Sznur dylatacyjny krok po kroku - zastosowanie, ceny, opinie

Sznur dylatacyjny - charakterystyka i zastosowanie

Sznur dylatacyjny produkuje się ze spienionego polietylenu. Wyróżnia się on zamkniętymi porami. Sznur charakteryzuje się okrągłym przekrojem o średnicy od 6 do nawet 22 mm. Najczęściej można go zakupić w postaci produktu nawiniętego na szpulę, dzięki czemu jego aplikacja jest o wiele łatwiejsza. Sznur bitumiczny wyróżnia się przede wszystkim bardzo dużą elastycznością oraz odpornością na ściskanie.

Zastosowanie sznura z pianki polietylenowej jest niezwykle szerokie. Jak sama nazwa wskazuje, wykorzystuje się go do wypełnienia szczelin dylatacyjnych. Fuga dylatacyjna tego typu sznurem może być wypełniona przede wszystkim wewnątrz budynków, na tarasach, jak i również balkonach. Oprócz tego sznur uszczelniający znajduje zastosowanie także w przestrzeniach użyteczności publicznej, halach przemysłowych oraz różnego rodzaju zbiornikach. Sznur poliuretanowy może być wykorzystywany do wypełnienia szczelin dylatacyjnych na parkingach, różnego rodzaju posadzkach, a nawet na pokryciach dachowych w budynkach przemysłowych.

Oprócz tego sznur bitumiczny można wykorzystać również przy montażu okien i drzwi. Materiał ten sprawdzi się przy uszczelnianiu elementów betonowych, jak i również posadzek ceramicznych. Dzięki niemu zapewnimy odpowiedni rozkład sił w szczelinie dylatacyjnej. Można go łączyć z poliuretanem, silikonami, czy też poliakrylami nie martwiąc się o pogorszenie jakości produktu.

Jak dobrać sznur uszczelniający?

Zanim przejdziemy do montażu sznura dylatacyjnego, wcześniej powinniśmy zadbać o prawidłowe dopasowanie tego materiału do szczeliny dylatacyjnej. Najważniejszym parametrem jest średnica sznura, która powinna być szersza od szerokości szczeliny. Zaleca się, aby ta wartość przekraczała nawet 50% parametru, którym wyróżnia się szczelina dylatacyjna. Dzięki temu zyskamy gwarancję, że zachowamy odpowiednią szczelność.

Przykładowo dla szczeliny o szerokości 4-6 mm, powinniśmy dopasować sznur bitumiczny o średnicy 8 mm. Natomiast w przypadku szczeliny o szerokości 16-21 mm, sprawdzi się sznur bitumiczny o średnicy 25 mm. Minimalne zwiększenie wartości średnicy sznura względem szerokości szczeliny dylatacyjnej, powinno wynosić 10 procent. Czasami mamy do czynienia z nieregularnymi szczelinami dylatacyjnymi. W takich okolicznościach wybieramy pomiar w najszerszym miejscu i względem niego dopasowujemy średnicę sznura.

Kolejną kwestią, na którą należy zwrócić uwagę, jest gęstość. Najczęściej wynosi ona ok. 30 kg/m3. Warto mieć na uwadze, że sznur poliuretanowy może być stosowany w warunkach, w których panować będzie temperatura w przedziale od -30 do +90 stopni Celsjusza. Sznur z pianki polietylenowej cechuje się także współczynnikiem przewodzenia ciepła na poziomie 0,038 W/m2. Jeżeli mamy bardzo duże zapotrzebowanie na sznur uszczelniający, wtedy wybierając odpowiedni produkt, powinniśmy zwrócić uwagę także na długość sznura nawiniętego na szpulę. Sprawdź także ten artykuł o dylatacji posadzki krok po kroku.

Sposób użycia sznura dylatacyjnego

Po wybraniu odpowiedniego sznura dylatacyjnego możemy przejść do jego montażu. Aby wszystkie prace wykonać w sposób prawidłowy, należy koniecznie wcześniej wszystkie szczeliny dylatacyjne dokładnie oczyścić. Kolejnym krokiem jest zaciśnięcie sznura, a także umiejscowienie go w szczelinie. Przy tej czynności należy pamiętać o tym, aby sznur z pianki polietylenowej znajdował się na tej samej wysokości.

Prawidłowe umiejscowienie sznura poznamy przede wszystkim po tym, jeżeli zostanie zachowany stosunek 1:2 (głębokości szczeliny do szerokości szczeliny). Należy mieć na uwadze, że nie każdy sznur poliuretanowy przeznaczony jest do budownictwa mieszkaniowego. Niektóre z nich dedykowane są do profesjonalnego przeznaczenia, przez co ich układanie powinno odbywać się wyłącznie pod okiem doświadczonych fachowców.

Podczas prac montażowych należy zadbać o odpowiednie warunki. Do nich zalicza się między innymi temperatura, która powinna utrzymywać się na poziomie od 10 do 25 stopni Celsjusza. Zatem fuga dylatacyjna nie powinna być wypełniana w czasie mroźnych dni, szczególnie na zewnątrz budynku. Ponadto maksymalna wilgotność względna powietrza nie może przekroczyć wartości 80 procent. Natomiast wilgotność ścian, przy których wypełniana jest fuga dylatacyjna, nie powinna przekraczać wartości 4 procent.