Tawuła

Dlaczego w ogrodzie warto posadzić krzewy ozdobne? Po pierwsze, dlatego, że zazwyczaj mają atrakcyjny pokrój będący świetną dekoracją jesienią i zima. Po drugie większość gatunków wykształca ładne liście. Po trzecie w okresie kwitnienia na roślinach pojawiają się piękne kwiaty. Każdą z tych zalet może pochwalić się tawuła. W związku z tym przedstawiamy jej rodzaje, wymagania stanowiskowe i opisujemy sposoby pielęgnacji.

Wczesne odmiany tawuł

Tawuła to rodzaj ozdobnych krzewów liściastych reprezentowanych przez około 80-100 gatunków. Są wśród nich wyłącznie kwitnące rośliny liściaste zaliczane do rodziny różowatych. Jeśli chodzi o naturalne środowisko to te organizmy porastają strefy klimatu chłodnego i umiarkowanego znajdujące się na półkuli północnej. W naszym kraju dziko rozwijają się tylko trzy tawuły, wierzbolistna, średnia oraz ożankolistna. Tymczasem do uprawy ogrodowej nadaje się o wiele więcej gatunków. Krzewy, w zależności od odmiany, dorastają do 60-200 cm, różnią się także okresem kwitnienia. Dostępne są, bowiem typy wczesne i późne.

Na początek zajmiemy się roślinami zakwitającymi na początku wiosny. Pierwszą z nich jest tawuła wczesna dorastająca do 200 cm wysokości. To krzew mający rozłożysty, zwieszony pokrój. Na jego pędach rozwijają się spiczaste, jasnozielone liście. Najobfitszy okres kwitnienia przypada na przełom kwietnia i maja. Tawuła wczesna wykształca wtedy drobne, białe lub kremowe kwiaty zebrane w baldachogrona. Opisywana roślina najbardziej lubi nasłonecznione lub lekko zacienione stanowiska. Kolejny okaz ozdobny, o którym należy wspomnieć to również dorastająca do 200 cm wysokości tawuła szara.

Odmiana szara ma urzekające, przewieszone pędy. Pokrywają się szarozielonymi liśćmi, co ciekawe zanim to nastąpi tawuła wchodzi w okres kwitnienia. Utrzymuje ten stan od kwietnia do maja. Jej kwiaty są nieduże i śnieżnobiałe. Do krzewów wczesnych należy także van Houtte'a osiągająca wysokość 200 cm. Ma rozłożysty i zwisły pokrój, kwitnie od maja do początku czerwca. Podobnie jak poprzedniczki pokrywa się białymi kwiatami. Preferuje słońce, ale poradzi sobie także w półcieniu. Najlepiej rozwija się na glebach umiarkowanie wilgotnych. Po więcej informacji o gatunkach wspomnianych do tej pory zapraszamy na naszą stroną.

Krzewy ozdobne kwitnące później

Wybrane gatunki wczesne są już znane czas, więc na te kwitnące później. Do tej grupy należy:

• ogrodowa tawuła japońska kwitnąca od czerwca do lipca. Dorasta do 150 cm wysokości, ma jasnozielone liście oraz różowe lub purpurowe kwiaty, to zależy od wybranej odmiany,
• tawuła biała, która kwitnie od czerwca do sierpnia, ma białe kwiaty i jest niska, osiąga 80 cm,
• niska tawuła brzozolistna kwitnąca w czerwcu, osiąga 100 cm wysokości, ma białe kwiaty,
• tawuła Billarda, kwitnie od czerwca do lipca, osiąga 200 cm wysokości, ma purpurowe kwiaty.

Tawuła brzozolistna czy też biała to nie wszystkie rośliny zakwitające na przełomie wiosny i lata.

W ogrodzie świetnie czuje się wspomniana już tawuła wierzbolistna. Bywa sadzona również w parkach i przestrzeni miejskiej a do tego nadaje się na żywopłot. Ten ozdobny krzew dorasta do 100-200 cm wysokości. Ma krzaczasty, wyprostowany i rozłożysty pokrój. Liście są jasnozielone, podobnie jak w przypadku innych odmian, opadają na zimę. Prezentowana roślina kwitnie dość długo, bo od początku czerwca do sierpnia. W tym czasie na jej pędach pojawiają się różowe kwiaty zebrane w kwiatostany. Warto wiedzieć, że jest to gatunek szybkorosnący. Oczywiście pod warunkiem, że trafi na odpowiednie stanowisko.

Tawuła wierzbolistna najbardziej lubi nasłonecznione ekspozycje. Mimo tego rozwinie się w półcieniu. Warto tu dodać, że jest odporna na zanieczyszczenia, to właśnie dzięki temu można sadzić ją w mieście. Kolejną kwestią, o której trzeba pamiętać jest ziemia. Podłoże najlepsze dla tej tawuły jest żyzne, próchniczne i przepuszczalne. Zalecane są gleby stale, umiarkowanie wilgotne o lekko kwaśnym lub obojętnym odczynie. To rzecz jasna optymalne wymagania, w razie potrzeby roślina przyjmie się na słabszych ziemiach. Zadbanie o stanowisko to jednak tylko początek pracy, bowiem równie istotna jest prawidłowa pielęgnacja.

Jak dbać o tawułę wierzbolistną?

Sadzonki tawuł wierzbolistnych przygotowywane w pojemnikach można umieszczać w ziemi przez cały rok. Jednakże najlepszą porą na sadzenie jest jesień. Dołek, w którym znajdzie się roślina musi być dwa razy większy od bryły korzeniowej. Ważne by ziemia znajdująca się na jego dnie została spulchniona. Jeśli gleba w ogrodzie jest ciężka w wykopie należy stworzyć warstwę drenażu. Wystarczy wysypać trochę żwiru, po czym sadzony krzew może trafić na swoje miejsce. Ostatni krok to przysypanie bryły, dokładne uklepanie ziemi i obfite podlanie. Jak w takim razie wygląd pielęgnacja? Nie jest specjalnie skomplikowana.

Ogrodowa tawuła wierzbolistna to niezbyt wymagająca roślina. Regularne podlewanie trzeba wykonywać tylko w pierwszym roku po posadzeniu. W kolejnych latach wodę należy dostarczać tylko w czasie suszy. Dobrze jest jednak zastosować ściółkowanie, które utrzyma stałą wilgotność gleby. Tawuły zazwyczaj nie potrzebują nawożenia. Wyjątkiem są okazy rosnące w cieniu na ciężkich ziemiach ubogich w składniki odżywcze. W takim przypadku wczesną wiosną wytraczy podać jedną dawkę nawozu. W zasadzie jedyną czynnością, którą należy wykonywać regularnie jest przycinanie przybierające dwie formy.

Tawuła wierzbolistna to krzew ozdobny dobrze reagujący na przycinanie. Uprawiające ją osoby muszą wiedzieć, że kwiaty rozwija na tegorocznych pędach. W związku z tym cięcie formujące można wykonywać tylko wiosną, jeszcze zanim roślina wypuści nowe gałązki. Do tej odmiany pielęgnacji dochodzi jeszcze usuwanie przekwitłych kwiatostanów. I to tyle w kwestii dbania o tawułę wierzbolistną. W powyższym artykule opisaliśmy jedynie wybrane rodzaje krzewów ozdobnych. Po rozwinięcie informacji na ich temat zapraszamy na naszą stronę. Tam też przedstawiamy inne gatunki tawuł, wymagania stanowiskowe i sposoby dbania o te rośliny.