Studnie - charakterystyka, wykonanie, opłacalność, porady

Posesje z własnym ujęciem wody to prawdziwy skarb. Precyzując nie chodzi tu o połączenia z siecią wodociągową, lecz o w pełni niezależne źródła. Takie, na których będą mogły działać studnie. Tradycyjne konstrukcje nadal mające spore znaczenie. Jakie wersje studni są współcześnie najczęściej budowane? Do czego są zazwyczaj wykorzystywane? Rozwiązanie tych i kilku innych zagadek znajduje się w poniższym artykule.

Przydomowa studnia – podstawowe informacje

Studnie są znane w praktycznie każdym zakątku świata i wykorzystywane od wieków. Jak wskazuje definicja to pionowe, znacznie rzadziej skośne, ujęcia wód podziemnych. Nie wykazują się szczególnie skomplikowaną budową. Przybierają postać kopanych lub wierconych otworów, które sięgają do poziomu wodonośnego. Natomiast ich nadziemne części mogą być ozdobnie obudowane. Drewniane albo murowane konstrukcje noszą nazwę cembrowin. Niejedna studnia nadal funkcjonuje przy domu, w ogrodzie lub w gospodarstwie rolnym. Jednakże popularność tych ujęć nie jest już tak duża jak jeszcze dwieście czy sto lat temu.

Rozwój sieci wodociągowych znacznie zmniejszył znaczenie prywatnych studni. Nadal jednak są wykopywane na działkach budowlanych, których nie można połączyć z miejskim czy gminnym systemem. W takich przypadkach zaopatrują domy w bieżącą wodę. Wykorzystywaną do gotowania i doprowadzaną do łazienek. Oczywiście studnie mogą pełnić także inną rolę. Tam gdzie sieć wodociągów dotarła, woda z niezależnego ujęcia może służyć do podlewania roślin ogrodowych. To pozwolić zaoszczędzić na rachunkach. Jest to równie dobre rozwiązanie w gospodarstwach rolnych gdzie dzienne zużycie jest bardzo duże.

Jeżeli woda ma mieć zastosowanie spożywcze trzeba pamiętać, że studnia musi znajdować się:

  • minimum 5 metrów od granicy działki bez względu na jej wielkość i lokalizację,
  • nie mniej niż 7,5 metra od najbliższego rowu melioracyjnego znajdującego się przy drodze,
  • nie mniej niż 15 metrów od budynków inwentarskich, szamb i kompostowników,
  • nie mniej niż 30 metrów od najbliższych rozsączających przewodów kanalizacyjnych,
  • nie mniej niż 70 metrów od nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych.

Powyższe zasady precyzyjnie określa paragraf 31 ustawy 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury.

Nowoczesne rodzaje studni

Poza przepisami, o miejscu drążenia studni decyduje lokalizacja źródła. Jeśli jest położone głębiej niż 30 metrów, przed dostaniem się do niego potrzebne będzie uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego.Jeśli zaś wydajność ujęcia ma być większa niż 50 m³/h konieczne jest pozwolenie na budowę. Jakie rodzaje są współcześnie wykonywane? Najrzadziej występuje kręgowa studnia kopana. Zazwyczaj ma głębokość 5-6 metrów a ściany otworu wzmacniają solidne kręgi betonowe. Studnie tego typu robi się rzadko, bowiem łatwo przenikają do nich zanieczyszczenia gruntowe. Przez nie woda zwykle nie nadaje się do użytku, czasem nie można nią nawet podlewać roślin.

Studnia kopana przegrywa rywalizację z wersją abisyńską. Jest ona nieco głębsza, zwykle sięga 8 metrów, i tworzy się ją w inny sposób. Budowanie polega na wkręceniu w glebę rury wyposażonej w filtr a następnie połączenie jej z naziemną pompą. Innym sposobem jest wiercenie rurą osłonową zaopatrzoną w wiertło do szukania wody a następnie wprowadzenie do niej rury z filtrem. Po tym wystarczy wyciągnąć tę pierwszą. Studnia abisyńska jest podatna na zanieczyszczenia a jej wydajność to około 3,5 m3 wody na godzinę. Dlatego też rzadko zaopatruje domy w wodę. Przeważnie stanowi ujęcie do podlewania roślin ogrodowych.

Na źródle zlokalizowanym na posesji najczęściej staje studnia głębinowa. Nie trzeba jej kopać ani zaopatrzać w kręgi betonowe. Ta wersja przypomina odmianę abisyńska, lecz jest głębsza, sięga nawet na kilkanaście metrów w głąb ziemi. Budowanie a w zasadzie wiercenie wymaga użycia specjalnego sprzętu. Jest nim wspomniane już wiertło do szukania wody oraz rura osłonowa. Gdy obudowa znajdzie się już na zalecanej głębokości wprowadza się do niej filtr oraz pompę. Zaletą studni głębinowych jest ich duża wydajność. Trzeba też wiedzieć, że nie są tak podatne na zanieczyszczenia jak poprzednie wersje.

Najważniejsze zalety studni głębinowych

Tradycyjne studnie kręgowe są płytkie, zatem można je bez problemu kopać. Wersje abisyńskie, jeśli są zlokalizowane na piaszczystych podłożach, da się samodzielnie drążyć. Ujęcia głębinowe wierci się znacznie trudniej. Szczególnie, gdy grunt jest kamienisty lub gliniasty. W takiej sytuacji warto zdecydować się na profesjonalne usługi. Ekipa dzięki wiertnicy robi otwór sięgający do poziomu wodonośnego. Następnie montuje wszystkie niezbędne elementy, w tym rurociąg. Ceny za metr głębokości zaczynają się w okolicach 150 zł. Całkowity koszt zależy od rodzaju gleby i studni, zastosowanych materiałów oraz przeznaczenia wykopu.

Usługi kopania lub drążenia studni szczerzej opisujemy w innych artykułach. Tu natomiast przechodzimy do zalet prywatnego ujęcia. Jeśli jest jedynym źródłem wody w domu, ogromnym walorem są koszty. Eksploatacja studni okazuje się znacznie tańsza od podłączenia do sieci wodociągowej. Aspekt finansowy jest równie ważny gdy studnia znajduje się na posesji przyłączonej do systemu. W takiej sytuacji pobierana z niej woda może posłużyć do podlewania roślin, prac porządkowych czy napełnienia dmuchanego basenu. Żadna z tych czynności nie pochłonie dodatkowych kosztów. To jeszcze nie koniec zalet prywatnych ujęć.

Budowanie studni na źródle wody jest dobrym rozwiązaniem z kilku powodów podanych poniżej:

  • najpopularniejsze układy dają całkowitą lub częściową niezależność od wodociągów, nawet, jeśli dana firma przerwie z jakiegoś powodu dostawy, w domu nie zabraknie bieżącej wody,
  • nowoczesne studnie dają dostęp do niechlorowanej wody dobrej dla roślin ogrodowych,
  • woda ze studni jest tłoczona ze stałym ciśnieniem, co w wodociągach nie zawsze ma miejsce.

Nawet, jeśli budowa własnego ujęcia nie jest koniecznością, warto to rozważyć. O tym jak się je wierci i ile to kosztuje dokładniej opowiadamy na naszej stronie.