odporne na szkodniki i choroby niż żywopłot z cisu. W niesprzyjających warunkach mogą jednak zaszkodzić im choroby grzybowe, a także szkodniki takie jak opuchlaki, wciornastki czy mszyce. Choroby grzybowe występują najczęściej na skutek błędów pielęgnacyjnych. Roślina po cięciu formującym jest bardziej narażona na choroby, dlatego należy podlewać ją tak, by nie zmoczyć liści. Najlepiej podlewać roślinę rano, przy słonecznej pogodzie. Regularne cięcie zapobiega atakowi opuchlaków. Ścięte pędy należy wygrabić i usunąć. W przypadku pojawienia się mszyc i wciornastków konieczne są opryski dedykowane danemu szkodnikowi.

Żywopłot z ligustru zimozielonego - cięcie

Cięcie jest najważniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym w przypadku ligustru zimozielonego. Pierwszy raz przycinamy sadzonki po posadzeniu, a następnie w okresie lata skracamy o połowę nowe przyrosty. W następnym roku obcinamy rośliny na wysokość 50 cm. Dzięki temu lepiej się ona ukorzeni i zagęści. Latem ponownie skracamy nowe przyrosty o połowę. Bez tego zabiegu roślina nadmiernie wyrośnie w górę i się przerzedzi. Dopiero gdy żywopłot osiągnie planowaną ostateczną wysokość, można przystąpić do cięcia formującego. Formowanie wykonuje się wiosną i powtarza w okresie lata lub na początku jesieni, by utrzymać jego pokrój. Tak samo przycina się żywopłot z ligustru pospolitego.

Ligustr pospolity i ligustr zimozielony atrovirens to rośliny, które mają duże przyrosty roczne. Jest to nawet kilkadziesiąt cm. Rośliny szybką odbijają po przycinaniu. Rosnący pojedynczo krzew można dowolnie formować, nadając mu różne kształty. Ale można przeprowadzać tylko cięcie wiosenne, zapobiegające nadmiernemu rozrostowi krzewu. Ligustr jajolistny kwitnie wczesnym latem i wydziela charakterystyczny zapach. Jego kwiaty są miododajne i przyciągają owady. Jesienią pojawiają się owoce, będące w okresie zimy pokarmem dla ptaków. Samodzielnie rosnący krzew tej odmiany jest bardzo dekoracyjny. Bez względu na to, w jakiej formie rośliny są prowadzone, czy będzie to żywopłot z ligustru pospolitego lub zimozielonego, czy soliter, wymagają cięcia sanitarnego. Polega ono na usuwaniu pędów chorych, przemarzniętych i uschniętych.

Zimozielone odmiany ligustra to rośliny nie tak odporne na mrozy, jak żywopłot z cisu, lecz nie mniej atrakcyjne, znacznie łatwiejsze w uprawie, a ich ceny są niższe. Ligustr atrovirens ma niewielkie wymagania i jest doskonałą alternatywą dla żywopłotu z ligustru pospolitego, czy iglaków na żywopłoty.

ikona podziel się Przekaż dalej