Posadzka samopoziomująca – rodzaje i stosowane materiały

Właściwości i wymagania wobec wylewek samopoziomujących

Ta grupa materiałów budowlanych jest jeszcze stosunkowo młoda. Kompleksowy, specyficzny profil ich właściwości wymusił na producentach wzniesienie się na wyższy poziom rozwoju. Rosnące wymagania co do płaskości i równości podłoża dla wielu rodzajów wykładzin podłogowych w nowym budownictwie, ale również w budynkach remontowanych, otworzyły w ostatnich dwudziestu latach szeroki front.

Posadzka samopoziomująca to złożony materiał, złożony z kruszywa, spoiwa i licznych dodatków. Właściwości materiału są bezpośrednim wynikiem szerokiej palety wymagań ze strony branży budowlanej:

  • Podczas wykonywania wylewka samopoziomująca powinna wykazywać bardzo niską lepkość oraz zdolność swobodnego płynięcia, aby możliwie najdokładniej utworzyć gładką płaszczyznę.
  • Po wyschnięciu powierzchnia musi mieć dobre właściwości mechaniczne, szczególnie wytrzymałość na uderzenia i ścieranie.
  • Dostatecznie długi okres stanu płynności powinien pozwolić na bezstresową pracę nawet na dużych powierzchniach.
  • Posadzka samopoziomująca powinna po związaniu zapewnić możliwość szybkiego wejścia z kolejnymi pracami.
  • Produkt powinien nadawać się do użycia zarówno w formie warstwy bardzo cienkiej, jak i o grubości średniej do dużej.
  • Nieuniknione podczas stygnięcia kurczenie się i pęcznienie materiału powinno mieć nieznaczny rozmiar i nie powodować rys i pęknięć nawet na dużych powierzchniach.

Lista ambitnych cech dobrej wylewki samopoziomującej daje się wydłużać. Dochodzą do nich w pierwszym rzędzie najróżniejsze opcje zastosowania od podłoża betonowego różnej jakości do starych podłóg drewnianych. Następnie w grę wchodzą rozmaite wykładziny wykańczające, od płytek ceramicznych i naturalnego kamienia do wykładzin dywanowych. Szczególnie gładkiego i wypoziomowanego podłoża wymagają nowoczesne wykładziny wielkoformatowe. Poziomowanie wylewki następuje pod wpływem siły grawitacji.

Poza ułatwieniem pracy, posadzka samopoziomująca posiada jednoznaczną, techniczną przewagę nad starymi metodami wyrównywania podłoża. Praktycznie przeszło już do lamusa wyrównywanie poziomów grubą warstwą płyt i płytek, a także prowizoryczne stosowanie szpachli i kleju.

Rodzaje wylewek samopoziomujących według różnych kryteriów

Płynną, dającą się dobrze rozprowadzać masę, która wypełni i wyrówna wszelkie nierówności podłoża można grupować na kilka sposobów.

  • Ze względu na szybkość wiązania
    • wylewka samopoziomująca szybkowiążąca – układanie warstwy wykończającej można rozpocząć na niej już po kilkunastu godzinach;
    • wylewka wolnowiążąca – wstępne wysychanie trwa kilkanaście godzin, ale ostateczne szlifowanie posadzki można prowadzić dopiero po kilku tygodniach ( w zależności od grubości warstwy).
  • Ze względu na grubość warstwy
    • wylewka cienkowarstwowa – służy do wyrównania podłoża, może mieć grubość od 2 (1) mm do 50 mm;
    • wylewka grubowarstwowa – może mieć grubość do 100 mm i stanowić podkład pod podłogę.
  • Ze względu na rodzaj spoiwa
    • wylewka cementowa – spoiwo tworzy w tej wylewce cement; może być cienkowarstwowa o grubości od 1 mm do 50 mm, a nawet do 100 mm.
    • wylewka anhydrytowa – spoiwem jest odwodniona odmiana gipsu, czyli anhydryt. Sprawdź także ten artykuł o samopoziomującej wylewce anhydrytowej.

Obok wylewek cementowych i gipsowych (anhydrytowych) istnieją masy samopoziomujące, które zawierają dodatkowe składniki poprawiające ich właściwości. Na przykład dodatek piasku kwarcowego jest bardzo dobrym wyborem, kiedy potrzebna jest grubsza warstwa. Inne dodatki zwiększają z kolei elastyczność i sprężystość wylewki, albo wzmacniają włóknami.

Cena wylewki samopoziomującej waha się w szerokich granicach. Zależy od szybkości schnięcia i właściwości mechanicznych. Posadzki anhydrytowe są droższe niż wylewki betonowe. Opakowanie masy (zwykle 25 kg) kosztuje od 30 zł do 60 zł i więcej. 

Popularne wylewki samopoziomujące i ich wykonanie

Posadzka samopoziomująca anhydrytowa

Powstaje z odwodnionego gipsu zwanego anhydrytem. Do pozytywnych właściwości tej wylewki można zaliczyć m.in.:

  • łatwość rozprowadzenia i naturalne zdolności samopoziomujące;
  • gładka i równa powierzchnia, ułatwiająca prace wykończeniowe;
  • dobrze przewodzi ciepło; nadaje się do ogrzewania podłogowego;
  • mniejszy ciężar od wylewki cementowej.

Posadzka samopoziomująca cementowa

Poza cementem masa wylewki zawiera zwykle wzmacniające włókna i dodatki. Do zalet należą:

  • odporność na wilgoć i mróz;
  • duża wytrzymałość na czynniki mechaniczne;
  • możliwość zastosowania w pomieszczeniach nieogrzewanych;
  • krótszy czas wysychania w porównaniu z gipsową.

Słabszą stroną posadzki cementowej jest konieczność wykonania szczelin dylatacyjnych.

Posadzka samopoziomująca krok po kroku

Posadzka cementowa albo anhydrytowa powstaje w kilku etapach:

1. Przygotowanie podłoża

Zanim pojawią się wylewki betonowe albo gipsowe, podłoże należy dokładnie oczyścić z luźnych cząstek, śladów oleju, resztek farb i lakierów. Szlifowanie posadzki zapewni usunięcie wszelkich pozostałości i zaprawa będzie dobrze przylegać.

2. Zagruntowanie podłoża

Przed wykonaniem wylewki na podłożu, potrzebna jest zaprawa gruntująca. Zwiększa przyczepność podłoża oraz ułatwia rozprowadzanie wylewki.

3. Poziomowanie wylewki

Grubość warstwy ustala się przy pomocy przenośnych reperów i poziomnicy.

4. Rozprowadzanie masy

Wymieszaną masę wylewa się na podłoże i rozprowadza równomiernie po podłożu. Rozrabianie masy należy prowadzić w taki sposób, aby kolejne porcje były ze sobą łączone w fazie płynnej.

5. Wiązanie i twardnienie wylewki

Świeża masa powinna być chroniona przed słońcem i wysoką temperaturą. Nie należy wylewki samopoziomującej suszyć gorącym nawiewem powietrza.

Zanim wylewka samopoziomująca zostanie wybrana

Przed dokonaniem wyboru odpowiedniej wylewki dobrze jest sprawdzić stan techniczny podłoża oraz warunki, jakie w danym pomieszczeniu panują. Duże znaczenie dla przyszłego procesu wiązania masy samopoziomującej będzie mieć temperatura i wilgotność powietrza, wentylacja i rodzaj podłoża.

W zależności od grubości potrzebnej warstwy, rodzaju wylewki oraz warunków otoczenia należy odpowiednio zaplanować dalsze prace. O ile posadzki anhydrytowe wymagają praktycznie tylko dylatacji obwodowej, posadzka cementowa musi mieć również dylatacje pośrednie.

ikona podziel się Przekaż dalej