Montaż wiszącej toalety na stelażu podtynkowym

Opublikowano: 31.01.2024Autor: Grupa KB.plDrukujArtykuł sponsorowanyUdostępnij

Stelaż podtynkowy do toalety to wygodne, estetyczne i nowoczesne rozwiązanie. Stalowa rama zapewnia trwałość konstrukcji. Zbiornik ukryty w ścianie pozwala zaoszczędzić miejsce, a zawieszona miska sprawia wrażenie unosić się nad podłogą. Montaż stelaża w łazience można przeprowadzić własnoręcznie.

Zastosowanie stelaży podtynkowych

Stelaże podtynkowe stosowane są przy montażu toalet wiszących, bidetów, umywalek i pisuarów. Wytrzymała metalowa rama umożliwia montaż urządzeń sanitarnych bez potrzeby dodatkowego wsparcia. Komunikacja z instalacjami jest ukryta pod dekoracyjnym wykończeniem, dopasowanym do ogólnego designu łazienki. Wynikiem zastosowania stelażu podtynkowego jest estetyczny, minimalistyczny i solidny montaż urządzeń sanitarnych.

Aby w pełni wykorzystać zalety ukrytego montażu, należy starannie wybrać konstrukcję stelaża. Przed zakupem systemu montażowego zaleca się:

1. Wybranie lokalizacji urządzeń sanitarnych. Optymalnym rozwiązaniem jest montaż możliwie najbliżej pionu kanalizacyjnego.
2. Obliczenie wymiarów wnęki (długość, szerokość, głębokość) dostępnej dla instalacji toalety. Wymiary stelaża powinny odpowiadać dostępnej przestrzeni i specyfice montażu.
3. Sprawdzenie, czy dostarczany stelaż jest kompatybilny z wybraną armaturą sanitarną. Taki zestaw pozwala uniknąć problemów z niedopasowaniem otworów montażowych.
4. Określenie typu mocowania. Blokowy lub ramowy typ montażu wpływa na proces instalacji, a także na montaż fałszywych paneli.
5. Typowa wysokość wnęki pod stelaż podtynkowy wynosi 1,12 metra, a szerokość 0,5 metra.

Dzięki stelażom podtynkowym możliwe jest umieszczenie toalety w dowolnym miejscu łazienki. Przy wyborze lokalizacji ważne jest, aby pozostawić swobodny dostęp do samej toalety, innych urządzeń sanitarnych, sprzętu AGD, szafek, kotła. Zazwyczaj instalacja odbywa się w przeciwległym rogu od wejścia lub na dalszej ścianie.

Drugim ważnym czynnikiem przy określaniu miejsca montażu jest dostępność doprowadzenia wody i kanalizacji. Aby obniżyć koszty i przyspieszyć prace remontowe, nowe urządzenie sanitarne instaluje się na miejscu starego. Jeśli planuje się montaż pierwszej toalety, doprowadzenie wody i odpływu wykonuje się z minimalną odległością od rur wodociągowych i kanalizacyjnych.

Aby prawidłowo zainstalować i podłączyć urządzenia sanitarne z stelażem podtynkowym, należy ściśle przestrzegać kolejności prac:

1. Zaznaczyć miejsce montażu wybranego stelażu;
2. Zamontować stelaż podtynkowy;
3. Wykonać doprowadzenie wody i odpływu;
4. Sprawdzić działanie zainstalowanej konstrukcji;
5. Zainstalować miskę na specjalnych bolcach stelażu.

Przed przystąpieniem do prac montażowych należy zapoznać się z cechami wybranego typu stelaża podtynkowego. Ramowy wariant składa się z wytrzymałej metalowej ramy. Bazę uzupełniają elementy regulacyjne, umożliwiające wybranie wygodnej wysokości montażu urządzenia sanitarne.

Schemat montażu przewiduje solidne połączenie ramy z powierzchnią ściany i podłogi. Mocne, trwałe i niezawodne mocowanie jest możliwe, jeśli powierzchnie przeznaczone do montażu są betonowe lub wykonane z materiału o podobnej wytrzymałości i stabilności. Ważne jest, aby zrozumieć, że niestabilne mocowanie szybko spowoduje wypadnięcie konstrukcji ze ściany, co z kolei uszkodzi podłączone instalacje i wykończenie łazienki.

Etap montażu konstrukcji ramowej to jeden z najważniejszych. Należy ściśle przestrzegać kolejności prac, aby zachować wszystkie wymagania technologiczne.

Na każdym etapie prac montażowych niezwykle ważne jest regularne sprawdzanie poziomu systemu za pomocą poziomnicy. Równa instalacja wyklucza ryzyko przechylenia, które może prowadzić do dalszych trudności montażowych. Ponadto niezbędne jest przygotowanie wszystkich narzędzi i materiałów przed rozpoczęciem montażu konstrukcji nośnej.

Pierwszy etap – nanoszenie oznaczeń na ścianach i podłodze:

• Na powierzchni ściany wyznacza się pionową linię, pokrywającą się z centralną osią instalacji.
• Dokonuje się pomiarów odległości od konstrukcji do podstawy ściany. Należy zadbać o to, aby odległość wynosiła co najmniej 135 milimetrów.
• Wylicza się miejsca montażu zaczepów zbiornika spłukującego. Zazwyczaj zbiornik montuje się w odległości metra od podłogi.
• Zaznacza się miejsca montażu głównych elementów mocujących na podłodze i ścianie.
• Należy dokonać oznaczenia z dokładnością do milimetra, aby uniknąć przechylenia, niezgodności otworów montażowych z śrubami i innych problemów.

Drugi etap – przygotowanie elementów mocujących:

• Wyznaczonych miejscach wywierca się otwory przy użyciu wiertarki udarowej.

• W wykonane otwory wkłada się kołki rozporowe. Ważne jest, aby zachować ścisłą pionowość lub poziomość mocowań.

• W otworach z kołkami montuje się kotwy. Te elementy są przeznaczone do pionowego montażu konstrukcji.

Trzeci etap – montaż korpusu systemu, podłączenie instalacji.

• Rama jest nakładana na mocowania.

• Podstawa jest zabezpieczana za pomocą dołączonych śrub i nakrętek.

• Położenie ramy jest sprawdzane poziomicą.

• W razie potrzeby koryguje się przechylenia, które mogły wystąpić podczas montażu ramy.

• Dokonuje się podłączenia instalacji.

• Przeprowadza się kontrolę jakości, niezawodności mocowania części konstrukcji, poziomów, zgodności wymiarów.

Czwarty etap – montaż miski.

Jeśli wybrano model konstrukcji montażowej kompatybilny z miską, jej montaż przebiega szybko i bez dodatkowych komplikacji.